Fabio Jakobsen: Nederlands wielrenner

Jakobsen is uit eerbetoon vernoemd naar de Italiaanse renner Fabio Casartelli. Die kwam op 18 juli 1995, tijdens de Ronde van Frankrijk 1995, om het leven in de afdaling van de Col de Portet d'Aspet. Jakobsen werd ruim een jaar later geboren. Volgens Jakobsen had de herdenking van het overlijden van Casartelli veel indruk op zijn moeder gemaakt.

Bij de junioren werd Jakobsen vierde in het eindklassement van de Internationale Junioren Driedaagse 2014. Hij eindigde er op negen seconden van eindwinnaar Peter Lenderink.

Beloften

In 2015 maakte Jakobsen de overstap naar de beloften categorie. Dit deed hij in het shirt van SEG Racing. In 2016 won Jakobsen de tweede etappe in de ZLM Tour. In de rit van Kamperland naar Zierikzee liet hij vice-wereldkampioen bij de beloften Simone Consonni en Iván García achter zich in de sprint. In juni stond Jakobsen als een van de topfavorieten aan de start van het nationale wegkampioenschap voor beloften. Jakobsen maakte deze verwachtingen waar door in de massasprint Tim Ariesen en Martijn Budding voor te blijven en zo de kampioenstrui te winnen. Bijna twee maanden later won Jakobsen de Slag om Norg, die dat jaar voor het eerst op de UCI-kalender stond, door Twan van den Brand en Peter Schulting te verslaan in een sprint met drie. Wouter Mol werd op vijf seconden van het drietal vierde. In de vierde etappe van de Olympia's Tour, die Jakobsen deels reed als voorbereiding op het wereldkampioenschap, was alleen Kristoffer Halvorsen sneller. Diezelfde Halvorsen won twee weken later de wegwedstrijd voor beloften op het wereldkampioenschap, waarin Jakobsen op de veertiende plek eindigde.

In 2017 nam Jakobsen deel aan de Ster van Zwolle, die dat jaar niet op de UCI-kalender stond. In die wedstrijd, de eerste race van de Topcompetitie, stond hij als een van de favorieten aan de start. Desondanks zat hij in de vroege vlucht van in totaal negen renners, die het tot de finish volhield. In de eindsprint liet hij Jim Lindenburg en Gert-Jan Bosman achter zich en won zo de koers. Slechts één dag later won hij de pelotonsprint in de Dorpenomloop Rucphen, veertien seconden nadat Maarten van Trijp solo als eerste over de finish was gekomen. In de tweede etappe van de Ronde van Normandië versloeg Jakobsen zijn landgenoot Bram Welten en de Deen Nicolai Brøchner in de massasprint. In de overige etappes wist hij nog tweemaal op het podium te eindigen, wat hem de tweede plaats in het puntenklassement opleverde. In de Ronde van Vlaanderen voor beloften eindigde hij op bijna anderhalve minuut van winnaar Edward Dunbar op de vijftiende plaats. Later die maand nam hij deel aan de ZLM Tour, die hij niet uitreed, de Arno Wallaard Memorial waarin hij vierde werd en de PWZ Zuidenveldtour waarin hij als achtste eindigde. Op 1 mei won hij de Rund um den Finanzplatz Eschborn-Frankfurt voor beloften door de sprint van een groep van vier te winnen. Twee weken later won hij de Ronde van Noord-Holland, waar hij de snelste was van een kopgroep van acht. In de Ronde van Italië voor beloften sprintte hij in de vierde etappe, achter Jasper Philipsen, naar de tweede plaats. Later die maand prolongeerde hij zijn nationale beloftentitel, waarmee hij de eerste renner was die dat deed. Een week later kon hij niet voor de tweede maal op rij de Slag om Norg winnen: Jakobsen eindigde op de vijfde plaats in de door Gianni Vermeersch gewonnen wedstrijd. Later die maand sprintte hij, voor Kristoffer Skjerping en Ethan Hayter, naar de winst in de laatste etappe van de Ronde van de Elzas. Namens een Nederlandse selectie stond hij in augustus aan de start van de Ronde van Toekomst, waar hij de tweede etappe won, voor Álvaro Hodeg en beloftenwereldkampioen Kristoffer Halvorsen. In september won Jakobsen twee etappes in de Olympia's Tour en reed hij de wegwedstrijd voor beloften op het wereldkampioenschap niet uit.

In 2018 werd Jakobsen prof bij Quick-Step Floors. Zijn debuut maakte hij in de Ronde van Dubai, waar zijn ploeggenoot Elia Viviani twee etappes won. Eind februari nam hij deel aan Le Samyn, waarin hij bijna tweeënhalve minuut na Niki Terpstra als dertiende over de finish kwam. Vijf dagen later werd hij vierde in Dwars door West-Vlaanderen, waar Rémi Cavagna zijn eerste profzege behaalde. Jakobsens eigen eerste profoverwinning kwam later die maand toen hij de beste was in Nokere Koerse. Amaury Capiot en Hugo Hofstetter mochten met hem mee op het podium. Op 4 april 2018 won hij zijn tweede grote koers, door als eerste over de meet te komen in de Scheldeprijs.

In 2019 werd Jakobsen Nederlands kampioen op de weg. Hij versloeg in de sprint onder meer Moreno Hofland en Bas van der Kooij. Later in het jaar nam hij deel aan zijn eerste grote ronde, de Vuelta. Hier versloeg hij tot twee keer toe onder andere Sam Bennett in de sprint, zijn tweede etappezege in Madrid noemde hij 'het grootste moment in zijn carrière, zeker in de Nederlandse kampioenstrui'.

Val

In 2020 kwam Jakobsen zwaar ten val tijdens de eerste etappe van de Ronde van Polen. Bij de finish in Katowice wilde Jakobsen renner Dylan Groenewegen inhalen, maar Groenewegen week van zijn lijn af en leek ook een elleboog te gebruiken. Jakobsen vloog hierbij in de hekken, knalde tegen de finishboog en raakte een official. Later werd hij naar het ziekenhuis van Sosnowiec afgevoerd met levensbedreigende verwondingen en daar in een kunstmatige coma gehouden. Jakobsen had ernstige verwondingen aan schedel en gezicht, met name aan het verhemelte, de luchtpijp en beenderen in het gezicht. Er was echter geen hersen- en ruggenmergschade. In de nacht van 5 op 6 augustus onderging Jakobsen een operatie van vijf uur. Op 7 augustus werd Jakobsen met succes uit zijn kunstmatige coma gehaald. Op 12 augustus werd hij naar een Nederlands ziekenhuis overgebracht.

Groenewegen werd schuldig bevonden aan het veroorzaken van het ongeval en kreeg hiervoor een negen maanden lange uitsluiting van de UCI. Dit ongeluk werd onderwerp van discussie over de veiligheid in koersen in het algemeen en de finishzone specifiek. Ook de eindsprint in de Ronde van Polen, "The fastest finish in the World Tour", is onderdeel van de controverse.

Rentree

Jakobsen maakte zijn rentree in 2021 in de Ronde van Turkije.

In 2022 won Jakobsen de tweede etappe van de Tour de France, met een sprintfinish in Nyborg (Denemarken) en werd hij Europees kampioen op de weg in München waar hij in een massasprint Arnaud Démare en Tim Merlier voorbleef.

In 2023 diende Jakobsen de Ronde van Frankrijk noodgedwongen te verlaten in de twaalfde etappe als gevolg van een zware val in de vierde etappe.

Jeugd

Elite

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar Ronde van Italië Ronde van Frankrijk Ronde van Spanje 2018 2019 145e (2)  2020 2021 141e (3)   2022 130e (1)  2023 opgave   2024

Jaar Milaan-San Remo Gent-Wevelgem Scheldeprijs Nokere Koerse Kuurne-Brussel-Kuurne Wereld­ranglijsten 2018 1   ↑ 1   ↑ 136e (UWT) 2019 opgave 1   ↑ 91e (UWR) 2020 4e 123e (UWR) 2021 61e (UWR) 2022 86e 68e 15e 1   ↑ 47e (UWR) 2023 opgave 131e (UWR) 2024 2   ↑

• 2015 –   SEG Racing
• 2016 –   SEG Racing Academy
• 2017 –   SEG Racing Academy
• 2018 –   Quick-Step Floors
• 2019 –   Deceuninck–Quick-Step
• 2020 –   Deceuninck–Quick-Step
• 2021 –   Deceuninck–Quick-Step
• 2022 –   Quick Step-Alpha Vinyl
• 2023 –   Soudal-Quick Step
• 2024 –   Team dsm-firmenich PostNL

Bronnen, noten en/of referenties Mediabestanden   Commons heeft mediabestanden in de categorie Fabio Jakobsen. (en) Profiel van Fabio Jakobsen op ProCyclingStats