Oschi

Allso, wat Besönderß jruus_eß.

Öff schprisch mer su: Do hammer Iis jejäße, un die Kuurelle, dat woren ESU OSCHIES! un dann zeejsch mer net der Finger odder met de Häng, wi jruuß dat die Dinger woore. Odder e beßje mih. Küt jo nit drop aan.

Wenn de Angeler angele jonn, dann sinn di emmer de Fesch_em Wasse sthonn, un dann wolle se di decke Oschis hann. Ävver kijje dunn se etmeejß nur de dönne un de nomaale. Jo, ävver SUUen OSCHIS hätte se hann künne!

Esu zimmlesch jedes Ding kann enne Oschi sinn, houpsaach jrüüßer wi nommaal, wobei, för rischtisch kommplezeet zosammejeboute Saache, wie Hüüser un Schtädt säät mert iier nitt.

Jeede Mann däät jään sare datt_ene Oschi en der Boz hätt. Vill Fraulück dunn sisch Sillkohn en de Mämme maache loohße bloß domet de Männer sare: Boh wat sinn dat füür Oschies di do do häßß.

En Kölle un em Süde un Weste fun Kölle saren se och Wrängel.

Em Pott saren se orrens Oschäg odder Oschinsky. Em Norde saren se och Trumm, un beej de Franke och.

Manschmool säät mer och Kawänzmann, ävver dat iier för Schteejn, Bäum un su Zäusch, wat en de Nattuur erömlitt, un wat mer bewääje künnt. Wämmert kann, also wämmer stark jenooch för eß.

Et jääjedeej fun ennem Oschi es e Schtümpsche.