ປະເທດອັງກິດ

ໃຊ້ພາສາອັງກິດເປັນພາສາທາງການ. ມີລອນດອນເປັນນະຄອນຫຼວງ. ແມ່ນສ່ວນໜຶ່ງຂອງສະຫະລາຊະອານາຈັກ. ມີພົມແດນທາງບົກຕິດກັບເອກົດທາງເໜືອ, ການທາງຕາເວັນຕົກ, ທະເລອຽກລັງທາງຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ, ທະເລເກນຕິກທາງຕາເວັນຕົກສຽງໃຕ້, ແລະທະເລເໜືອທາງຕາເວັນອອກ. ນອກຈາກນີ້ຍັງຕິດກັບຊ່ອງແຄບອັງກິດເຊິ່ງຂັ້ນລະຫວ່າງອັງກິດກັບເອີລົບແຜ່ນດິນໃຫຍ່. ພື້ນທີ່ປະເທດສ່ວນໃຫຍ່ຕັ້ງຢູ່ທາງຕອນກາງແລະໃຕ້ຂອງເກາະບະເລີຕາຍໃຫຍ່ໃນມະຫາສະໝຸດອັດລັງຕິກເໜືອ. ປະເທດຍັງລວມເຖິງເກາະອື່ນເຊິ່ງນ້ອຍກວ່າອີກປະມານ 100 ເກາະ ເຊັ່ນ ໝູ່ເກາະຊິນລີແລະເກາະໄວ.

ອັງກິດ
ທຸງຊາດ
ຄຳຂວັນ: God and my right
ເພງຊາດ: ໃຊ້ "ກັອດເຊຟເດິຄວີນ" (God Save the Queen) ຕາມສະຫະລາຊາອານາຈັກໂດຍພຶດຕິໄນ ແຕ່ບໍ່ມີເພງຊາດໃນທາງນິຕິໄນ
ທີ່ຕັ້ງຂອງປະເທດອັງກິດ (ຂຽວເຂັ້ມ) – ໃນທະວີບເອີຣົບ (ຂຽວອ່ອນແລະເທົາເຂັ້ມ) – ໃນສະຫະລາຊາອານາຈັກ (ຂຽວອ່ອນ)
ເມືອງຫຼວງ ແລະ ເມືອງໃຫຍ່ທີ່ສຸດ	ລອນດອນ
ພາສາລັດຖະການ	ບໍ່ໄດ້ກຳໜົດ ພາສາອັງກິດ (ໂດຍພຶດຕິໄນ)
ສະຖາປະນາ
• ແມ່ນສ່ວນໜຶ່ງຂອງສະຫະລາຊາອານາຈັກ	ຄ.ສ. 1707
ພື້ນທີ່
• ລວມ	130,395 ຕາລາງກິໂລແມັດ (50,346 ຕາລາງໄມລ໌) (-)
ປະຊາກອນ
• 2008 ປະມານ	51,446,000
• ສຳມະໂນປະຊາກອນ 2001	49,138,831
• ຄວາມໜາແໜ້ນ	395 ຕໍ່ຕາລາງກິໂລແມັດ (1,023.0 ຕໍ່ຕາລາງໄມລ໌)
ເຂດເວລາ	UTC+0
ລະຫັດໂທລະສັບ	44
ລະຫັດອິນເຕີເນັດ	.uk

ພູມປະເທດສ່ວນຫຼາຍປະກອບດ້ວຍພູຕ່ຳໆ ແລະບ່ອນພຽງ ໂດຍສະເພາະແມ່ນທາງຕອນກາງແລະໃຕ້. ຢ່າງໃດກໍດີ ທາງເໜືອແລະຕາເວັນຕົກສຽງໃຕ້ແມ່ນບ່ອນສູງ. ມີວິນເຊສະເຕີເປັນນະຄອນຫຼວງເກົ່າຈົນເທົ້າປ່ຽນມາເປັນລອນດອນໃນ ຄ.ສ. 1066. ລອນດອນໃນປັດຈຸບັນແມ່ນເຂດມະຫານະຄອນໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນສະຫະລາຊະອານາຈັກ ແລະ ແມ່ນເມືອງທີ່ມີພື້ນທີ່ທີ່ໃຫຍ່ທີ່ສຸດໃນສະຫະພາບເອີລົບເມື່ອວັດແທກດ້ວຍເກນສ່ວນສາກົນ. ປະຊາກອນປະເທດມີຢູ່ປະມານ 51 ລ້ານຄົນ ເຊິ່ງຄິດເປັນ 84% ຂອງປະຊາກອນສະຫະລາຊະອານາຈັກ ໂດຍສ່ວນໃຫຍ່ອາໄສຢູ່ໃນລອນດອນ. ພາກຕາເວັນອອກສຽງໃຕ້ແລະເຂດເມືອງໄດ້ຂະຫຍາຍໂຕໄປເຖິງພາກມິດແລນ, ພາກຕາເວັນຕົກສຽງເໜືອ ແລະ ຢອກເຊີ ເຊິ່ງໄດ້ຮັບການພັດທະນາເປັນພື້ນທີ່ອຸດສາຫະກຳສໍາຄັນລະຫວ່າງຄະລິດສັດຕະວັດທີ 19.

ຫຼັງຈາກ ຄ.ສ. 1284 ລາຊະອານາຈັກອັງກິດໄດ້ລວມກັບປະເທດການເປັນລັດອະທິປະໄຕຈົນເທົ້າວັນທີ 1 ພຶດສະພາ ຄ.ສ. 1707 ເມື່ອພະລາຊະບັນຍັດໃຫ້ລວມກັບລາຊະອານາຈັກເອກົດເປັນລັດໃໝ່ ແລະສະຖາປະນາລັດໃໝ່ນີ້ເປັນລາຊະອານາຈັກບະເລີຕາຍໃຫຍ່. ລັດໃໝ່ນີ້ ໄດ້ລວມກັບລາຊະອານາຈັກອຽກລັງເປັນລັດໃໝ່ໃນປີ ຄ.ສ. 1801 ໂດຍຜ່ານພະລາຊະບັນຍັດສະຫະພາບອີກສະບັບໜຶ່ງ. ລັດໃໝ່ນີ້ມີຊື່ວ່າ ສະຫະລາຊະອານາຈັກບະເລີຕາຍໃຫຍ່ແລະອຽກລັງ. ພໍເຖິງປີ ຄ.ສ. 1922 ລັດອິດສະຫຼະອຽກລັງໄດ້ຮັບການສະຖາປະນາເປັນລັດແຍກ. ແຕ່ Royal and Parliamentary Titles Act 1927 ໄດ້ລວມອຽກລັງເໜືອເຂົ້າກັບສະຫະລາຊະອານາຈັກອີກເທື່ອ ເປັນສະຫະລາຊະອານາຈັກບະເລີຕາຍໃຫຍ່ແລະອຽກລັງເໜືອ ເຊິ່ງແມ່ນສະຫະລາຊະອານາຈັກໃນປັດຈຸບັນ.