Timor

Timor irrationalis est phobia.

Perspectio^? inductor^?

Timor stimulis externis internisve induci potest. Stimuli oculorum, stimuli externi exemplum, timorem inducere possunt: stimulus anxifer in cerebro et corticem occipitalem et corpus amygdaloideum responsum neurophysiologicum inducit. Incendi timorem corpus amygdaloideum magnum momentum habet. Inter cortices oculorum et corpora amygdaloideia ipsilaterale nexus sunt: homines igitur cum corporis amygdaloidei functione laesa minores timoris reactiones ostendunt.

Timorem sustentare

Psychologia cognitiva

In psychologia cognitiva quoque descriptiones timoris divulgatae sunt. Per exemplum descriptio psychophysiologica circulum timoris vitiosum ostendit, cui sunt:

1. stressor internus sive externus
2. perceptio et interpretatio: "periculosa est"
3. timor
4. mutationes physiologicae et corporis reactiones (exempli gratia: sudor, (cordis) palpitationes, inquies)

Deinde haec corporis reactiones ipsae stressores sunt et circulum vitiosum supplent.

Timor indicium perturbationis sive morbi imponitur:

• Pavor nocturnus—forma insomniae (vox "parasomnia") in infantibus, non raro cum somnambulismo
• Pavor diurnus—in infantibus, expergefieri ex somno meridiano cum timore

• Öhman, A. 2000. "Fear and anxiety: Evolutionary, cognitive, and clinical perspectives." In Handbook of emotions, ed. M. Lewis et J. M. Haviland-Jones, 573–93. Novi Eboraci: The Guilford Press.
• Olsson, A. et E. A. Phelps. 2007. "Social learning of fear." Nature Neuroscience 10 (9): 1095–1128. PMID 17726475.