ရမ်းဗရန့်

၁၆၃၁ ခုနှစ်သို့ ရောက်သော် ရမ်းဗရန့်၏ သတင်းမှာ ကျော်ကြားလာပြီ ဖြစ်၍ အမ္မစတာဒမ်မြို့သို့ ပြောင်းရွေ့ အခြေစိုက် နေထိုင်လေသည်။ ၁၆၃၄ ခုနှစ်တွင် ရုပ်ရည်လှပသော ဆတ်စကီယာဆိုသူ အမျိုးသမီးနှင့် လက်ထပ်သည်။ သမီးသုံးယောက်နှင့် သားတစ်ယောက် ထွန်းကားခဲ့သော်လည်း သမီး များမှာ ကလေးအရွယ်ကပင် ပျက်စီးကုန်၏။ ထိုအချိန်တွင် ရမ်းဗရန့်သည် မိမိ၏ဇနီးကို ပုံစံပြုလျက် ပုံတူကားများစွာ ရေးဆွဲခဲ့သည်။ နာမည်လည်း ထင်ရှားလာ၍ ပစ္စည်းဥစ္စာလည်း ကြွယ်ဝချမ်းသာလာလေသည်။

၁၆၄၂ ခုနှစ်တွင် ဇနီးသည် ကွယ်လွန်သည်။ ထိုနောက် နှစ်သုံးဆယ် စစ်ပွဲကြောင့် ဥရောပတိုက် မြောက်ပိုင်းတွင် စီးပွားရေးကပ်ဆိုက်လာရာ ရမ်းဗရန့်သည် မိမိ၏ ပန်းချီကား များကို လေလံတင်၍ လျှော့ဈေးဖြင့် ရောင်းရသည်အထိ အခြေ ဆိုးလာခဲ့လေသည်။ နောက်ဆုံး၌ လူမွဲတစ်ယောက်အဖြစ်ဖြင့် ၁၆၆၉ ခုနှစ် အောက်တိုဘာလ ၄ ရက်နေ့တွင် ကွယ်လွန် လေသည်။

ရမ်းဗရန့်၏ ပန်းချီကားများသည် အလင်းအမှောင်ပေးပုံ သိမ်မွေ့ခြင်း၊ ဆေးရောင်သုံးပုံ နူးညံ့ခြင်း၊ ဆေးသားချောညက်ခြင်းတို့ဖြင့် ပြည့်စုံ၏။ ပန်ချီကားပေါင်း ၇ဝဝ ခန့် ရေးဆွဲခဲ့ သည်အနက် ၅ဝဝ မျှ ကျန်ရှိသေးသည်။ ယခုအခါ အမ္မစတာဒမ်မြို့ တော်ဝင်ပြတိုက်၌ရှိသော ညဉ့်စောင့်များအမည်ရှိ ပန်းချီကားမှာ ရမ်းဗရန့်၏ ထင်ရှားသည့် လက်ရာတစ်ခု ဖြစ်ပေသည်။ ထိုပန်းချီကားကို ၁၆၄၂ ခုနှစ်တွင် ရေးဆွဲခဲ့သည်။ ရမ်းဗရန့်သည် သက်ရှိအရွယ် လူပေါင်း ၂၉ ဦးပုံတွင် အလင်းအမှောင် ဆေးရောင်ဆေးသား စသည်တို့ကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဆက်စပ်ရေးဆွဲထားသဖြင့် အသက်ဝင်လျက် ရှိပေသည်။ ပန်းချီ ကားအလယ်လောက်တွင် အဝါရောင်ဝတ်ဆင်သော မိန်းကလေး တစ်ယောက်ပုံကို ထည့်ခြင်းအားဖြင့် ပတ်ဝန်းကျင် အမှောင်ထု ကို ပြေအောင် ဖြေပေးထားလေသည်။