Caseus Bellifortis

Hic caseus admodum durus formam disci vel cylindri habet, diametro inter 35 et 75 cm, largitudine vel 14 cm, pondere circa 40 kg. Ex oppido Bellifortis vel Bellifortii montibusque circumiacentibus in Tarantasia provenit. Inde olim fortasse provenit caseus Vatusicus a Plinio his verbis laudato: "Duobus Alpes generibus pabula sua adprobant: Delmaticae Docleante mittunt, Ceutronicae Vatusicum".

Caseus sub hoc nomine in civitatibus Europaeis venundatus debet in regione delimitata et in modis definitis fieri. Caseus Beaufort ab anno 1968 appellationem in Francia verificatam portabat et ab anno 2009 appellationem in Europa protectam monstrabit. Verba d'été ("aestivus") et chalet d'alpage ("e tuguriis saltuensibus") addenda sunt et eadem lege definiuntur.

• Frédéric Hermine, "Le beaufort capitalise sur le tourisme montagnard" in Le Quotidien des marchés (8 Aprilis 2009)
• Michel Vernus, Une saveur venue des siècles: Gruyère, Abondance, Beaufort, Comté. Yens-sur-Morges: Cabedita, 1998. ISBN 2-88295-228-7 Paginae selectae

Vicimedia Communia plura habent quae ad caseum Bellifortis spectant.

• Situs officialis (Francogallice)
  • Tabula interactiva officinas casearias indicans
• De caseis Sabaudiensibus (Francogallice)
• De caseis Sabaudiensibus (Anglice)
• De appellationibus lacticiniis Francicis (Francogallice)
• De appellationibus lacticiniis (Francogallice)
• Marc-Jérôme Hassid, "Le terroir, un territoire hybride. L’exemple des fromages des Alpes du Nord" (2005) apud Géoconfluences

Haec stipula ad alimentum spectat. Amplifica, si potes!