Guinea Bissaviensis

Finitima est Senegaliae septentrione, Guineae meridie orienteque et Oceano Atlantico occidente. Ante caput, Bissaviam seu Urbem Bissagensem(Lusice Bissau), situs est Archipelagus Bissagosensis, centenariis insularum dissimilium magnitudinum compositus, quarum multae incolis orbatae sunt. Olim Portugalliae colonia nomine Guineae Lusitanicae (Lusice Guiné Portuguesa). Guinea Bissaviensis libertatem politicam die 24 Septembris anni 1973 proclamavit et sic agnoscitur inter nationes a die 10 Septembris anni 1974. Primigenio nomini additum est id capitis, Bissaviae, ad evitandam confusionem cum Guinea, priori colonia Francica. Lingua publica est sermo Lusitanus.

Guinea Bissaviensis

Res apud Vicidata repertae:

Terra continens: Africa
Territoria finitima: Guinea, Senegalia
Locus:
Caput: Bissau

Gestio

Princeps: Umaro Sissoco Embalo
Praefectus: Nuno Gomes Nabiam
Consilium: National People's Assembly
Situs interretialis

Populus

Numerus: 1 861 283
Sermo publicus: lingua Lusitana
Zona horaria: UTC, Africa/Bissau
Moneta: West African CFA franc

Commemoratio

Paean: Esta é a Nossa Pátria bem Amada

Sigla

ISO GW, GNB, 624; IOC GBS
Dominium interretiale: .gw
Praefixum telephonicum: +245

Praesens Guineae Bissaviae territorium Regno Gabuensi olim congruebat, quod vicissim erat pars Regni Melli; ultima huius regni residua usque ad saeculum duodevicensimum superfuere. Quamquam litora et fluminum ripae primae terrae fuerunt in quibus Lusitani colonias deduxerunt et quibus Lusitani fructi sunt ad adipiscendos servos Arabibus e mercatoribus e saeculo septimo decimo, interiores regiones usque ad saeculum undevicensimo inexploratae manserunt. Ergo, Guinea Bissaviensis fuit a saeculo quinto decimo, accurate ab anno 1446 usque ad annum 1974, colonia Lusitanica.

 

Guinea Bissavia pugnam suā pro independentiā anno 1956 inchoavit, cum Factio Afra pro Independentia Guineae et Capitis Viridis (Lusice Partido Africano para a Independência da Guiné e Cabo Verde seu PAIGC), armatam post rebellionem, suos locos hac in natione consolidare assecuta est. Anticolonialisticorum motuum aliis in coloniis Lusitanicis eventorum dispar, factio PAIGC suum militare dominium amplas in huius nationis zonas cito diffundere assecuta est: quod possibile fuit propter horum territoriorum naturam, iungala fere omnino tectorum, non minus quam propter magnam armorum quantitatem quae et Sinae et URPSS et aliae Africae civitates ei praebuerut. Haec factio denique vi antiaërea sibi instruere assecuta est. Anno 1973, paene tota Guinea Bissaviensis in factionis PAIGC manūs devenerat. Die 24 Septembris 1973 libertatem declaravit et eodem anno a Conventu Generali Consociationis Nationum agnita est. Portugallia Guineae Bissaviensis independentiae agnosceret, re novatā quae perfecta est Lusitanicis cum Rebus novis dianthorum (Lusice Revolução dos Cravos).

 

Guinea Bissavia, deinde, a consilio seditionario usque ad 1984 recta est. Anno 1994, habita sunt prima polycommatica comitia. Anno 1998, exercitūs rebellio ad praesidis Vieira collapsum induxit: quamobrem, Guinea Bissaviensis se praecipitavit in bellum civile. Anno 2000, Kumba Ialá praeses electus est. Septembre anni 2003, nihilominus, novum praxicopema in Kumbae Ialá custodiam a militaribus factam induxit, qui "ineptus resolvendis nationis problematibus" definitus est. Nonnullas post postpositiones, comitia legisfera denique habita sunt Martio anni 2004. Exercitūs turbatio Octobre eiusdem anni ad mortem ipsius ducis virium armatarum induxit, quod ad incrementum agitationis in natione contribuit.

Iunio anni 2005, habita sunt nova comitia praesidialia, prima post Kumbae Ialá collapsionem, qui denuo sese candidatus factionis PRS obtulit, se legitimum nationis praesidem esse asserens. Sed vicit candidatus factionis PAIGC, Ioannes Bernardus Vieira, praeses anno 1998 destitutus. Vieira candidatum Malam Bacai Sanhá superavit post suffragium decretorium: initio, Sanhá suam cladem recusavit, comitiali de fraude in circumscriptionibus duabus (apud quas caput Bissavia) accusans. Nihilominus, non obstantibus aliquo influxūs virium armatarum hebdomadibus ante comitia et quibusdam "tumultibus" (apud quos impetūs contra aedes praesidiales et Ministerium administrationis internae nonnullis ab armatis haud identificatis facti sunt), Europaei observatores ultima Guineae Bissaviensis comitia "tranquilla et bene instructa" definiverunt.

Postridie Kalendas Martias, Praeaes Vieira interfectus est scelesto facinore quod milites cohortis praetoriae duci, Baptistae Tagme Na Waie, fideles commiserunt, qui antea interfectus erat scelesto facinore per pyrobolum. Kalendis Aprilibus anni 2010, primus minister Gomes Jr. a militaribus in custodiam comprehensus est. Dux cohortis praetoriae virium armatarum Indjai ei morte minatus est si eius fautorum protestationes, qui in viam exeunt statim nuntio cognito, confestim non desinerent. Novus praeses, Malam Bacai Sanhá, in munere ex Iulio anni 2009, Lutetiae die 9 Ianuarii anni 2012 mortuus est. Idibus Aprilibus anni 2012, accidit praxicopema a militaribus factum, sed Februario anni 2022 hoc praxicopema ad irritum cecidit.

 

 

 

Guinea Bissaviensis contermina est Septemtrione Senegaliae et Guineae Meridiē Orienteque et Oceano Atlantico Occidente. Iacet plerumque inter latitudines 11º et 13º Septentrionis (parvā cum areā Meridiē meridiani 11º) et inter longitudines 11º et 15º Occidentis.

Circiter 36 125 chiliometra quadrata seu 13 948 milia passuum quadratorun ampla, haec natio maior quam Taivania aut Belgica est. Altissimus locus Mons Torin (Lusice Monte Torin) est, 262 metra seu 860 pedes altus. Cuius solum plerumque consistit demissis e litoralibus planitiebus cum paludibus mangroviarum ascendentibus usque ad diversitatem silvarum et savanarum in Oriente. Cuius simile hippalo tempus pluviosum vices alternat cum periodis perfervidorum, siccorum harmattanis ventorum e Saharā flantium. Archipelagus Bissagosense extra continentem iacet. Haec natio domus est oecoregionibus duabus: diversitati silvae et savanae Guineensium et mangroviis Guineensibus.

Clima

Guinea Bissavia calida totum per annum est levibus cum temperaturae fluctuationibus; cuius quantitas media 26,3 ºC seu 79,3 ºF est. Media pluviae quantitas in Guineā Bissaviensi 2 024 millimetrorum seu 79,7 unciarum est, quamquam paene tota computatur per tempus pluviosum, durans inter Iunium et Septembrem aut Octobrem. E Decembre usque ad Aprilem, haec natio ariditatem patitur.

 

Oecologica problemata

Gravia apud oecologica problemata sunt desilvatio, erosio soli hyperboscēsis et hyperalieusis. Guinea Bissaviensis mediam computationem 5,7/10 punctorum in Indice de Integritate Amoenitatis Silvestris (Anglice: Forest Landscape Integrity Index, siglis FLII) habebat, in loco 97 apud nationes 172 universe sita.

Areae protectae

Multigenas apud Guineae Bissaviae areas protectas excellit Reservatum Biosphaerae Archipelagi Bissagosensis, ab Unescone anno 1996 discriptum.

 

 

Guinea Bissaviensis res publica est. Olim, gubernium valde centralizatum fuerat. Polycommaticum regimen non institutum est usque ad medium annum 1991. Praeses dux civitatis et primus minister dux rectionis est. Ex anno 1974, nullus praeses quinquennale munus prospere complevit, usque nuper, cum Iosephus Marius Vaz suum quinquennale munus die 24 Iunii anni 2019 finivisset.

Legisfero gradū, unicameralis Conventus Nationalis Popularis (Lusice Assembleia Nacional Popular) a membris centum constituitur. Quae a populo electa sunt e multorum membrorum constituentiis ad fungendum quattuor annorum munere. Iudiciali systemati praeest Supremum Iudicum Collegium (Lusice Tribunal Supremo da Justiça), a novem iudicibus quos Praeses nominat et qui, quamobrem, Praesidis voluntati serviunt.

Praecipua factiones duae Factio Africana pro Independentiā Guineae et Capitis Viridis (Lusice Partido Africano para a Independência da Guiné e Cabo Verde, siglis PAIGC) et Factio pro Renovatione Sociali (Lusice Partido da Renovação Social, siglis PRS) sunt. Sunt amplius viginti minores factiones.

Rationes internationales

Guinea Bissavia conditorium membrum est Communitatis civitatum Lusitane loquentium (siglis Lusice CPLP), internationalis politicaeque consociationis quae Lusophonicae nationes per continentes quattuor cum lingua Lusitana officiali comprehendit.

Res militares

Anni 2019 aestimatio Guineae Bissaviensis Virium Armatarum magnitudinem 4 400 hominum et militarem sumptum minus quam 2% e PDG esse dicit.

Anno 2018, Guinea Bissavia Nationum Unitarum Foedus de interdictione armorum nuclearium signavit.

Divisio administrativa

 

  Si plus cognoscere vis, vide etiam Regiones Guineae Bissaviensis.

  Si plus cognoscere vis, vide etiam Sectores Guineae Bissaviensis.

Guinea Bissavia in regiones octo (Lusice regiões) et in unum sectorem autonomum (Lusice sector autónomo), Bissaviam seu Urbem Bissagensem (Lusice Bissau), dividitur. Quae, vicissim, in sectores 37 subdividuntur. Haec regiones sunt:

Demographia

 

 

(Sinistrorsum) Guineae Bissaviae numerus incolarum inter 1950 et 2020. (Dextrorsum) Guineae Bissaviensis pyramis incolaria, anno 2005. Anno 2010, 41,3% Guineanorum Bissaviensium minus quam 15 annos natorum erant.

Secundum anni 2022 recensionem de Prospectū Multitudinis Mundanae Guineae Bissaviensis incolarum numerus anno 2021 2 060 721 erat, collatus numero 518 000 incolarum anno 1950. Ratio incolarum minus quam 15 annos natorum anno 2010 41,3% erat, 55,4% erat incolarum inter 15 et 65 annos natos, dum 3,3% erant 65 annos aut plus natos.

Ethnē

Guineani Bissavienses incolae varia ad ethnē pertinent, multis cum distinctis linguis, moribus et socialibus structuris.

Guineani Bissaviensienses varia in ethnē dividi possunt, quae sunt haec:

• Fulice et Mandingice loquentes gentes, quae maximam incolarum portionem comprehendunt et in septentrionem et boreo-orientem conglobantur;

• Balantae et Papeles, qui meridionales litorales regiones incolunt;

• Maniaci et Mancagnae, qui medias et septentrionales litorales areas occupant.

 

Plerique reliqui incolae mixticii, mixtae Lusae et Afrae originis posteri, sunt.

Lusi autochthones parvam centesimam partem numeri incolarum comprehendunt. Guineae Bissaviensis independentiā factā, plerique Lusi autochthones hac natione abiverunt. Haec natio exiguum Sinarum numerum etiam habet. Apud quos sunt quoque mercatores et negotiatores mixtorum Lusorum et Coamceuvensium maiorum, oriundorum pristinā e coloniā Lusicā Macao.

Linguae

Etiamsi est parva natio, Guinea Bissaviensis aliquot ethnē habet quae multo inter se differunt, suis cum propriis culturis linguisque. Quod accidit quia Guinea Bissavia profugorum ,migrationisque territorium intra Africam est. Colonizatio et phyletica commixtio linguam Lusitanam et linguam creŏlam Guineae Bissaviensis tulerunt.

Quamquam unica Guineae Bissaviensis lingua officialis ex independentiā lingua Lusitana est, incolae linguā Lusitanā exemplari linguā secundā utuntur, paucis cum autochthonicis locutoribus et eius usus crebro ad intellectuales politicosque delectos circumscribitur. Lusitana lingua gubernii nationalisque communicationis, colonialis gubernii legatum, est. Educatio e ludo litterario in tertiarium gradum Lusice exercetur, quamquam solum 67% puerorum accessum quamlibet ad formalem educationem habent. Data ut Lusice loquentium numerus inter 11 et 15% varietur subiiciunt. Ultimo in censū anni 2009, 27,1% incolarum (46,3% urbanorum et 14,7% ruricolarum, respective) Lusitanā haud creolicā loqui asseruerunt. 44% incolarum linguā creolā Lusitanā loquuntur, quae, reapse, lingua franca apud distincta ethnē plerisque incolis est. Linguae creolae adhuc expanditur et a fere omnibus incolis intellegitur. Attamen, decreolizationis processūs eveniunt, quoniam lingua Lusitana exemplaris in linguam creolam interponit. Quamobrem, lingua creola varietatum continuum exemplari cum linguā format, plus distantibus basilectis et propioribus acrolectis. Est continuum postcreolicum in Guineā Bissaviā, linguae creolae levis varietate propiore linguae Lusitanae exemplari.

 

Reliqui ruricolae unā multarum autochthonicarum Africarum linguarum loquuntur, secundum ethnos: Fulice igitur 16%, Balante 14%, Mandingice 7%, Maniace 5%, Papelice 3%, Felupice 1%, Biafade 0,7%, Bissagosice 0,3% et Naluvice 0,1% loquuntur. Haec linguae etnicas Africas linguas conformant quibus incolae loquuntur. Plerique Lusitani et Mixticii Africarum limguarum aliquam aut linguam creolam prout additiciam linguam etiam habent. Ethnicae Africae linguae dissuadentur, quāvis in conditione, non obstante demissiore gloriā. Quae linguae vinculum sunt inter eiusdem ethnici ambitūs homines et quotidie in usū sunt in villagiis inter vicinos amicosque, in traditionalibus religiosisque caerimoniis et etiam in usū sunt in contactū inter urbanos homines et ruricolas. Verumtamen, harum linguarum nulla praevalens est in Guineā Bissaviā.

Lingua Francica velut lingua peregrina edocetur in scholis, quia Guinea Bissaviensis Fracophonicis nationibus circumdatur. Guinea Bissaviensis integrum Francophoniae membrum est.

Religio

Sunt dissimiles relationes religiosa de demographia. Liber Factorum Mundanorum de CIA anno 2020 46.1 centesimas Musulmanos esse, 30.6 centesimas religiones vulgares, 18.9 centesimas Christianas, et 4.4 centesimas alias colere aut haud adscriptos esse aestimavit. Anno 2010, officinae cogitationis Pew Research Center scheda interrogatoria praecipuas incolarum adscriptiones 45,1% Musulmanorum et 19,7% Christianorum esse, cum 30,9% religiositatem vulgarem colentium et 4,3% aliorum adscriptorum, invenit. Studium incepto Pew-Templeton Global Religious Futures anno 2015 factum dissimilem distributionem anno 2010 asseruit, consistentem e 45,1% Musulmanorum, 30,9% religiositatem vulgarem colentium, 19,7% Christianorum et 4,3% haud adscriptorum.

 

Secundum aliam officinae Pew relationem religiosā de identitate apud Musulmanos, in Guineā Bissaviā praevalentem sectariam identitatem non esse determinavit. Eandem apud categoriam, aliae Subsaharianae nationes sunt, velut Tanzania, Uganda, Liberia, Nigeria et Cammarunia. Aliae nationes in toto orbe terrarum quoque se solum Musulmanas, Sunnitas ac Siitas mixtas aut praecipue Sunnitas esse asserunt. Quae officinae Pew investigatio nationes hoc speciali in studio sine ullā clare praevalente sectariā identitate praecipue in Africā Subsaharianā conglobari etiam affirmat. Alia officinae Pew relatio, The Future of World Religions nucupata, inter 2010 et 2050 Religionem Islamicam suam centesimam partem apud Guineae Bissaviensis incolas aucturam esse vaticinatur.

Multi incolae syncreticam fiderum Islamicae et Christianae formam colunt, coniungendis praxibus cum traditionalibus Africis credibilibus. Musulmani in Septentrione et in Oriente, dum Christiani in Meridie et litoralibus regionibus praevalent. Ecclesia Catholica Romana plerosque Christianos sibi vindicat.

Praecipuae urbes

Praecipuas apud urbes in Guineā Bissaviensi sunt:

Conflictūs

Ex more, multa dissimilia ethnē in Guineā Bissaviensi pacifice coexsistunt; sed, cum conflictūs exoriuntur, per accessum ad terram solvi solent.

 

 

 

Guineae Bissaviensis PDG per capita et index progressūs humani apud demissiores in toto orbe terrarum sunt. Plus quam duae tertiae partium ex incolis sub limine paupertatis vivunt. Oeconomia praecipue ex agriculturā pendet; pisces, cassuvia et vigna subterranea principales exportatae merces sunt.

Longinqua politicae instabilitatis periodus abiectam oeconomicam activitatem, deteriores sociales condiciones et auctas macrooeconomicas inaequalitates peperit. Lomgius tempus postulatur ad perscribendum novum negotium in Guineā Bissaviā (233 diēs seu 33 hebdomades) quam quāvis in aliā natione in toto orbe, exceptā Surinamiā.

Guinea Bissaviensis oeconomicos profectūs ostendere coepit, cum praecipuae politicae factiones stabilitatis pactum obsignavissent, quod in structuralis reformationis programma a FMI suasum induxit.

Nonnullos post recessionis oeconomicae et politicae instabilitatis annos, anno 1997, Guinea Bissaviensis in monetarium franci CFA systema intravit, intestinae monetariae stabilitatis aliquod efficiens. Bellum civile inter 1998 et 1999 accidens et Septembris anni 2003 praxicopēma denuo oeconomicam activitatem disrupere, quae peritam substantialem oeconomicae socialisque infrastructurae partem reliquerunt et iam pervulgatam paupertatem amplificaverunt. Parlamentariam post comitia Martii anni 2004 et praesidialia comitia Iulii anni 2005, haec natio longinquā ex instabilitatis periodo recreari conatur, quamquam adhuc fragilis est politicus status.

Circa ineuntem 2005, venditores clandestini medicaminum stupefactivorum in Americā Latinā insessi Guineā Bissaviā et compluribus vicinis Africae Occidentalis nationibus uti coeperunt ut traicetur cocainum versus Europam. Haec natio a Nationum Unitarum officiali in periculo ne "narcocivitas" fieret descripta est. Gubernium et exercitus paulum fecerunt ut stupefactivorum medicaminum mercatura contineretur, quae auxit post anni 2012 praxicopēma. Guineae Bissaviensis gubernium illegali stupefactivorum medicaminum distributione vastari pergit, secundum commentarium The Week. Guinea Bissavia Organizationis pro consensione in Africā iuris negotiorum (Francice Organisation pour l'harmonisation en Afrique du droit des affaires et Lusice Organização para a Harmonização em África do Direito dos Negócios, siglis OHADA) socia est.

Valetudo

Ordo mundi sanitarius (siglis OMS) minus quam medicos quinque pro incolarum 100 000 hac in natione esse aestimat. Ab vīro HIV infectionis praevalentia adultas apud incolas 1,8% est, solum cum 20% gravidarum feminarum infectarum antiretrovirale adiumentum recipientium. Malariae casūs adhuc maiores sunt, cum 9% incolarum se infectos esse asserentium, et est causa specificae mortalitatis fere ter maioris quam eae sidae. Anno 2008, minus quam media quantitas puerorum minus annos quinque natorum sub conopio dormiebat aut accessum ad antimalarica habebat.

Exspectatio vitae in natū ex anno 1990 crescit, sed demissa esse pergit. Secundum OMS, exspectatio vitae puero anno 2008 nato 49 annorum erat. Quamquam casūs deminuti sunt vicinis in nationibus, cholerae index Novembre anni 2012 nuntiatus 1500 casuum et mortes novem ostendit. Cholerae epidemia anni 2008 in Guineā Bissaviā hominum 14222 affecit et aliorum 225 interfecit.

Iunio anni 2011, Fundus Populationis Nationum Unitarum (Anglice United Nations Population Fund; Hispanice Fondo de Población de las Naciones Unidas; Francice Fonds des Nations unies pour la population; Arabice صندوق الأمم المتحدة للسكان; Russice Фонд ООН в области народонаселения; et Sinice 联合国人口基金) relationem de obstetriciorum statū vulgavit, quae data de manupretio et rationibus neonatalis maternaeque mortalitatis in nationibus 58 continet. Hac in relatione, maternae mortalitatis index 100 pro 100 000 natorum in Guineā Bissaviensi esse anno 2010 monstratus est.

Educatio

 

Educatio obligatoria ex aetatem annorum septem. Puerorum matricula puellarum eā maior est. Labor impuberum valde communis hac in natione est. Anno 2011, index alphabetismi 55,3% (68,9% virorum et 42,1% feminarum) aestimatus est.

Alterā e parte, Guinea Bissavia aliquot scholas secundarias (plerumque, quoque technicas) et mirabilem universitatum privatarum numerum habet. Ceterum, universitates publicae -sicuti Schola Nationalis Administrationis (Lusice Escola Nacional de Administração), Schola Superioris Educationis (Lusice Escola Superior de Educação) et Facultas Iuris Bissaviensis (Lusice Faculdade de Direito de Bissau)- intra Universitatem Hamilcaris Cabral (Lusice Universidade Amílcar Cabral,) foederantur; contra, Facultas Medicinae Radulphi Diaz Arguelles (Lusice Faculdade de Medicina Raúl Diaz Arguelles) intra Scholam Nationalem Valetudinis (Lusice Escola Nacional de Saúde) includitur.

Anno 1998, index frequentationis scholarum primariae grossae 53,5% erat, maiori cum indice viris (67,7%) respectū feminarum (40%). Ex anno 2001, Guinea Bissaviensis civili e conflictū anni 1999 recreata est, sed bellum civile et posteriores conflictūs tertiam incolarum partem moverunt, multas scholas destruxerunt et ne plerique pueri iuvenesque scholam saltem per anni dimidium frequentarent impediverunt.

Vectura

 

Vecturae infrastructura in Guineā Bissaviensi basica est, plerisque cum viis autocineticis extra caput Bissaviam non bituminatis. Guineae Bissaviae ferrivia non est. In Portū Bissaviensi (Lusice Porto de Bissau), erat parva ferrivia oneraria ex exeunte saeculo XIX usque ad annos 1940 munere fungens. Anno 1998 foedus obsignatum est inter Lusitaniam et Guineam Bissaviam ad construendam ferriviam Guineae, sed Belli Civili Guineano-Bissaviensis eruptio haec destinata impossibilia fecit. Respectū viarum autocineticarum, anno 1996 erant 4400 chiliometrorum, quorum 453 chiliometra bituminata et 3947 chiliometra non bituminata sunt. Autovia Litoralis Trans Africam Occidentalem (Anglice Trans–West African Coastal Highway, siglis TAH 7; Francice Autoroute côtière trans-ouest-africaine; et Lusice Rodovia Costeira da África Ocidental) Guineam Bissaviensem transit; hanc nationem cum Baniulo (in Gambiā), cum Conakry (in Guineā), et denique aliis cum Communitatis Oeconomicae Civitatum Africae Occidentalis (Anglice Economic Community of West African States sive ECOWAS, Francice Communauté économique des États de l'Afrique de l'Ouest sive CEDEAO, Lusice; Comunidade Económica dos Estados da África Ocidental sive CEDEAO) nationibus undecim conectens. Ceterum, aliquot flumina vecturae maritimae pervia in Guineā Bissaviā sunt. Anno 1999 non naves onerariae erant. Praecipui portūs Bissaviae, Bubae, Cachei et Farimensis sunt. Denique, erant aëroportūs 30, quorum tres bituminatos aërodromos habet. Praecipuus aëroportus hac in natione operatus et unus commerciale ministerium cum horario offerens Aëroportus Internationalis Osvaldi Vieira (Lusice Aeroporto Internacional Osvaldo Vieira) Bissaviae est.

Instrumenta divulgationis

Apud instrumenta divulgationis in Guineā Bissaviensi excellunt impressio, radiophonia, televisio, interrete. Consilium Nationale Communicationis Socialis (Lusice Conselho Nacional de Comunicação Social) impressionem moderatur Divulgatio Radiophonica Nationalis Guineae Bissaviensis (Lusice Radiodifusão Nacional da Guiné-Bissau), a gubernio administrata, anno 1973; et Televisio Guineae Bissaviensis (Lusice Televisão da Guiné-Bissau) anno 1987 incepit. Praecipuas apud stationes radiophonicas in Guineā Bissaviā Rádio Bafata, Rádio Bombolom, Rádio Jovem, Rádio Mavegro, Rádio Nacional, Rádio Pindjiguiti, Rádio Sintcha Oco, Rádio Sol Mansi; praecipuas autem apud stationes televisificas Televisão da Guiné-Bissau, RTP África, TV Klélé (condita anno 2013); denique praecipuos apud impressos aut interretiales commentarios Banobero, Bissau Digital, Boletim Oficial da Guiné-Bissau, Comdev Negocios, Correio-Bissau, Diário de Bissau, Expresso de Bissau, Fraskera, Gazeta de Noticias, Kansare, Nô Pintcha, Última Hora, Voz de Bissau, Wandan sunt.

Ceterum, telephonulorum perscriptorum numerus e 20 000 in 40 000 inter anni 2007 Ianuarium et anni 2008 Ianuarium auxit, quod penetrationis indicem circa 3% incolarum significat. In praesenti, operantur hac in natione magnae telephoniae gestabilis societates tres: MTN -quae locum societatis Areeba usurpavit-, Orange et Guine Tel. In Urbe Bissagensi, venduntur scidulae solutionis anticipatae et fasces initiales omnium retium. Nationalia telephonemata facile et bene recte aguntur, sed internationales nuntii minus recte aguntur.

 

Guinea Bissaviensis satis refertum diversificatumque patrimonium culturale possidet. Ethnicae linguisticaeque dissimilitudines magnam varietatem saltationi, artificiosae expressioni, professionibus, traditioni musicali, culturalibus manifestationibus proferunt. Saltatio est verumtamen vera dissimilium ethnōn expressio artificiosa. Animisticae gentes pinguntur pulchris et coloratis choreographiis, eximiis culturalibus manifestationibus quae plerumque observari possunt ex occasione messis temporis, matrimoniorum, funerum, initiationis caerimoniarum.

Praecipuum genus musicum gumbe (Lusice gumbé) est. Guineense-Bissaviense Carnelevarium, omnino mirum, propriae indolis, satis evolutum est, quod unam maiores apud manifestationes culturales hac in natione constituit. In litteris, adhuc Guineā Bissaviā incipiens putatā, eminent nomina Abdullae Silla, primae mythistoriae auctor in Guineā Bissaviensi, et Marini de Pina.

Musica

 

Guineensis-Bissaviensis musica plerumque sociata est cum gumbi (Lusice gumbé), polyrhythmico et praecipuo exportato huius nationis genere. Nihilominus, civiles tumultūs et alia elementa per annos coniuncta sunt ad servanda gumbe et alia genera procul ab auditoribus, adhuc aliis in Africis nationibus, praecipue syncretisticis.

Cabāssa (Lusice afoxé seu cabaça) praecipuum huius nationis instrumentum musicum est et Guineenses Bissavienses eā valde rapidae et rhythmice multiplici saltationis musicae utuntur. Confectiones fere semper Lusocreolice (Lusice kriol) et creberrime laetae sunt, quamquam plerumque praesentibus de nationis eventibus controversiisque, praesertim de sidā, disserunt.

Vocabulum gumbe (Lusice gumbé) aliquando generali in usū ad referendum quidvis ad huius nationis genus musicum est, quamquam magis proprie unicum ad genus musicum refertur quod popularis huius nationis musicae traditiones fere decem coniungit. Tina et tinga (Lusice tina et tinga, respective) alia popularia genera musica sunt, dum populares traditiones caerimoniales musicas includunt in usū funeribus, initiationibus et aliis ritibus, praeter broscam et kussunde (Lusice brosca et kussundé, respective) Balantarum; diambadon (Lusice djambadon) Mandingarum; et kundēre (Lusice kundere) Archipelagi Bissagosensis.

Coquina

 

Oryza litorali Guineae Bissaviensi et intestinae Guineae Bissaviensi milium praecipuum diaetae elementum est. Fructūs et holera crebro una cum frumentis eduntur. Lusitani arachidum productionem foverunt. Etiam vigna subterranea et macrotyloma geocarpum seruntur. Phaseoli etiam diaetae partem formant. Oleum palmeum colligitur.

Crebra apud fercula iuscella et minutalia sunt, quorum apud elementa dioscorea, batatas, mandioca, cepa, lycopersicum et musa sunt. Aromata, capsici et chilli coquinario in usū sunt, inclusis granis paradisi.

Cinematographia

Flora Gomes internationaliter inclitus moderator cinematographicus est, cuius clarissima pellicula Nha Fala (scilicet "mea vox") est. Florae Gomes pellicula Mortu Nega (scilicet "mors negata") prima fictionis pellicula et secunda propria pellicula in Guineā Bissaviensi facta fuit (prima propria pellicula N’tturudu a moderatore Umban u’Kest anno 1987 facta fuit). In anni 1989 feriis cinematographicis FESPACO, pellicula Mortu Nega claro praemio Oumarou Ganda laureata est. Anno 1992, Flora Gomes pelliculam Udju Azul di Yonta (scilicet "caerulei Yontae oculi") moderatus est, quae visa est in sectione Un Certain Regard in anni 1992 Feriis Canuensibus. Actrix Babetida Sadjo Bafătae, in Guineā Bissaviā, nata est.

Disportus

Pediludium popularissimus disportus in Guineā Bissaviā est. Turma Pedilusoria Nationalis Guineae Bissaviensis (Lusice Seleção nacional de futebol da Guiné-Bissau) a Foederatione Pedilusoriā Guineae Bissaviensis (Lusice Federação de Futebol da Guiné-Bissau) regitur. Quae confoedationum CAF et FIFA membrum est.

Feriae et dies festi

Guineae Bissaviensi hi codices sunt:

• GBS, secundum catalogum codicum nationum Consilii Olympici Internationalis;
• GNB, secundum normam ISO 3166-1 (catalogi codicum rerum publicarum), codicem alpha-3 (catalogi codicum civitatis);
• GW et RGB, secundum catalogum codicum internationalium notaculi autocineti;
• GNB, secundum catalogum codicum nationum quibus OTAN utitur, codicem alpha-3;
• PU, secundum catalogum codicum nationum quibus OTAN utitur, codicem alpha-2;
• GW, secundum normam ISO 3166-1 (catalogi codicum rerum publicarum), codicem alpha-2 (catalogi codicum civitatis);
• .gw, secundum dominium interretiale;
• J5, secundum catalogum praefixorum codicum notaculi aëronavium quibus ICAO utitur.