Σουλαουέζι

Το Σουλαουέσι (Sulawesi), παλιότερα γνωστό ως Κελέβη (απόδοση στα ελληνικά της πορτογαλικής του ονομασίας Celebes), είναι νησί της Ινδονησίας, μία από τις Μεγάλες Σούνδες. Είναι το μεγαλύτερο νησί στον Ινδονησιακό αρχιπέλαγος μετά τη Νέα Γουινέα, το Βόρνεο και τη Σουμάτρα, και το 11ο μεγαλύτερο παγκοσμίως, με έκταση 174.600 χλμ². Με πληθυσμό περίπου 17 εκατομμύρια είναι το 3ο πολυπληθέστερο στον κόσμο μετά την Ιάβα και τη Σουμάτρα.

Σουλαουέσι

Τοπογραφικός χάρτης
Γεωγραφία
Τοποθεσία	Νοτιοανατολική Ασία
Συντεταγμένες	02°S 121°E / 2°S 121°E / -2; 121
Αρχιπέλαγος	Νήσοι Σούνδες
Έκταση	174.600 km²
Ακτογραμμή	6.100 km
Υψόμετρο	3.478 μ
Υψηλότερη κορυφή	Ραντεμάριο
Χώρα
Ινδονησία
Επαρχίες (Πρωτεύουσα)	Γκοροντάλο (Γκοροντάλο), Δυτικό Σουλαουέζι (Μαμούτζου), Νότιο Σουλαουέζι (Μακασάρ), Κεντρικό Σουλαουέζι (Παλού), Νοτιοανατολικό Σουλαουέζι (Κεντάρι) Βόρειο Σουλαουέζι (Μανάντο)
Μεγαλύτερη πόλη	Μακασάρ
Δημογραφικά
Πληθυσμός	17.359.416 (απογραφής 2010)
Πυκνότητα	99,4 /χλμ2
Σχετικά πολυμέσα

Το νησί βρίσκεται ανάμεσα στο Βόρνεο και τις Μολούκες και έχει χαρακτηριστικό σχήμα που οφείλεται σε τέσσερις χερσονήσους. Στα βόρεια είναι η μακρόστενη χερσόνησος Σεμενατζούγκ Μιναχάσσα, στα ανατολικά, η ανατολική χερσόνησος και στα νότια, η νότια και η νοτιοανατολική χερσόνησος. Οι χερσόνησοι χωρίζονται μεταξύ τους με τρεις κόλπους, το κόλπου το Τόμινι ανάμεσα στη Σεμενατζούγκ Μιναχάσσα και την ανατολική χερσόνησο, ο κόλπος Τόλο ανάμεσα στην ανατολική και νοτιοανατολική χερσόνησο και ο κόλπος Μπόνι ανάμεσα στις δύο νότιες χερσονήσους. Το νησί χωρίζεται από το Βόρνεο με το στενό Μακασάρ.

Το νησί όσον αφορά τη βιοποικιλότητα ανήκει στη Γουαλασέα, μια περιοχή στην οποία υπάρχουν τόσο είδη της Αυστραλίας, όπως και είδη της Νοτιοανατολικής Ασίας. Στο νησί υπάρχουν 124 είδη θηλαστικών, εκ των οποίων τα 79 είναι ενδημικά. Στο νησί υπάρχουν επίσης 400 είδη πτηνών, στα οποία το ποσοστό ενδημισμού φτάνει το 34%.

Το Σουλαουέσι αποτελείται σύμφωνα με τα τεκτονικά μοντέλα από την ασιατική πλάκα (δυτικά και νοτιοδυτικά), την αυσταλιανή (νοτιοανατολικά) και την πλάκα του Ειρηνικού (βόρεια και ανατολική χερσόνησος). Ρήγματα υπάρχουν στα σημεία που οι πλάκες συναντώνται, με αποτέλεσμα το νησί να είναι σεισμογενές.

Το περίγραμμα του νησιού παρουσιάζει έντονη αντίθεση, από τις βαθιές θάλασσες που περιβάλλουν το νησί σε ένα ορεινό εσωτερικό το οποίο σχηματίζει μια ραχοκοκαλιά κατά μήκος των στενών χερσονήσων. Το κεντρικό τμήμα του Σουλαουέσι είναι μια μεγάλη ορεινή περιοχή, αλλά ως επί το πλείστον μη-ηφαιστειακή. Τα ενεργά ηφαίστεια βρίσκονται στη βόρεια χερσόνησο Μιναχάσσα, και εκτείνονται προς τα βόρεια μέχρι τα νησιά Σανγίε. Η βόρεια χερσόνησος έχει ενεργά ηφαίστεια όπως το Λοκόν, το όρος Αβού (Awu), το Σοπουτάν και το Καρανγκετάνγκ.

 

Το Σουλαουέσι χωρίζεται σε έξι επαρχίες: Γκοροντάλο, Δυτικό Σουλαουέσι, Νότιο Σουλαουέσι, Κεντρικό Σουλαουέσι, Νοτιοανατολικό Σουλαουέσι και Βόρειο Σουλαουέσι. Το Δυτικό Σουλαουέσι δημιουργήθηκε το 2004 από το Νότιο Σουλαουέσι. Οι μεγαλύτερες πόλεις είναι το Μακασάρ (απογραφή 2010, 1.331.391 κάτοικοι), Μανάντο (394.683 κάτοικοι), Παλού (310.168 κάτοικοι), Κεντάρι (264.673 κάτοικοι) και Γκοροντάλο (173.951 κάτοικοι).

Οι πλειοψηφία των κατοίκων του νησιού είναι μουσουλμάνοι, αλλά υπάρχει και σημαντική χριστιανική μειονότητα κυρίως στο βορρά.

•   Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Sulawesi στο Wiki Commons