Termodynamikk

Her tyder varme om lag «energi i rørsle» og dynamikk viser til sjølve «rørsla». Altså er termodynamikk i praksis studiet av energirørsler og korleis energi kjem i rørsle. Historisk utvikla termodynamikken seg ut frå eit behov for å auke effektiviteten til tidlege dampmaskinar. Utgangspunktet for dei fleste termodynamiske problemstillingane er dei termodynamiske lovene, som postulerar at energi kan bytast om mellom fysiske system som varme eller mekanisk arbeid.. Dei postulerer òg at det finst ein storleik kalla entropi, som er definert for alle typar system. I termodynamikk vert vekselverknaden mellom store system studert og kategorisert. Sentralt i dette er konsept som termodynamisk system og omgjevnadar. Eit system består av partiklar og den gjennomsnittlege rørsla til desse partiklane avgjer kva eigenskapar dei har, som igjen relaterer til kvarandre gjennom tilstandslikninga. Eigenskapar kan kombinerast for å uttrykke indre energi og termodynamisk potensial, som er nyttig for å avgjere tilhøva for dynamisk likevekt og spontane prosessar.

Med desse reiskapane kan termodynamikken skildre korleis system reagerer på endringar i omgjevnadene sine. Dette kan nyttast i mange forskjellige tema innan vitskap og ingeniørkunst, som motorar, faseendringar, kjemiske reaksjonar, transportfenomen og sjølv svarte hol. Resultat i termodynamikken er essensielle i andre felt av fysikk og i kjemi, kjemiteknikk, romfartsteknikk, maskinteknikk, cellebiologi, biomedioteknikk, meteorologi og teoretisk materiallære for å nemne nokre få.

Anna

Fotnotar