ପ୍ରତିଭା ରାୟ

ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ପ୍ରତିଭା ରାୟ
ପଦ୍ମଶ୍ରୀ ପ୍ରତିଭା ରାୟ
ଜନ୍ମ ଓ ଜନ୍ମସ୍ଥାନ	୨୧ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୪୩ (ବୟସ ୮୦); ଅଳାବୋଳ, ଜଗତସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲା
ବୃତ୍ତି	ଗାଳ୍ପିକ, ଔପନ୍ୟାସିକ
ଭାଷା	ଓଡ଼ିଆ
ଜାତୀୟତା	ଭାରତୀୟ
ଶିକ୍ଷା	ସ୍ନାତ୍ତକୋତ୍ତର (ଶିକ୍ଷା), ; ଡକ୍ଟରେଟ (ଶୈକ୍ଷିକ ମନସ୍ତତ୍ତ୍ୱ)
ଶିକ୍ଷାନୁଷ୍ଠାନ	ରେଭେନ୍ସା ମହାବିଦ୍ୟାଳୟ
ସାହିତ୍ୟ କୃତି	ଯାଜ୍ଞସେନୀ, ଶିଳାପଦ୍ମ;
ପୁରସ୍କାର	ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର, ଶାରଳା ପୁରସ୍କାର; କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର
ଜୀବନ ସାଥି	ଅକ୍ଷୟ ଚନ୍ଦ୍ର ରାୟ
ସନ୍ତାନ	ଆଦ୍ୟାଶା, ଅନ୍ୱେଷ, ଅୟସକାନ୍ତ
ୱେବସାଇଟ
	pratibharay.org

ପ୍ରତିଭା ରାୟ (ଜନ୍ମ: ୨୧ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୪୩) ଜଣେ ଭାରତୀୟ ଓଡ଼ିଆ-ଭାଷୀ ଲେଖିକା । ସେ ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରାପ୍ତ ପ୍ରଥମ ଓଡ଼ିଆ ମହିଳା ସାହିତ୍ୟିକା ।^[୨] ଜ୍ଞାନପୀଠ ପୁରସ୍କାରରେ ସମ୍ମାନିତ ହେବାରେ ସେ ହେଉଛନ୍ତି ଚତୁର୍ଥ ଓଡ଼ିଆ ଏବଂ ଭାରତର ସପ୍ତମ ମହିଳା ଲେଖିକା ।^[୩] ୧୯୭୪ରେ ତାଙ୍କ ପ୍ରଥମ ଉପନ୍ୟାସ 'ବର୍ଷା, ବସନ୍ତ ଓ ବୈଶାଖ' ପାଠକୀୟ ସ୍ୱୀକୃତି ଲାଭ କରିଥିଲା ।^[୪] ତାଙ୍କ ରଚିତ "ଯାଜ୍ଞସେନୀ" (୧୯୮୫) ପୁସ୍ତକ ଲାଗି ୧୯୯୦ ମସିହାରେ ସେ ଶାରଳା ପୁରସ୍କାର ଓ ୧୯୯୧ ମସିହାରେ ଦେଶର ପ୍ରଥମ ମହିଳା ଭାବେ ମୂର୍ତ୍ତୀଦେବୀ ପୁରସ୍କାର ଲାଭକରିଥିଲେ ।^[୫]ପରବର୍ତ୍ତୀ ସମୟରେ ଏହ ପୁସ୍ତକଟି ସାତଟି ଭାଷାରେ ଅନୂଦିତ ହୋଇଥିଲା ।^[୬]

ସେ ବିଦ୍ୟାଳୟର ଶିକ୍ଷକ ଭାବେ ବୃତ୍ତିଗତ ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଓ ପରେ ୧୯୯୮ ମସିହାରେ ପ୍ରାଧ୍ୟ୍ୟାପକ ଭାବେ ସ୍ୱେଚ୍ଛାକୃତ ଅବସର ଗ୍ରହଣ କରି ଓଡ଼ିଶା ଲୋକ ସେବା ଆୟୋଗରେ (ଓପିଏସସି) ସଦସ୍ୟ ଭାବେ ଯୋଗଦାନ କରିଥିଲେ ।^[୭]

ଜୀବନୀ

ସେ ଓଡ଼ିଶାର ଜଗତସିଂହପୁର ଜିଲ୍ଲାର ବାଲିକୁଦାଠାରେ ୨୧ ଜାନୁଆରୀ ୧୯୪୩ ମସିହାରେ ଜନ୍ମ ଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ ।^[୮]

ସାହିତ୍ୟ ସର୍ଜନା

ପ୍ରତିଭା ରାୟ ୨୦ଟି ଉପନ୍ୟାସ, ୨୪ଟି କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ ସଂକଳନ, ୧୦ଟି ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ, ୨ଟି କବିତା ସଂକଳନ ଓ ଅନେକ ପ୍ରବନ୍ଧର ରଚୟିତା ।^[୯]

ଉପନ୍ୟାସ

ଦୁଇଟି ଢେଉ,୧୯୬୬(ବିସ୍ମୃତି ପ୍ରାୟ)
ବର୍ଷା ବସନ୍ତ ବୈଶାଖ, ୧୯୭୪
ଅରଣ୍ୟ, ୧୯୭୭
ନିଷିଦ୍ଧ ପୃଥିବୀ, ୧୯୭୮
ପରିଚୟ, ୧୯୭୯
ଅପରିଚିତା, ୧୯୭୯
ଉପନାୟିକା, ୧୯୭୯
ପୂଣ୍ୟତୋୟା, ୧୯୭୯
ମେଘମେଦୁର, ୧୯୮୦
ଆଶାବରୀ, ୧୯୮୦
ଅୟମାରମ୍ଭ, ୧୯୮୧
ନିଳତୃଷ୍ଣା, ୧୯୮୧
ସମୁଦ୍ରର ସ୍ୱର, ୧୯୮୨
ଶିଳାପଦ୍ମ, ୧୯୮୩
ଯାଜ୍ଞସେନୀ, ୧୯୮୪
ଦେହାତୀତ, ୧୯୮୬
ଉତ୍ତରମାର୍ଗ, ୧୯୮୮
ଆଦିଭୂମି
ମହାମୋହ, ୧୯୯୮
ମଗ୍ନମାଟି, ୨୦୦୪
ମହାରାଣୀର ପୁତ୍ର (୨୦୦୮)
ଶେଷ ଈଶ୍ୱର
ପ୍ରାପ୍ତେଷୁ ପୃଥିବୀ (୨୦୧୯ )^[୧୦]

.

ଗଳ୍ପ

ସାମାନ୍ୟ କଥନ, ୧୯୭୮
ଗଙ୍ଗଶିଉଳି, ୧୯୭୯
ଅସମାପ୍ତ, ୧୯୮୦
ବାବୁ ବାଥ୍‌‌-ରୁମ୍ରେ ଅଛନ୍ତି
ଐକତାନ, ୧୯୮୧
ଅନାବନା, ୧୯୮୩
ହାତବାକ୍ସ, ୧୯୮୩
ଘାସ ଓ ଆକାଶ
ଚନ୍ଦ୍ରଭାଗା ଓ ଚନ୍ଦ୍ରକଳା, ୧୯୮୪
ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗଳ୍ପ, ୧୯୮୪
ଅବ୍ୟକ୍ତ, ୧୯୮୬
ଇତିବୃତି, ୧୯୮୭
ହରିତପତ୍ର, ୧୯୮୯
ପୃଥକ ଇଶ୍ୱର, ୧୯୯୧
ଭଗବାନର ଦେଶ, ୧୯୯୧
ମନୁଷ୍ୟ ସ୍ୱର, ୧୯୯୨
ସ୍ୱନିର୍ବାଚିତ ଶ୍ରେଷ୍ଠ ଗଳ୍ପ, ୧୯୯୪
ଷଷ୍ଠସତୀ, ୧୯୯୬
ମୋକ୍ଷ, ୧୯୯୬
ଉଲ୍ଲଂଘନ, ୧୯୯୮
ନିବେଦନମିଦମ, ୨୦୦୦
ଗାନ୍ଧୀଙ୍କ ଗାଁ ୨୦୦୩
ଝୋଟି ପକା କାନ୍ଥ, ୨୦୦୬

ଭ୍ରମଣ କାହାଣୀ

ମୈତ୍ରୀ ପାଦପର ଶାଖା ପ୍ରଶାଖା (ଋଷିଆ), ୧୯୯୦
ଦୂର ଦ୍ୱିବିଧ (ଇଂଲଣ୍ଡ, ଫ୍ରାନ୍ସ), ୧୯୯୯
ଅପରାଧିର ସ୍ୱେଦ (ଅଷ୍ଟ୍ରେଲିଆ), ୨୦୦୦

ପୁରସ୍କାର ଓ ସମ୍ମାନ

ପଦ୍ମଭୂଷଣ, ୨୦୨୨ ^[୧୧]
ପଦ୍ମଶ୍ରୀ, ୨୦୦୭
କେନ୍ଦ୍ର ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର, ୨୦୦୦ (ଉଲ୍ଲଙ୍ଘନ)^[୧୨]
ଜ୍ଞାନପୀଠ, ୨୦୧୧^[୧୩]
ମୂର୍ତ୍ତୀଦେବୀ ସମ୍ମାନ, ୧୯୯୧ (ଯାଜ୍ଞସେନୀ)
ଓଡ଼ିଶା ସାହିତ୍ୟ ଏକାଡେମୀ ପୁରସ୍କାର, ୧୯୮୬ (ଶିଳାପଦ୍ମ)^[୧୪]
ଝଙ୍କାର ପୁରସ୍କାର (କ୍ଷୁଦ୍ରଗଳ୍ପ), ୧୯୮୯ (ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ର ପ୍ରଚାର ସମିତି ପ୍ରଦତ୍ତ)^[୧୫]
ବିଷୁବ ପୁରସ୍କାର, ୧୯୯୫ (ପ୍ରଜାତନ୍ତ୍ର ପ୍ରଚାର ସମିତି ପ୍ରଦତ୍ତ)
ଶାରଳା ପୁରସ୍କାର, ୧୯୯୦ (ଯାଜ୍ଞସେନୀ)
ସାହିତ୍ୟ ଭାରତୀ ସମ୍ମାନ, ୨୦୧୫ (ଶ୍ରୀ ଗଂଗାଧର ରଥ ଫାଉଣ୍ଡେସନ୍ ପ୍ରଦତ୍ତ)^[୧୬]
ସାରଳା ସମ୍ମାନ, ୨୦୧୮
କଳିଙ୍ଗ ରତ୍ନ, ୨୦୧୪ (ସାରଳା ସାହିତ୍ୟ ସଂସଦ ପକ୍ଷରୁ ପ୍ରଦତ୍ତ) ^[୧୭]

ଆଧାର

ଅଧିକ ତଥ୍ୟ

Prof. (Smt.) Pratibha Ray receives Padma Shri award in 2007 for Literature and Education, Orissa

[୨]

[୩]

[୪]

[୫]

[୬]

[୧]

[୭]

[୮]

[୯]

[୧୦]

[୧୧]

[୧୨]

[୧୩]

[୧୪]

[୧୫]

[୧୬]

[୧୭]

ପ୍ରତିଭା ରାୟ