Vide etiam paginam fere homonymam: Vinum absinthites
Spiritus absinthii (FrancogalliceAbsinthe, aliis linguis similiter) est potio fortis, absinthio continens, in Francia olim usitatissima.
Fama est absinthium a quodam medico ordinario (Francogallice ordinaire) in Helvetia inventum esse anno 1792. Absinthium ordinarium fuit remedium quod herbas absinthium, anisum, et foeniculum continebat. Remedium militi cuidam nomine Dubied venditum est, qui id genero suo, Henrico Ludovico Pernod dedit, qui autem absinthii potionem in Francia celeberrimam confecit.
Circa finem saeculi undevicensimi, rumor coepit quod absinthium toxicum esset. Per experimentum controversum, physici postulaverunt absinthium dementiae furorisque causam esse. Ab Ioanne Lanfray quodam Helvetico ex absinthio aliisque potionibus ebrio tota familia necata, confectio spiritus absinthii interdictus est. In Francia, ubi crebrius usitabatur, hic spiritus die 16 Martii 1915 decreto praefecturali interdictus est: decretum usque in annum 2011 valuit.
Alfredus de Musset potionem musam viridem nuncupavit, quae furiam absentem averteret et novam permotionem apportaret. Quo nomine scriptores etiam hodie utuntur.
Lentius et curiose ad potandum paratur. Modo simplicissimo spiritus (colore viride pellucido) fere 40 ml in poculo funditur: aqua frigidissima guttatim ad 200 fere ml instillatur: nebulae ita liquido statim videntur (sunt qui in his nebulis famosam musam vel fatam viridem perspiciunt). Potio diluta omninoque nebulosa bibitur. Qui potionem dulcem malunt sacchari tesseram in cribro super poculum ponunt aquamque percolare sinunt, saccharo lentiter infuso.
Notae
Bibliographia
Eruditorum scripta antiquiora
1859 : Auguste Motet, Considérations générales sur l'alcoolisme, et plus particulièrement des effets toxiques produits sur l'homme par la liqueur d'absinthe (dissertatio inauguralis). Lutetiae: Rignoux; Textus apud Internet Archive
1860 : Henri Balesta, Absinthe et absintheurs. Lutetiae: Lucien Marpon; de hoc libro
1863 : Jules-Michel Ferdinand Moreau, De la liqueur d'absinthe et de ses effets. Lutetiae: F. Savy Textus apud Gallica
1864 : Auguste Voisin, De l'État mental dans l'alcoolisme aigu et chronique et dans l'absinthisme. Lutetiae: J.-B. Baillière et fils, 1864 (Textus apud Google Books)
1871 : Valentin Magnan, Étude expérimentale et clinique sur l'alcoolisme: alcool et absinthe, épilepsie absinthique. Lutetiae: Renou et Maulde Textus apud Gallica
1871 : Théodore-Charles Challand, Étude expérimentale et clinique sur l'absinthisme et l'alcoolisme. Lutetiae: Adrien Delahaye Textus apud Gallica
1874 : Valentin Magnan, De l'Alcoolisme, des diverses formes du délire alcoolique et de leur traitement. Lutetiae: Adrien Delahaye Textus apud Gallica
1906 : Edmond Couleru, Au pays de l'absinthe y est-on plus fou ou plus criminel qu'ailleurs ou moins sain de corps et d'esprit? Un peu de statistique. Montbéliard, 1908; de hoc libro
1908 : Eugène Ledoux, L'absinthe et l'absinthisme. Vesuntione: Typographie et Lithographie Dodivers
1930 : C. W. J. Brasher, "Absinthe and absinthe drinking in England" in The Lancet vol. 215 (1930) pp. 944-946; situs venalis
Litterae antiquiores
1857? : Edmond Bourgeois, "À Musset" in Delahaye (2000) p. 61; versio Anglica in Baker (2001) p. 62 ("the green-eyed muse")
1890 : Marie Corelli, Wormwood (3 voll. Londinii: Richard Bentley) vol. 1 pp. 254, 261 et alibi
1893 : "Absinthes" in Alphonse Allais, Pas de bile! (Lutetiae: Flammarion, 1893) pp. 203-208; Textus; recensio apud Vicifontem
1899 : Ernest Dowson, "Absinthia taetra" (poema oratione soluta Anglicum) in E. Dowson, Decorations in Verse and Prose; "Textus poematis; alibi
1920 : "Five o'clock absinthe" in Raoul Ponchon, La Muse au cabaret (Lutetiae: Fasquelle) pp. 193-209; Textus apud Vicifontem
Recentiora
Jad Adams, Hideous absinthe. Londinii: I. B. Tauris, 2004
Wilfred Niels Arnold, "Absinthe" in Scientific American vol. 260 (Iunio 1989) pp. 86-91
Phil Baker, The Book of Absinthe: A Cultural History. Novi Eboraci: Grove Press, 2001
Barnaby Conrad III, Absinthe: history in a bottle. Franciscopoli: Chronicle Books, 1988
Marie-Claude Delahaye, L'Absinthe, histoire de la fée verte. Lutetiae: Berger-Levrault, 1983
Marie-Claude Delahaye, "Grandeur et décadence de la fée verte" in Histoire, Économie et Société vol. 7 (1988) pp. 475-489 JSTOR
Marie-Claude Delahaye, Absinthe, muse des poètes. Auvers-sur-Oise, 2000. ISBN 978-2-9515316-0-4
Marie-Claude Delahaye, Benoît Noël, Absinthe, muse des peintres. Lutetiae, 1999
This article uses material from the Wikipedia Latina article Spiritus absinthii, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Textus sub CC BY-SA 4.0 praebetur nisi aliter indicatus. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Latina (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.