Egil Lærum: Norsk fotballspelar

august">11. august 1921–27. november 1954) var ein norsk fotballspelar, skihoppar, langrennar og friidrettsutøvar.

Lærum debuterte på det norske fotballandslaget 16. juni 1946 i ein kamp i Oslo som enda med dansk bortesiger 2–1. I åra fram til 30. september 1951 tok han plass i halfrekka i 16 landskampar og var i sin siste kamp med å slå Sverige 4–3 i Göteborg. Han skåra aldri på landslaget. Lærum spelte mange sesongar på Larvik Turn & IF sitt fotballag, bortsett frå 1951/52-sesongen, han gjorde då teneste i oslolaget Vålerengen IF. Sesongen 1952/53 var han, saman med spelarar som Harry Boye Karlsen og Gunnar Thoresen, høgst delaktig då Larvik-laget vann sitt fyrste seriemeisterskap, Skeid vart slått 3–2 i seriefinalen på Ullevål stadion.

Lærum var også aktiv i friidrett og vart norsk juniormeister 1946 og krinsmeister i spydkast både i 1947 og i 1950. Han sette i 1947 krinsrekord i øvinga i Vestfold med 58,82 meter.

Vinteren 1947 vart Lærum bestemann i hoppdelen av kombinertrennet i Holmenkollen og tildelt Damenes pokal. Året etter enda han på åttandeplassen i sjølve kombinnertrennet på same arenaen. I 1950 hoppa Lærum heile 76,5 meter i den dåverande Vikersundbakken, i den øvinga som medlem av Vikersund IF.

År 1950 vart Lærum tildelt Egebergs Ærespris for sine allsidige merittar. Han var også aktiv i bandy, handball, hundesport, symjing og turn.

Lærum døydde av kreft, 33 år gammal.

• Magnus Breili:Fotballboken. 1967.