Guineansk Mangrove

Guineansk mangrove opptrer ved Saloum- og Casamance-deltaet i Senegal, i dei lågare delane av Gambiaelva, langs mykje av kysten til Guinea-Bissau, mellom anna ved Cacheu- og Mansoaelva, nord i Guinea og ved mykje av kysten til Sierra Leone, medrekna Sherbroelva. Mangrovane veks i flate viker og estuar der tidvatnet skyller varmt saltvatn høgt opp elvene, i denne økoregionen så langt som 100 km, til dømes i Cacheuelva i Guinea-Bissau.

Det finst ulike typar mangrovar i sona, med Rhizophora, Laguncularia racemosa og Conocarpus erectus som blir opptil 10 meter høge i større område av Rhizophora og Avicennia. Dei høgaste trea kan bli 40 meter høge, og dannar ein slags galleriskog langs vassvegane, medan mudderflatene mellom vassvegane har mykje lågare tre. Skogkantane i innlandet har gras, bregnar og saltkjære plantar. Artsmangfaldet i floraen er mindre i denne økoregionen enn i austafrikansk mangroveskog.

Mangrovesumper inneheld viktige næringskjelder for fiskar, fuglar og andre dyr. Marine dyr er mellom anna østers og reker. Pattedyr her er mellom anna senegalmanat. Fuglar i desse våtmarkene omfattar goliathegre, purpurhegre, kuhegre, krabbehegre, strandhegre, rosenflamingo, dvergflamingo, afrikaskeistork og heilagibis. Skogane dannar også viktige habitat for trekkfuglar.

Mangrovehabitat er truga av hogst der ein bruker trea til tømmer eller ved, eller der ein ryddar skog for å dyrka ris på staden. Habitatet er også truga av lågare nedbørmengder i området dei siste tiåra. I Sør-Senegal er det gjort arbeid med å planta mangrovar att. Urbane område nær angrovane er hovudstadane i Gambia, Banjul, og i Guinea-Bissau, Bissau. Nasjonalparkar i området omfattar Saloum Delta nasjonalark og Basse Casamance nasjonalark i Senegal, Niumi nasjonalark i Gambia og Tarafes de Cacheu naturpark i Guinea-Bissau. Elvedeltaet til Saloum kan ein også nå frå landsbyen Foundiougne i Senegal.