Ινδία Ημέρα Ανεξαρτησίας: Ινδική εθνική αργία

Είναι εθνική αργία που εορτάζει την ανεξαρτησία της Ινδίας από το Ηνωμένο Βασίλειο στις 15 Αυγούστου 1947, ημέρα έγκρισης του Νόμου Ινδικής Ανεξαρτησίας 1947 μεταφέροντας την νομοθετική κυριαρχία στην Ινδική Συντακτική Συνέλευση. Ο Γεώργιος ΣΤ΄ παρέμεινε ως αρχηγός κράτους της Ινδίας μέχρι την μετάβαση της χώρας σε ένα πλήρες δημοκρατικό σύνταγμα. Η Ινδία ανεξαρτητοποιήθηκε μετά το κίνημα ανεξαρτησίας, γνωστό για τη σε μεγάλο βαθμό μη βίαιη αντίσταση και την κοινωνική αναταραχή. Ηγέτης του κινήματος ήταν το Κόμμα του Κογκρέσου.

Η ανεξαρτησία συνέπεσε με την διαίρεση της Ινδίας, σύμφωνα με την οποία οι Βρετανικές Ινδίες διχοτομήθηκε στα ντομίνιον (κτήσεις) της Ινδίας και του Πακιστάν. Η διαίρεση βασίστηκε στην επικρατούσα θρησκεία της κάθε περιοχής. Η διαίρεση συνοδεύθηκε με βίαιες διαδηλώσεις και πολλούς θανάτους, ενώ περίπου 15 εκατομμύρια άτομα μετανάστευσαν λόγω θρησκευτικής βίας. Στις 15 Αυγούστου 1947, ο πρώτος πρωθυπουργός της Ινδίας Τζαβαχαρλάλ Νεχρού ύψωσε την Ινδική σημαία στην πύλη Λαχόρι του κόκκινου οχυρού του Δελχί. Σε κάθε ημέρα ανεξαρτησίας, ο πρωθυπουργός της Ινδίας υψώνει εθιμοτυπικά τη σημαία και δίνει ομιλία προς το έθνος. Η όλη εκδήλωση μεταδίδεται από το εθνικό κανάλι Doordarshan, ξεκινώντας συνήθως με μουσική σεχνάι του Ουστάντ Μπισμιλάχ Χαν (1916-2006)

Η Ημέρα Ανεξαρτησίας εορτάζετα σε όλη την Ινδία με τελετές ύψωσης της σημαίας, παρελάσεις και πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επίσης είναι εθνική αργία.