Budismu

Budismu
relixón, relixón principal, movimiento filosófico (es) , cosmovisión y estilu de vida
religiones indias (es) y sujeto representado (es)
vedismo (es) Budismu

Buda nun ye nin un dios, nin un mesíes nin un profeta, y el budismu nun predica sobre un creador. Buddha ye un títulu nos antiguos idiomes pali y sánscritu, que significa "el qu'espertó". Nel budismu'l términu non solo s'usa pa referise al personaxe históricu, sinón tamién pa referise a cualquier otra persona qu'igualmente tenga realizao lo que se considera como'l descubrimientu personal qu'él fizo. Les enseñances nun son vistes polos siguidores como revelaciones divines nin como dogmes de fe, darréu qu'esiste una dinámica qu'afala a investigales y a interpretales. Considérase que s'algama la so comprendoria pente medies de la meditación y la esperiencia.

L'únicu envís d'estes enseñances ye'l desaniciu dafechu de tou sentimientu d'insatisfaición o frustración. Según el budismu, la causa real de la insatisfaición ye o l'arranamientu ansiosu, o l'apegu, qu'a la so vez son el productu últimu de la ilusión y de la inorancia, entendíes como la perceición errónea de l'auténtica natura de la esistencia. Poro, el cese definitivu d'esta situación denómase l'espertar. Pa guiar l'esfuerzu afayadizu p'algamar esi nuevu estáu, el budismu desendolca y prescribe práutiques d'entrenamientu mental ya emocional, la disciplina ética y l'estudiu.

El budismu ye la cuarta relixón organizada del mundu pol so númberu de siguidores, la mayoría d'ellos n'Asia, con unos 380 millones (o unos 700 millones si s'incluyera a la heteroxénea relixón tradicional china). Toles tendencies del budismu d'anguaño se puen clasificar en dos grandes grupos, el Budismu del Sur (o Theravāda) y el Budismu del Este (o Mahāyāna). Una adopción de les práutiques del tantrismu hindú fadría xurdir lo que n'ocasiones s'afirma como una tercera corriente, nomada Budismu del Norte o Tántricu (Vajrayāna), si bien filosóficamente ésta s'inclúi dientro del Mahāyāna.