Вардарска Македонија

Денес 98,09% (25 713 км²) од територијата на Вардарска Македонија припаѓаат на Република Македонија, а останатиот мал дел територија на кој се наоѓа манастирот Св. Прохор Пчински припаѓа на Србија (1,91%).

Сепак во многу географски карти на регионот Македонија, вардарскиот дел на Македонија има поинакви граници отколку денешните генерално прифатени граници (Република Македонија). Во картата на Македонија изработена од Димитрија Чуповски во Санкт Петербург во 1913 година, во територијата на (Вардарска) Македонија влегуваат и делови од источна Албанија (околината на Пешкопеја северозападно од Дебар) ставени најверојатно поради тоа што таму живееле голем број на Македонци (кои можно е да биле и мнозинство) и делови од Косово (Качаник и околината) и крајниот јужен дел на Србија (Прешево). Исто така овие делови на јужна Србија и Косово (без деловите од Албанија) се вметнати и во големата карта на Македонија изработена од француски експерти во 1925 година.

Како доказ дека Вардарска Македонија зафаќа поголема територија отколку територијата на Република Македонија денес, е тоа што на првото и второто (а подоцна сè до 1947 година) заседание на АСНОМ свои делегати испратиле градовите Качаник, Прешево, Бујановац, Трговиште и Витина, а овие општини кои се денес во составот на Србија и официјално влегле во територијалната организација и администрацијата на НР Македонија.

Исто така првобитно според Букурешкиот мировен договор Струмичкиот регион припаднал на Бугарија, но по Првата светска војна, со Нејскиот мировен договор од 1919 година, Бугарија била принудена да ѝ ја отстапи струмичката област на Србија, односно струмичката област да влезе во рамките на Вардарска Македонија.

• Македонија
• Регион Македонија
• Егејска Македонија
• Пиринска Македонија