بلاغت: زیباشناسی سخن یا دانش شیوا بیانی

بلاغت (/ˈrɛtərɪk/، به انگلیسی: Rhetoric) علوم بلاغی، زیباشناسی سخن، فن بیان یا دانش شیواسخنی، هنر متقاعد کردن است، که همراه با دستور زبان و منطق (یا دیالکتیک) یکی از سه هنر کهن گفتمان است.

هدف بلاغت مطالعه تکنیک‌هایی است که نویسندگان یا سخنرانان برای اطلاع‌رسانی، متقاعد کردن یا برانگیختن مخاطبان خاص در موقعیت‌های خاص استفاده می‌کنند. ارسطو بلاغت را این‌گونه تعریف می‌کند: «توانایی گفتن هر موردی، با ابزارهای موجود، برای متقاعد کردن» و از آن‌جایی که تسلط بر هنر پیروزی در یک پرونده قضایی، برای تصویب طرح‌های پیشنهادی در مجلس، یا برای کسب شهرت به‌عنوان یک سخنران، ضروری بود، ارسطو آن را «ترکیبی از علم منطق و شاخه اخلاقی سیاست» می‌نامد. بلاغت معمولاً اکتشافی برای درک، کشف و توسعه استدلال برای موقعیت‌های خاص فراهم می‌کند، مانند سه جذبه متقاعد‌کننده ارسطو برای مخاطب: لوگوس، پاتوس و اخلاق. پنج قانون بلاغت یا مراحل توسعه یک گفتار متقاعدکننده برای اولین بار در روم باستان تدوین شد: خلق، ترتیب، سبک، حافظه و ارائه.

بلاغت، از جملهٔ فنون ادبی است و شاخه‌های سه‌گانهٔ معانی، بیان و بدیع را دربر می‌گیرد.

در مقایسه با مضامین و زمینه‌های دیرینِ بلاغت در فرهنگها و جوامع جهانی، مطالعات و پژوهش‌های علمیِ معاصر، بُردِ وسیع‌تر و متنوع‌تری از مسائل عملی و معانی نظری را به حیطهٔ علوم بلاغی وابسته و مرتبط دانسته‌اند. در حالی که به‌طور سنتی، این علوم را تنها به حرفه‌ها و زمینه‌هایی از قبیل سیاست، حقوق، روابط عمومی، بازاریابی، و تبلیغات تجارتی منحصر انگاشته‌اند. امروزه دامنهٔ تحقیقات علوم بلاغی به رشته‌های پیچیده و مختلفی، همچون علوم انسانی، علوم ادیان، علوم اجتماعی، و تاریخ هم گسترش یافته‌است.[نیازمند منبع]

بلاغت در روم باستان

در جمهوری روم، آموزشگاه‌های سخنرانی به‌وجود آمد تا جوانان را برای مشاغل دولتی آماده سازد. رومیان این مدارس را از آموزشگاه‌های سخنرانی یونان، که سوفسطائیان به‌وجود آورده بودند، اخذ و اقتباس کردند. فن خطابه و سخنوری یکی از مهم‌ترین مرام و کمال مطلوب هر رومی بود و هرکس می‌خواست پایگاهی در جامعه احراز کند، کلانتر شود، به پروکنسولی برسد یا پیشوای قوم باشد می‌بایستی در سخنرانی و سخنوری ماهر شود. پس از انقراض جمهوری و استقرار امپراتوری در ۲۷ ق.م، آزادی بیان محو شد و دیگر به سخنرانی حاجت نبود و کسی بدان‌وسیله ترقی نمی‌کرد و مدارس نامبرده رفته‌رفته روبه‌انحطاط گذاشت و سخنوری جزو هنرهای زیبا (نه عملی و کاربردی) قرار گرفت.

جستارهای وابسته

پانویس

منابع

پیوند به بیرون

Tags:

بلاغت در روم باستانبلاغت جستارهای وابستهبلاغت پانویسبلاغت منابعبلاغت پیوند به بیرونبلاغتاخلاقارسطودستور زباندیالکتیکروم باستانلوگوسمنطقگفتمان

🔥 Trending searches on Wiki فارسی:

فهرست برترین گلزنان فوتبال ملی مردان بر پایه کشوربندر گناوهبارگیریاحمد نخجوانکاظم سیاحیمافیا (بازی گروهی)پلاک وسایل نقلیه استان‌های تهران و البرزشیرجه بزرگفریدون جیرانیعلی صادقیتبریزسوئیسکیریاکوس میتسوتاکیسمحسن چاوشیبهائیتنزاریهسکس ضربدریامین حیاییژاپنفهرست مراجع تقلید شیعهماهی قرمزانتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده آمریکا (۲۰۲۴)مهمونیممفیس دپایاکبر قدمیخودارضایی مقعدیشهرام شب‌پرهجام جهانی فوتبال ۲۰۳۰مثلث برموداسگمردگان متحرک (مجموعه تلویزیونی)رشتژوزفین بوهارنهالفیه و شلفیهدرجه‌های نیروهای مسلح جمهوری اسلامی ایرانفیشال (کنش جنسی)وایکینگ‌ها (مجموعه تلویزیونی)کیا بزرگ‌امیدجهنم سبز (فیلم)کنترل ارگاسمپاندای کونگ‌فوکارروش آمیزش هم‌ترازیتاج‌الملوک آیرملوحسینعلی منتظریمحمدعلی فروغیفراماسونریمحمدرضا داوودنژادمتهم گریختمهدی طارمیمجید واشقانیداعشپلاک وسایل نقلیه استان اصفهانمریم رجویفرانسهانتخابات مجلس شورای اسلامی (۱۴۰۳–۱۴۰۲)علیرضا ملاسلطانیفوتبالفیلم پورنوکاهش کلاهک کلیتوراللواطحسین رونقیجام جهانی فوتبال ۲۰۲۶چشم‌چران عمارتهمجنس‌گرایی زنانهزخم کاریقرآنرضا بیک ایمانوردیتاجیکستاننقاشیفتیش جنسیجام ملت‌های اروپااماراتبهمن هاشمیسید جواد رضویانسهام عدالتسامان قدوسآناهیتا همتی🡆 More