Déi Keelt geet engem duerch Muerch a Schank (déi Keelt spiert een um ganze Kierper).
Et ass net alles riicht wat bei de Keeser geet. Ext:, well seng Fra war kromm.
Ech ginn, wuer de Keeser (Kinnek) zu Fouss geet (ech ginn op d'Toilette).
Déi schwaarz Kéi ginn och wäiss Mëllech.
Hien hat gëschter Owend de Kenki gediebelt (hien hat gëschter Owend ze vill Alkohol gedronk).
Kënnt Zäit, kënnt Rot.
Et gëtt méi Ketten ewéi rosen Honn! (et ass derfir gesuergt, datt d'Reegelen agehale ginn).
Maach, datt d'Kierch am Duerf bleift.
Jiddweree soll viru senger Dier kieren.
Nei Kierchen an nei Wiertshaiser sti seelen eidel.
Et ass net all Dag Kiermes.
Wien op d'Kiermes geet, deem seng Plaz vergeet! (wie vu senger Plaz opsteet, muss dermat rechnen, datt en anere sech drop setzt).
Wann een net un d'Kiischte kënnt, seet ee se wiere sauer.
Da gëtt ee gewuer, wat d'Pond Kiischte kaschten.
Deen nëmmen eng Klack héiert, héiert nëmmen ee Schall.
Et muss een déi zwou Klacken héieren! (et muss een déi zwou Meenunge betruechten).
Wien héich klëmmt, fält déif erof.
Deen huet nach Klibbersuen an der Täsch.
Mat Knëppele fänkt ee keng Vullen.
Hien huet e Knuet an der Leitung (hie versteet net direkt, wat gemengt ass).
Komm eran, da kucks de eraus.
Dat do ass grad de Kotteng! (dat do ass grad dat Richtegt!)
Et gëtt ee sou al wéi eng Kou, et léiert een nach ëmmer dozou.
Sou al gëtt keng Kou.
Et heescht keng Kou Blimmchen, dees se hief eng wäiss Strimmchen.
Wann der Däiwel d'Kou huet, da kann en d'Kallef och huelen.
Deen huet vun der rosener Kou gefriess (deen ass granzeg).
Dat geet op keng Kouhaut! (dat ass onverschimmt!)
Kräisch net, éier s de geschloe bass! (reeg dech net op iwwer eppes, wat nach net geschitt ass!)
Hie séngt, et ass, fir Kréienaen an d'Oueren ze kréien (hie séngt ganz falsch)
Dee sech an de Krësch leet, gëtt vun de Schwäi gefriess.
De Krou geet sou laang zum Buer bis e brécht.
Deen an der Kutsch wëll fueren däerf d'Geld net spueren.
L
Et huet een sou vill vum Laachen, wéi vum Kräischen.
Wie fir d'lescht laacht, laacht am beschten.
Wat laang dauert, gëtt gutt.
Wien et laang huet, léisst et laang hänken! (wie vill Suen huet, weist et).
Dat do ass mir esou laang ewéi breet! (dat do ass mir komplett egal).
Lee dech era wéi s de bass, mäi Läpp ass och zerrass.
De Läpp ass méi no wéi d'Hiem.
Ech hunn einfach kee Leeër fonnt (ech hunn einfach keng gutt Positioun fonnt fir ze schlofen).
De Papp an de Jong sinn iwwer ee Leescht gezu ginn (de Papp an de Jong hunn déi selwecht Eegenschaften).
Iessen an drénken hält Leif a Séil zesummen (iessen an drénken hält Kierper a Geescht gesond).
Wat een ewech léint, dat huet een net méi.
Maach wéi d'Leit, da geet et der wéi de Leit.
Iessen an Drénken hält Leif a Séil zesummen.
Et muss een d'Leit huele wéi se sinn.
D'Gecke sinn och Leit, just keng wéi déi aner.
Et muss een net alles gleewen, wat d'Leit soen.
Léiwer gro, wéi net méi do.
De Leschten ass de Beschten.
Aus aner Leit's Lieder ass gutt Rimme schneiden.
Wien net liesen a schreiwe kann, ass nëmmen en hallwe Mann.
Hien hëlt et vun de Liewegen! (hie léisst sech seng Wuer / Aarbecht deier bezuelen).
Hien huet e Liewen ewéi en Hond ouni Fléi (hien huet keng Suergen am Liewen).
Et muss ee liewen, a liewe loossen.
Et kann een net vun der Loft eleng liewen.
Et lieft een nëmmen eemol.
Et lieft een net vun der Aarbecht, mä vum Profit.
Et gëtt och gedréckte Ligen.
E jonke Ligener, en alen Déif.
D'Lompe fänken un ze sténken (d'Affär gëtt brenzeleg).
Wéi op der Long, sou op der Zong; oder: vun der Long op d'Zong (riichteraus soen, wat een denkt).
Jiddweree lueft seng Kanner, wéi de Bauer seng Ranner.
Lues am Iessen, lues an der Aarbecht.
M
Maach wat s de kanns.
Wann d'Mais sat sinn, ass d'Miel batter. (seet een, wann ee glott gëtt, well ee sat ass).
Et soll een d'Mais net bei de Speck spären (et soll ee keen a Versuchung féieren).
Wéi d'Mamm, sou d'Duechter.
E Mann, e Wuert.
Wou kee Mann ass, ass kee Rot, wou keng Fra ass, ass kee Stot.
Hien ass voll ewéi de Männchen am Liicht! (hien huet ze vill Alkohol gedronk).
Matten, Mais a Muede kënnen nëmme schueden.
Dee gär ee Maufel hëlt, muss och de Mond opdinn.
Wien näischt mécht, deen näischt brécht.
Et mécht ee wéi ee kann, an net wéi ee wëllt.
Besser eng Méck am Dëppen, wéi glat näischt.
Et fänkt ee méi Mécke mat Hunneg, wéi mat Esseg.
Dat schéinst Meedche kann net méi ginn, wéi et huet.
Dat Meedchen huet der un all Fanger zéng! (dat Meedchen huet vill Freieren).
Et muss ee mat deene Meedercher danzen, déi een huet.
Eng gutt Meenung an e gudde Glaw maache séileg.
Eng gutt Meenung ass vill wäert.
Et ass nach kee Meeschter vum Himmel gefall.
Wat ee méi huet, wat ee méi wëll hunn.
Wat méi, wat léiwer.
Een nom aneren, sot de Mëller, do huet en d'Kanner der Rei no gebeetscht.
Een dee mengt, dee weess näischt.
Iren ass mënschlech.
Op senger Mëscht ass den Hunn Meeschter.
Wat ee spuert iwwer de Mond, frësst d'Kaz oder den Hond.
De Mound steet am Waasser (de Mound ass duerch den Niwwel verdeckt).
Ze vill an net genuch, si keng Moossen.
Muer ass och (nach) een Dag.
Mueresstonn huet Gold am Monn.
N
Et geet dach näischt iwwer en eegent Nascht.
De Wollef verléiert säin aalt Hoer, awer seng Naupe behält hien.
Et ass néierens besser, wéi doheem.
Den Näid frësst säin eegenen Här.
Géif den Näid brenne wéi Feier, da wieren d'Holz an d'Kuelen net sou deier.
Wien Näider huet, huet Brout, wie keen huet, leit Nout.
All Vulle stierwen, nëmmen d'Näidvullen net.
Wou näischt ass, kënnt och näischt hin.
Wou näischt ass, geet näischt zu Schanen.
Deen näischt aus sech mécht, aus deem gëtt näischt.
Vun näischt kënnt näischt.
Wien näischt mécht, deen näischt brécht.
Deen näischt wot, deen näischt wënnt, deen näischt sicht, deen näischt fënnt.
Deen net wot, deen net wënnt, deen net haspelt, deen net spënnt.
Nokucke kascht näischt.
Et hat eng gutt Nonn fir hie gebiet (hien hat Gléck am Ongléck).
Am Noper säi Gaart ass gutt kraude goen.
Gutt Nopere brauche keng Heck.
Et ass méi liicht fir nozekucken, wéi ze schaffen.
Waarm Nuechte gi gudde Wäin, awer krank Leit.
Hal op, an der Nues ze fëschen! (hal op, mam Fanger an der Nues ze wullen!)
Nuets sinn all d'Kaze gro.
Den Numm mécht vill zur Saach.
Et muss een d'Kand mam Numm nennen.
Null vun Null geet op.
O
Ondank ass der Welt Loun.
Deen Ongléck huet, brécht de Fanger am Bräi.
Wie ka fir een Ongléck? D'Welt ass voll.
Een Ongléck kënnt seelen eleng.
Am Ongléck erkennt ee seng Frënn.
Onkraut vergeet net.
Dee sech iergert huet Onrecht.
Ze vill Recht ass Onrecht.
Et soll ee sech net méi oplueden, wéi een droe kann.
P
Pak zerschléit sech, Pak verdréit sech.
Ouni Hee kann dat bescht Päerd net fuerzen.
Du bass däi Papp wéi duer gespaut (du gläichs dengem Papp ganz vill).
Pech am Spill, Gléck an der Léift.
Déi al Pëlle leeën déi déckst Eeër.
E wëllegt Päerd soll een net schloen.
Kee kann engem Plakegen an d'Täsch gräifen.
Wann s du miss nomaachen, wat dee kann, da miss de de Plakege weisen (du bass net amstand, him dat nozemaachen).
Dräimol plënneren ass sou gutt wéi eemol verbrannt.
Pabeier ass gedëlleg.
Probéieren geet iwwer studéieren.
Et ass kee Prophéit a sengem eegene Land (seet ee vun engem, deen am Ausland unerkannt ass, mee net a senger Heemecht).
D'Propretéit ass d'halleft Liewen.
Q
Quetschen och.
R
De Räichtum kënnt net vum Geld ausginn.
Nom Reen kënnt ëmmer gutt Wieder.
Wann et reent, da reent et riicht eran.
Reent et net, dann drëpst et eeben.
Déi bescht Réit kommen ëmmer ze spéit.
Déi gutt Réit an déi schlamm Geesse kommen ëmmer hannenno.
Et muss ee sech der Saach no riichten.
Bei mir läit de Rimm erof (ech hu keng Energie méi).
Wiem net ze roden ass, deem ass och net ze hëllefen.
Gudde Rot ass deier, schlechte fënnt een iwwerall.
D'Rou kënnt mam Alter.
Roum gouf net an engem Dag gebaut.
S
Bekëmmert sech jiddweree senger Saach, da fält kee Schneider vum Dach.
All Saach huet zwou Säiten.
D'Haaptsaach vun der Saach ass ëmmer d'Saach.
Wat Saachen a kee Schaf (fir se dran ze maachen).
Jiddwerengem säint, dann huet der Däiwel näischt.
Ze vill zerräisst de Sak.
Et soll ee keng Kaz am Sak kafen.
Mäi Bop huet eng nei Salle à manger kritt (mäi Bop huet en neit Gebëss kritt).
An deem Beruff verdéngs de d'Salz net fir an d'Zopp (an deem Beruff verdéngs de guer net vill).
Déi faulste Sau huet ëmmer dee gréissten Trach.
An eng eidel Scheier kënnt keng Maus.
Op engem schéinen Teller ësst ee sech net sat.
Dee sech scheit, dee schued sech.
Wie laang schléift, schléift sech waarm; wie fréi opsteet, ësst sech aarm.
Et weess e wuel wéi ee schlofe geet, awer net wéi een opsteet.
Wann et am beschte schmaacht, da soll een ophale mat iessen.
Wie gutt schmiert, dee gutt fiert.
Wien ze vill gutt schmiert, dee bei der Däiwel fiert.
Un de Schnësser erkennt een d'Schwäin.
Ech hu Schong an Huese verluer (ech war iwwerfuerdert).
Schousterkanner a Schmaddspäerd mussen am dackste buerbes lafen.
Wat ee schreift dat bleift.
Deen de Schued huet, brauch fir de Spott net ze suergen.
Jiddweree weess am beschten, wou de Schong en dréckt.
D'Vollerten an d'Kanner hunn en eegene Schutzengel.
Hu mir zesummen d'Schwäi gehitt? (seet een zu engem, deen ze vill familiär gëtt).
Et soll ee schwätzen, wéi engem de Schniewel gewuess ass.
Deen héiert sech gär schwätzen (dee steet gär am Mëttelpunkt).
Géint de Stroum ass schwéier schwammen.
Du wäerts dach net de Schwanz bäizéien! (du wäerts dach net kleng bäiginn!).
Wat ze schwéier ass, dat hieft een net.
Net gespillt, ass sécher gewonnen.
Ech hunn e Verhalt ewéi eng Seibecken (ech hunn e ganz schlechte Verhalt)
Wie sicht, dee fënnt.
Déi net do sinn, ginn net gezielt.
Siweschléifer Mëllechzopp, steet um hallwer Mëtteg op.
Deen eemol alles gesot huet, huet hannenno näischt méi ze soen.
Mam Soen ass net gehollef.
D'Sonn huet nach kee Bauer vum Feld gedriwwen, awer de Reen.
D'Sonn schéngt fir all Mënsch.
An der Stad, do kascht d'Pond Botter e Frang a soss zwanzeg Su.
Sou ass dat an der Stad, kriss de eng Mëtsch fir fënnef Frang a bass nach net sat.
Aus Spaass gëtt Eescht.
Mat Speck fänkt ee Mais.
Speck a Brout schléit den Honger dout.
Wou gehuwwelt gëtt, fale Spéin.
Besser spéit, wéi glat net.
Deen ee reeft de Steen, deen anere geheit en.
Du gëss der Welt Stéiss (seet een zu engem, dee lëschteg Iddien huet)
D'Stierwen ass dat lescht, wat ee kann ufänken.
Mat Streech mécht ee säi beschte Frënd verdrësslech.
Et muss ee sech der Decken no strecken.
Wou der zwee sech streiden, huet een drëtten d'Hand am Spill.
Wann der Zwéi sech streiden, freet sech den Drëtten.
dat geet mer op d'Strëmp! (dat nervt mech!)
T
Ech leeë mech e bëssen op d'Träip (ech halen eng kleng Mëttesrascht).
Trauen ass gutt, nokucken ass besser.
Et muss een ëmmer wësse wéini datt een d'Tromp ausspillt.
Du sollts der ëmmer eng Tromp an der Täsch halen.
Du hues vun Tuten a Blose keng Anung! (du hues vun näischt eng Anung!)
U
Alles huet en Ufank an en Enn.
Wou keen Ufank, ass och keen Enn.
All Ufank ass schwéier.
Ursaache sinn do fir ze gebrauchen.
Uewen erëm de Spëtzekranz, ënnen erëm de Läpp net ganz.
V
Eemol verbrannt, an zweemol bestuet mécht räich.
Dat ass e schlechte Schmadd, dee keen Damp verdroe kann.
Dee kee Verdross huet, mécht sech es.
Alles vergeet (nëmmen déi kloer Waasserzoppen net).
Ech hunn e Verhalt ewéi eng Seibecken (ech hunn e ganz schlechte Verhalt)
Wien näischt seet, vermault sech net.
Wie sech op déi aner Leit verléisst, deen ass verlooss.
Et versäit ee sech net méi wéi hanner de Leit.
Verspriechen ass Schold, a Waarden ass Gedold.
Verspriechen an Halen ass zweeërlee.
De Verstand kënnt mat de Joren.
Vertrauen ass gutt, Kontroll ass besser.
Besser Virsiicht wéi Nosiicht.
Engem Volle geet e Fudder Hee aus dem Wee.
Schéi Fiedere maache schéi Vullen.
Du bass e Vull fir d'Kaz (du bass ufälleg fir Krankheeten).
W
Deen ass mat all Waasser gewäsch, just net mat Wäiwaasser.
Et gesäit ee méi wäit iwwer d'Waasser, wéi dran.
Am dréiwe Waasser ass net gutt fëschen.
Am Wäin "erdrénken" der méi, wéi am Waasser.
ziel deem näischt virun, dee kann d'Waasser net halen (ziel deem näischt virun, dee kann näischt fir sech halen).
dat ass Waasser an de Pëtz geschott! (seet een, wann een eppes Iwwerflësseges mécht).
dat do ass Waasser op meng Millen! (dat do gëtt menger Meenung méi Gewiicht).
Wie fir d'éischt beim Wäiwaasser ass, dee seent sech.
Wann déi Wann net wier, dann hätte vill Geessen näischt ze friessen.
Wat net ass, kann nach ginn.
All Weeër féieren op Roum.
Wat s de net weess, dat mécht dech net hees.
Wat een net weess, dat weess en aneren.
Wéi een an de Bësch rifft, sou schaalt et zeréck.
Déi Wëll lafen am Bësch.
Wann een ënner d'Wëllef geet, muss ee mat haulen.
Mam Wëllen eleng geet et net duer.
Wann een de Kanner de Wëllen deet, da kräische se net.
Mat guddem Wëlle mécht ee vill.
Wëlls de net, dann hues de schonn.
Wëlls de dat eent, da wëlls de och dat anert.
Deen alles wëllt, kritt näischt.
Sou geet et op der Welt, deen een huet de Beidel, deen aneren huet d'Geld.
Et muss ee mat der Welt virugoen.
Ech muss engem d'Welt weisen.
Et ass eng elle Welt (d'Liewen ass net schéin).
Hien huet wënsch dragekuckt (hien ass schlecht gelaunt).
Wat ee wënscht, dat gleeft ee gär.
Zwee wësse méi wéi een.
D'Wieder erkennt een um Wand, den Här um Kniecht, de Papp um Kand.
Mat Wierder bezuelt ee keng Schold.
Um Enn vun hirem Liewe war d'Wittfra aarm ewéi Job (um Enn vun hirem Liewe war d'Wittfra ganz aarm)
D'Wourecht geet net ënner.
Op d'Wourecht kann ee bestoen.
Wann ee vum Wollef schwätzt, da kënnt en.
Et soll een net dem Wollef säi Pelz verkafen, bis een en huet.
Deemno Geld, deemno Wuer.
Et muss een net all Wuert op d'Goldwo leeën.
Ee Wuert gëtt dat anert.
X
Engem en X fir en U virmaachen.
Y
Z
Alles huet seng Zäit, nëmmen d'Fléi fänken net.
Zäit ass Geld.
Hues de mol d'Pensioun, dann hues de keng Zäit méi.
Keng Zäit, kee Rot.
Kënnt Zäit, kënnt Rot.
D'Zäit an d'Leit muss een huele wéi se kommen.
Ze vill ass ongesond.
Et weess een ni ze vill, an dacks net genuch.
Déi zefridde Leit hunn ëmmer genuch.
Jiddwer Zirkus huet säi Clown.
Fir en Ziwwi ze maachen, muss een en Hues hunn.
Wann ee bis den Zock huet, da geet et bal vum selwen.
Hunneg op der Zong, Gal op der Long.
Vun der Zopp gëtt ee schéin.
Et gëtt keng Zopp sou waarm giess wéi se gekacht gëtt.
Dee gesäit aus, du mengs, e kréich keng waarm Zopp (dee gesäit gouereg a schappeg aus).
This article uses material from the Wikipedia Lëtzebuergesch article Lëscht vun de lëtzebuergesche Spréchwierder, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Den Text ass ënner der CC BY-SA 4.0 disponibel wann et net anescht uginn ass. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Lëtzebuergesch (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.