ڀارت: ڏکڻ ايشيا ۾ ملڪ

هيءُ ڏکڻ ايشيا جي وڏي حصي تي پکڙيل آهي. هندستان آبادي جي لحاظ کان دنيا جي وڏن ملڪن ۾ شامل ڪيو ويندو آهي. هندستان جا هڪ ارب کان وڌيڪ ماڻهو هڪ سؤ کان وڌيڪ ٻوليون ڳالهائيندا آهن. هندوستان جي اوڀر ۾ بنگلا ديش ۽ ميانمار (برما)، اتر ۾ ڀوٽان ۽ چين ۽ نيپال ۽ اولهه ۾ پاڪستان. ان کان سواءِ ڏکڻ اوڀر ۽ ڏکڻ اولهه ۾ هندي سمنڊ آهي.

ريپبلڪ آف انڊيا Bhārat Gaṇarājya
جھنڊو رياستي نشان
شُعار: "ستيو ميو جيوتي" (سنسڪرت) "Truth Alone Triumphs"
ترانو: "جانا گانا مانا" (هندي) "Thou Art the Ruler of the Minds of All People"
National song "وندي ماترم" (سنسڪرت) "تنھنجي سامھون نوڙان ٿو ، ماتا "
انڊيا جي اختيار وارا علائقا چٽي سائي رنگ ۾ ڏيکاريل آھن. علائقا جيڪي اختيار ۾ ناهن پر انڊيا انھن جو دعويدار آهي سي ھلڪي سائي رنگ سان ڏيکاريل آھن.
گادي جو هنڌ	نيو دهلي 28°36.8′N 77°12.5′E / 28.6133°N 77.2083°E / 28.6133; 77.2083
سڀ کان وڏو شهر	ممبئي 18°58′30″N 72°49′33″E / 18.97500°N 72.82583°E / 18.97500; 72.82583
دفتري ٻوليون	انگريزي ۽ ھندي
تسلیم ٿيل مقامي  ٻوليون	سرڪاري ٻوليون آئين جي اٺين شيڊيول مطابق آسامي بينگالي بودو ڊوگري گجراتي ڪناڊا ڪشميري ڪوڪبوروڪ ڪونڪني مئٿيلي ملايم ميئتي يا مني پوري مراٺي ميزو نيپالي اوڊيا پنجابي سنسڪرت سنتالي سنڌي تامل تيلگو اردو
قومي ٻولي	None
مذهب	79.8% ھندو ازم 14.2% اسلام 2.3% عيسائيت 1.7% سک ازم 0.7% ٻڌازم 0.9% جين ازم 0.9% ٻيا مذھب
مقامي آبادي	انڊين
حڪومت	وفاقي پارلياماني نظام آئيني سوشلسٽ ريپبلڪ ريپبلڪ
• صدر	رسم ناٿ ڪووند
• نائب صدر	وينڪائيا نائدو
• چيف جسٽس آف انڊيا	ديپڪ مسرا
• لوڪ سڀا جو اسپيڪر	سميترا مھاجن
مقننه	پارليامنٽ
• مٿيون ایوان	راجيہ سڀا
• ھيٺيون ایوان	لوڪ سڀا
انڊيا جي آزادي from the يونائيٽيڊ ڪنگڊم
• دولت مشترڪہ واري حيثيت	15 آگسٽ 1947
• ريپبلڪ	26 جنوري 1950
پکيڙ
• جملي	3٬287٬263 km2 (1٬269٬219 sq mi) (7th)
• پاڻي (%)	9.6
آبادي
• 2011 مردم شماري	1,210,854,977 (2nd)
•  گھاٽائي	[اوزا تبديل: invalid number] (31st)
جِي ڊي پي (مساوي قوت خريد )	2018 لڳ ڀڳ
• ڪل	$10.339 trillion (3rd)
• في سيڪڙو	$7,749 (116th)
جِي. ڊي. پي  (رڳو نالي ۾ )	2018 لڳ ڀڳ
• ڪل	$2.654 کرب ڊالر (7th)

جمھوريہ انڊيا جا قومي(سرڪاري) نشان

قومي جانور
قومي پکي
قومي وڻ
قومي گل
قومي ورثي وارو جانور
قومي آبي سامونڊي جانور
قومي ريڙهيون پائيندڙ جانور
قومي ورثي وارو مماليہ
قومي ميوو'
قومي مندر
قومي درياء
قومي جبل

سنڌو دريا جي اوڀر واري علائقي جو نالو سنڌ هو جيڪو ايرانين جي اچڻ سان هند ٿي ويو. ايئن ئي انڊس مان انڊيا ٿي ويو. ماضي ۾ هن خطي کي هندوستان يا ڀارت چيو ويندو هو. علامه اقبال جي لکيل مشهور قومي گيت ۾ پڻ اهو ئي ورجايل آهي؛ "ساري جهان سي اچها هندوستان همارا". آزادي کان پوءِ هن ملڪ جو سرڪاري نالو ڀارت رکيو ويو. محمد علي جيڻا هندوستان نالي تي تنقيد ڪئي ۽ چيو ته هندوستان ان سموري علائقي جو نالو هو هاڻي جيڪو ٻه حصا ٿي پاڪستان ۽ ڀارت ٿيو آهي. جيڻا انڊيا لفظ جي پڻ مخالفت ڪئي پر بعد ۾ راضي ٿي ويو. ٻاهرين ملڪن ۾ لفظ انڊيا گهڻو رائج آهي.

”هندو“ ۽ ”هندستان“ جي معنيٰ: رگ ويد واري زماني ۾ آڳاٽا آريه لوڪ سنڌو نديءَ ۽ اِن جي ڀرتي ڪندڙ شاخن جا ڪنارا پاڻيءَ جي سهنج ڪري والاري ويٺا هئا، تنهنڪري آڳاٽن ايرانين سڀني هنڌن جي رهاڪن کي گڏي ”سنڌو“ سڏيو، پر اُچار ڦيرائي ڪيائون ”هندو“، جو ايراني لوڪ عام طرح ”س“ کي ڦيرائي ”هه“ ڪندا آهن: انهيءَ ريت ”هندو“ لفظ جي معنيٰ ٿي ”سنڌونديءَ جي ڪناري تي رهندڙ“. قديم ايراني لوڪ سنڌو ماٿر (پنجاب ۽ سنڌ) کان پري ڪونه ويا، تنهنڪري جيڪو ملڪ ڏٺائون، ته آريه لوڪ والاري ويٺا هئا، تنهن کي هندوستان – هندستان (هندو + آستان) سڏيائون. مطلب ته ”هندستان“ لفظ جي اصل معنيٰ هئي ”سنڌو نديءَ وارو ملڪ“. قديم ايرانين وٽان قديم يونانين کي هندستان جي سڌ پيئي. سڪندر اعظم سان جيڪي تاريخ نويس آيا، تن به سنڌو ماٿر ۾ رهندڙن کي سڏيو ”سنڌو“ (هندو)، پر اُچار ڦيرائي ڪيائون ”انڊو-اندوئي“ (Indoi)، نديءَ کي سڏيائون ”انڊوس“ (Indus) ۽ هندستان کي ”انڊيا“ (India) سڏيائون. ائين هڪڙي ئي سنسڪرت لفظ ”سنڌو“ جا اچار لئتن ٻوليءَ ۾ ڦري ”انڊس“ ۽ ”انڊيا“ ٿيا آهن. ٿورن لفظن ۾ چئبو ته ”سنڌ“ لفظ جي اصل معنيٰ هئي ”سنڌونديءَ جي ماٿر“، جنهن ۾ سڄو پنجاب به اچي ٿي ويو. ”سنڌو“ (هندو) لفظ جي اصل معنيٰ هئي: ”سنڌو نديءَ جي ڪناري تي رهندڙ“، ۽ نه ”ڪارو“ يا ”چور“، جيئن ڪي غلط طرح سمجهن ٿا؛ ۽ ”هندستان“ لفظ جي اصل معنيٰ هئي ”سنڌونديءَ وارو ملڪ“. خود سنسڪرت ساهت ۾ ”سنڌو“ لفظ جي ڪيترن هنڌ معنيٰ آهي ”سنڌونديءَ وارو ملڪ“. ۽ ”سنڌو“ يا ”سئنو“ جي معنيٰ آهي، ”سنڌو ماٿر جا رهاڪو“، آڳاٽا آريه لوڪ پوءِ اتر هندستان کان وڌي ڏکڻ هندستان ڏي ويا، ۽ اتي به وڃي بيٺڪون وڌائون ته اهو سڄو ملڪ ڪشمير جي مٿئين ڀاڱي کان وٺي ڪيپ ڪامورن تائين ”هندستان“ سڏجڻ ۾ آيو. پوءِ مسلمانن جي صاحبي ٿي، ته ”هندو“ لفظ جي معنيٰ ٿي ”برهمڻي ڌرم کي مڃيندڙ“.

ايرانين پنهنجي لهجي آڌار سنڌ کي هند ڪري ڇڏيو ۽ يوناني وري ”هه“ کي ”ا“ ۾ تبديل ڪري اند ڪري ڇڏيو. رومن ۾ اهو لفظ اند مان ڦري انديا ٿي ويو ۽ انگريزي ٻولي ۾ ”د“ نه هجڻ ڪري ”انڊيا“ بڻجي ويو.

هندستان، دنيا جي تاريخ ۾ عظيم الشان درجي جو مالڪ آهي. پهرين دؤر ۾ هن سنسڪرت جهڙي ٻولي پيدا ڪئي، ڪليلا و دمنا جهڙو حڪمت وارو ڪتاب لکيو. فوجي مشقن واري راند شطرنج ايجاد ڪئي. رياضيءَ ۾ يونان سان مقابلو ڪيائين. الاهيات ۾ ويدانت فلاسافي سيکارڻ ۾ جڳت گرو بڻيو. ان سان ويدڪ ڌرم ۽ ٻڌ ڌرم پکڙيا. هندوستان مها راجا اشوڪ جهڙا حڪمران پيدا ڪيا. ٻئين دؤر ۾ قديم انسانيت جي علمبردار جلال الدين اڪبر پيدا ڪيو. هن ڏکڻ ايشيا جي ٻولين کي ملائي اردوءَ جهڙي انٽرنيشنل ٻولي ٺاهي. هندوستان محي الدين عالمگير جهڙو سلطان ۽ شاهه ولي الله جهڙو فلاسافر پيدا ڪيو. ھندستان جي تاريخ پهريائين پهريائين آنربل مائونٽ سٽيوئرٽ ايلفنسٽن تيار ڪئي هئي، جا پهريون گهمرو 1841ع ۾ ڇپجي پڌري ٿي هئي.

ڀارت جي حوالي سان سنڌي ٻوليءَ ۾ هڪ چوڻي به مشهور آهي، جيڪا اصل ۾ ته هندي جي چوڻي آهي پر هاڻي سنڌي ٻولي ۾ ڪتب اچي ٿي. چوڻي اهي ته ”جيڪي مھا ڀارت ۾ آهي، سو ڀارت ۾ ڪينھي.“ معنا ته مھاڀارت، هڪ مڪمل معلوماتي ۽ مذهبي ڪتاب آهي. ڀارت کنڊ جون مُک ۽ هڙئي ڳالھيون، منجھس لکيل آهن. ٻين لفظن ۾ سندن خيال آھي؛ مھا ڀارت ۾ اھي ڳالھيون به لکيل آھن، جيڪي ڀارت ملڪ ۾ ڪونھن. مطلب اهو ته ڌرمي ڪتاب، به انسان کي گھڻو ڪجهه سيکارين ٿا.

هندستان جمهوري ملڪ آهي. ڪيترين ئي رياستن تي ٻڌل هي من ملڪ جو نظام وفاق جي هيٺ آهي. رياست جو سربراهه صدر هوندو آهي جيڪو 5 سالن لاءِ چونڊبو آهي. هندستان جي انتظامي طاقت وفاق آهي. جنهن جو سربراهه وزير اعظم هوندو آهي. هن وقت هندستان جو وزير اعظم نريندر مودي آهي.

• دهلي
• بمبئي
• ڪلڪتو
• حيدرآباد دکن
• آگرو
• چينائي
• بينگلور

 

پڻ ڏسندا

• هندستان جا صَدر
• هندستان جا وزيراعظم

• هندستان جي سرڪاري ويب سائيٽ