ജലത്തിൽ ലയിക്കുന്ന നിറവസ്തുക്കൾ ഉപയോഗിച്ച് നിർമ്മിച്ച ചായങ്ങൾ കോണ്ടു ചെയ്യുന്ന ചിത്രരചനയെ ജലച്ചായ ചിത്രരചന എന്നു പറയുന്നു.
പേപ്പറിൽ ആണ് പാരമ്പര്യമായും സർവസാധാരണമായും ചിത്രം രചിക്കാറുള്ളത്. പാപ്പിറസ്, മരത്തൊലികൊണ്ടുള്ള പേപ്പർ, പ്ലാസ്റ്റിക്കുകൾ, പശുത്തോൽ അല്ലെങ്കിൽ തുകൽ, തുണി, തടി, കാൻവാസ് എന്നിവയാണ് ചിത്രരചനയ്ക്ക് ഉപയോഗിക്കുന്ന മറ്റു പ്രതലങ്ങൾ. ജലച്ചായങ്ങൾ മിക്കപ്പോഴും സുതാര്യവും തിളക്കമുല്ലതായും തോന്നുന്നു കാരണം, നിറവസ്തുക്കൾ താരതമ്യേന ശുദ്ധമായിരിക്കുകയും അവയിൽ വളരെക്കുറച്ചു ചേർപ്പുവസ്തുക്കൾ അടങ്ങിയിരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നതിനാലാണ്. ജലച്ചായങ്ങളെ അതാര്യമാക്കാനും പ്രയാസമില്ല. ചൈനീസ് വെള്ളനിറം ചേർത്താൽ മതി. കിഴക്കൻ ഏഷ്യയിൽ ജലച്ചായ ചിത്രരചന മഷി ഉപയോഗിച്ചാണു ചെയ്യുക. ഇത്തരം ചിത്രരചനയെ ബ്രഷ് പെയിന്റിങ് എന്നൊ ചുരുൾ ചിത്രരചന എന്നോ പറയുന്നു. ചൈനയിലേയും ജപ്പാനിലേയും കൊറിയയിലേയും ചിത്രരചനയിൽ ഈ രീതിയാണു ആധിപത്യം നേടിയിരിക്കുന്നത്. പലപ്പോഴും കറുപ്പ്, നീല പോലുള്ള ഏകവർണ്ണമാണുപയോഗിക്കുന്നത്. ഇന്ത്യയ്ക്കും എത്യോപ്പിയയ്ക്കും മറ്റു ചില രാജ്യങ്ങൾക്കും നീണ്ട കാലത്തെ പാരമ്പര്യമുണ്ട്. ചനയിലാണു വിരൽച്ചിത്രങ്ങൾ തുടങ്ങിയത്.
ജലച്ചായ ചിത്രരചന വളരെ പഴക്കമുള്ളതാണ്. യൂറോപ്പിലെ പ്രാചീന ശിലായുഗത്തിലെ ഗുഹാചിത്രങ്ങളിൽ ജലച്ചായ ചിത്രങ്ങൾ കാണനാവും. ഈജിപ്റ്റിന്റെ കാലത്തെങ്കിലും കൈയെഴുത്തുരചനകളെ മിഴിവേകനായി, ഈ രീതി ഉപയോഗിച്ചു. മധ്യ കാലഘട്ടത്തിലെ യൂറൊപ്പിൽ ഇതു തുടർന്നു. നവോത്ഥാനകാലഘട്ടത്തിൽ തുടർന്നു. ജെർമൻ ഉത്തരനവോത്ഥാനകാലാകാരനായ ആൽബ്രെഷ്റ്റ് ഡ്യൂറർ (1471 - 1628) വളരെയധികം സസ്യശാസ്ത്രവുമായും വന്യജീവികളുമയും പ്രകൃതിദൃശ്യങ്ങളുമായും ബന്ധപ്പെട്ട ജലച്ചായ ചിത്രങ്ങൾ രചിച്ചു. അദ്ദേഹത്തെ ഈ മാധ്യമത്തിന്റെ ആദ്യ പ്രോയോക്താവായി കരുതപ്പെടുന്നു. ഡ്യൂറർ നവോത്ഥാനത്തിന്റെ ഭാഗമായ മറ്റൊരു ജർമ്മൻ ചിത്രകാരനാണ് ഹാൻസ് ബോൾ (1534 - 1593)
1പതിനെട്ടാം നൂറ്റാണ്ടിൽ പ്രത്യേകിച്ച് ഇംഗ്ലണ്ടിലേയ്ക്കു ജലച്ചായ ചിത്രരചന എത്താൻ അനേകം ഘടകങ്ങൾ കാരണമായിട്ടുണ്ട്. പ്രത്യേകിച്ചു സ്റ്റ്രീകൾക്ക് ഉയർന്ന രീതിയിലുള്ള അന്നത്തെ വിദ്യാഭ്യാസത്തിന്റെ സഹജമായ ഭാഗമായിരുന്നു, ജലച്ചായ ചിത്രരചന. മാത്രമല്ല അന്നത്തെ സർവേയർമാർക്കും ഭൂപടനിർമ്മാതാക്കൾക്കും സൈനിക ഓഫീസർമാർക്കും എഞ്ചിനീയർമാർക്കും അവരുടെ ജോലിക്ക് ഒഴിച്ചു കൂടാനാവാത്തതായിരുന്നു ജലച്ചായ ചിത്രരചന. ജലച്ചായ ചിത്രകാരന്മാരെ ഭൗമശസ്ത്ര - പുരാവസ്തുശാസ്ത്ര പര്യവേക്ഷകരുടെ കൂടെ കൊണ്ടുപോയിരുന്നു.
യൂറോപ്പിൽ ജലച്ചായ ചിത്രരചന അത്ര ജനപ്രീതിയുള്ളതായിരുന്നില്ല. എങ്കിലും അനേകം നല്ല ഉദാഹരണങ്ങൾ ഫ്രഞ്ചുകാർ കാണിച്ചുതന്നു. യുജീൻ ഡെലാക്രൂഷ്, ഫ്രങ്കോയിസ് മാറിയസ് ഗ്രാനെ, ഹെന്രി - ജോസഫ് ഹാർപിഗ്നിസ്, ഹൊണോറി ഡൗമിയെ എന്നിവർ അവരിൽ ചിലരാണ്.
ഇരുപതാം നൂറ്റാണ്ടിലെ ജലച്ചായ കലാകാരന്മാരിൽ വാസ്സിലി കാൻഡിൻസ്കി, എമിൽ നൊയ്ഡെ, പോൾ ക്ലീ, ഇഗോൺ ഷീൽ, റൗൾ ഡുഫി എന്നിവർ ശ്രദ്ധേയരാണ്.
ജലച്ചായത്തിന് നാലു പ്രധാന ഘടകങ്ങളുണ്ട്:
പല ചിത്രകാരന്മാരെയും ചിത്രകലാവസ്തുക്കൾ നിർമ്മിക്കുന്ന വ്യവസായങ്ങളുടെ ലേബല്ലിങ്ങ് രീതികൾ കുഴക്കുന്നു. ഒരു നിറത്തിന്റെ മാർക്കെറ്റിങ്ങ് നാമം സാർവജനീനമായി ഉപയോഗിക്കുന്നതാകണമെന്നില്ല. ആ കമ്പനി അങ്ങനെ പേരിട്ടിരിക്കുന്നു എന്നു മാത്രമേ വരൂ. ഈ കുഴപ്പം ഇല്ലാതാക്കാൻ പല പരിശ്രമങ്ങളും പലരും നടത്തിയിട്ടുണ്ട്. 1990ൽ ചിത്രരചനാ വസ്തുക്കൾ നിർമ്മിക്കുന്ന വ്യവസായികൾ യോജിച്ച് പെയിന്റ് പാക്കേജിൽത്തന്നെ പൊതുവേ അംഗീകരിക്കുന്ന നാമം ചേർത്തു തുടങ്ങി. ഇതിനായി ഒരു നിറം തിരിച്ചറിയാനുള്ള നമ്പർ - ജെനറിക് കളർ ഇന്റെക്സ് നെയിം രൂപപ്പെടുത്തി. ഇതിനു ബ്രിട്ടനിൽ ചുമതലയുള്ള സ്ഥപനമാൺ സൊസൈറ്റി ഓഫ് ഡൈസ് ആന്റ് കളറിസ്റ്റ്സ്. ഇതുപോലെ അമേരിക്കൻ അസോസിയേഷൻ ഓഫ് ടെക്സ്റ്റയിൽസ് കെമിസ്റ്റ്സ് ആന്റ് കളറിസ്റ്റ്സ് എന്ന യു. എസ്. എ യിലെ സംഘടനയും. കളർ ഇൻഡെക്സ് ഇന്റെർനാഷണൽ എന്നാണിവ അറിയപ്പെടുന്നത്.
ജലച്ചായങ്ങൾക്ക് സാധാരണയായി കുറച്ചു അടിസ്ഥാന ഗുണങ്ങളുടെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണു വിലയിരുത്തുക. 19അം നൂറ്റാണ്ടിലെ ഇംഗ്ലീഷ് കലാലോകത്തെ തർക്കങ്ങളീൽ,ഗൗഷെ എന്ന നിറം പാരമ്പര്യ ജലച്ചായങ്ങളിൽ അതാര്യമായി വേർതിരിഞ്ഞു നിൽക്കുന്നു. ഈ അതാര്യ ഗുണത്തെ ഹൈഡിങ് ശ്ക്തി എന്നു പറയുന്നു.
സുതാര്യമായ നിറങ്ങളിൽ ടൈറ്റാനിയം ഡയോക്സൈഡ് (വെള്ള നിറം) ചേർത്തിട്ടില്ല. മിക്ക ഭൂനിറങ്ങളും അതാര്യങ്ങളാൺ.
ഒരു ബ്രഷിനു മൂന്ന് ഭാഗങ്ങളുണ്ട് : മുടിക്കേട്ട്(tuft),ലോഹച്ചുറ്റ്(ferrule),കൈപ്പിടി(handle).
പെയിന്റു ചെയ്യുന്ന സമയത്ത് ചിത്രകാരന്മാർ ലോഹച്ചുറ്റിന്റെ തൊട്ടു പിറകിൽ പിടിച്ചാണു ലോലമായ വരകൾ വരയ്ക്കുക.
വിവിധ ആവശ്യങ്ങൾക്കായി വിവിധതരം പ്രകൃതിജന്യവും കൃത്രിമവുമായ മുടിക്കെട്ടുള്ള ബ്രഷുകൾ വിൽക്കുന്നുണ്ട്..അവയിൽ ഏറ്റ്വവും ജനപ്രിയമായവ താഴെക്കൊടുത്തിരിക്കുന്നു:
ഒരു ഒറ്റ ബ്രഷിനു അനേകം വരകളും രൂപങ്ങളും വരയ്ക്കാൻ കഴിയും. ഉദാഹരണത്തിനു, ഒരു ഉരുണ്ട ബ്രഷിനു കട്ടി കുറഞ്ഞതും കട്ടി കൂടിയതുമായ വരകൾ സൃഷ്ട്ടിക്കാനും വീതി കൂടിയതും വീതി കുറഞ്ഞതും ആയ വീതിവരകളും, വളവുകളും മറ്റു പ്രതീതികളും സൃഷ്ടിക്കാനാകും. ഇതുപോലെ പരന്ന ബ്രഷിനും പല പ്രതീതികൾ ജനിപ്പിക്കാൻ കഴിയും. ഓരോ ജലച്ചായ ചിത്രകാരനും അയാളുടേതായ രീതികൾ അവലംബീക്കുന്നു. അയാൾ ഉപയോഗിക്കുന്ന ബ്രഷുകൾ മറ്റുള്ളവരിൽ നിന്നും വ്യത്യസ്തമായിരിക്കും. ചിത്രകാരന്മാർ രണ്ടോ മൂന്നോ ബ്രഷുകൾ ഉപയോഗിച്ച് ആയിരിക്കും പല സൃഷ്ടികളും നടത്തുന്നത്. ബ്രഷുകളാണു ഒരു ജലച്ചായ ചിത്രകാരനെ സംബന്ധിച്ച് ഏറ്റവും ചെലവു കൂടിയ ഉപകരണം. ഏറ്റ്വും കുറഞ്ഞതു താഴെപ്പറയുന്ന ബ്രഷുകളെങ്കിലും വേണം പൊതുവായ ആവശ്യത്തിന്.
ഉരുണ്ട ബ്രഷിന്റെ വലിപ്പം ഒരു നമ്പർ ഉപയോഗിച്ചാണു സൂചിപ്പിക്കുന്നത്. 0000 (വളരെ ചെറിയ ഉരുണ്ടത്) എന്ന സംഖ്യ തൊട്ട് 0 വരെയും,പിന്നെ 1 മുതൽ 24 വരെയോ അതിലും വലുതോ ആയ ശ്രേണികളുണ്ട്.
ചിത്രരചനയ്ക്കുള്ള നിറങ്ങൾ ആവശ്യാനുസരണം കൂട്ടിയോജിപ്പിക്കുവാനും കൂട്ടിയോജിപ്പിച്ച നിറങ്ങൾ ആവശ്യമായ അളവിൽ സൂക്ഷിക്കുന്നതും ചിത്രരചനയ്ക്കിടയിൽ സമയക്രമം കൂടുന്നതനുസരിച്ചു കൂട്ടിയ നിറങ്ങളിലെ ജലാംശം കുറയുന്നതനുസരിച്ചു വീണ്ടും കൂട്ടീസംയോജിപ്പിക്കുവാനുമുള്ള,ചിത്രകാരന്റെ കയ്യിൽ പിടിക്കാവുന്നതും വിധമുള്ള പ്ലാസ്റ്റിക് അല്ലെങ്കിൽ തടിയിൽ തീർത്തിട്ടുള്ള വസ്തു.
This article uses material from the Wikipedia മലയാളം article ജലച്ചായ ചിത്രരചന, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). പ്രത്യേകം പറയാത്ത പക്ഷം ഉള്ളടക്കം CC BY-SA 4.0 പ്രകാരം ലഭ്യം. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki മലയാളം (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.