მურად III (ოსმ.
مراد ثالث — Murâd-ı sâlis , თურქ. Üçüncü Murat; დ. 4 ივლისი, 1546 — გ. 15 იანვარი, 1595) — ოსმალეთის იმპერიის მეთორმეტე სულთანი. სელიმ II-სა და ნურბანუ სულთნის შვილი. ქვეყანას მართავდა 1574-1595 წლებში.
მურად III | |
---|---|
ოსმალეთის მე-12 სულთანი | |
მმართ. დასაწყისი: | 1574 |
მმართ. დასასრული: | 1595 |
წინამორბედი: | სელიმ II |
მემკვიდრე: | მეჰმედ III |
სხვა წოდებები: | ისლამის ხალიფა |
რეგენტი: | სოკოლუ მეჰმედ-ფაშა (1574 – 1579) ნურბანუ სულთანი (1579 – 1583) |
პირადი ცხოვრება | |
დაბ. თარიღი: | 4 ივლისი, 1546 |
დაბ. ადგილი: | მანისა |
გარდ. თარიღი: | 15 იანვარი, 1595 |
გარდ. ადგილი: | სტამბოლი |
მეუღლე: | საფიე სულთანი შემშირუჰსარ ხათუნი შაჰიჰუბან ხათუნი ნაზფერვერ ხათუნი მიჰრიბან ხათუნი |
შვილები: | მეჰმედ III, მაჰმუდი, აიშე, ფატმა |
დინასტია: | ოსმანები |
მამა: | სელიმ II |
დედა: | ნურბანუ სულთანი |
რელიგია: | ისლამი |
ხელმოწერა: | |
მურადი დაიბადა 1546 წელს, როდესაც მისი მამა, შეჰზადე სელიმი (მომავალში სელიმ II) საუფლისწულო სანჯაყის მანისას მმართველი იყო. როდესაც 1566 წელს, მისი პაპა სულეიმან I გარდაიცვალა და მისი მამა ავიდა ტახტზე, იგი მამის პირველ მემკვიდრედ გამოცხადდა და მამამისივით მანისას პროვინციაში გაემგზავრა. ის იქ 8 წლის განმავლობაში მსახურობდა და საუკეთესო განათლება მიიღო. იგი ოსმალეთის ისტორიაში ერთ-ერთ ყველაზე განათლებული სულთანი იყო. მიუხედავად ამისა, 1574 წელს, მას შემდეგ რაც სელიმ II გარდაიცვალა და ტახტზე მურადი ავიდა, მან სახელმწიფო საქმეები მთლიანად დიდ ვეზირს გადააბარა.
მურადმა სამეფო ტახტის მემკვიდრეობით მიღებისთანავე თავისი 5 უმცროსი ძმა მოაკვლევინა. სახელმწიფო საქმეებით ნაკლებად იყო დაკავებული. უპირატესობას ჰარემში გატარებულ დროს ანიჭებდა. მის დროს ქვეყნის პოლიტიკაში დიდი როლი ითამაშეს მისმა დედამ, ნურბანუმ და მისმა ცოლმა, საფიემ. რძალ-დედამთილის დაპირისპირების შედეგად სასახლეში დაჯგუფებები შეიქმნა და ინტრიგების ქსელში გაიხლართა. მურად III-ის მეფობის დროს მექრთამეობა და კორუფცია მნიშვნელოვნად გაიზარდა და ცხოვრების წესად იქცა. სიტუაცია მას შემდეგ გაუარესდა, რაც 1579 წელს დიდი ვეზირი სოკოლუ მეჰმედ-ფაშა გარდაიცვალა. მურადის მმართველობის პერიოდში იმპერია ფინანსურად ძალიან ცუდ მდგომარეობაში ჩავარდა.
მურადმა 1578 წელს სეფიანთა ირანის წინააღმდეგ წამოიწყო ომი, რომელიც დასრულდა 1590 წლის სტამბოლის შეთანხმებით, რომლის მიხედვითაც სპარსეთმა ცნო ოსმალეთის მითვისებული ტერირორიები კავკასიაში. იმპერიის მფლობელობაში მთელი ამიერკავკასია და დაღესტანი გადავიდა. 1592 წელს ოსმალებმა აიღეს ხორვატიის ქალაქი ბიჰაჩი, რასაც 1593 წელს ჰაბსბურგებთან ცამეტწლიანი ომის დაწყება მოჰყვა, იმავე წლის 22 ივნისს ოსმალებმა მარცხი იწვნიეს ჰაბსბურგებთან გამართულ სისაკის ბრძოლაში.
მურად III-ს ჰყავდა 25 შვილი (21 შეჰზადე და 4 გოგო). გარდაიცვალა 1595 წელს თოფქაფის სასახლის ჰარამხანაში. ამის შემდეგ ტახტზე ავიდა მისი შვილი მეჰმედ III, რომელმაც თავისი 19 ძმა მოაკვლევინა.
პირველად 1586 წელს დამად იბრაჰიმ ფაშაზე,
მეორედ 1601 წელს იემიშჩი ჰასან ფაშაზე,
მესამედ 1604 წელს გიუზელჯე მაჰმუდ-ფაშაზე.
პირველად 1593 წელს დამად ჰალილ-ფაშაზე,
მეორედ 1604 წელს დამად ჰიზირ-ფაშაზე.
პირველად 1604 წელს ჩუქადარ აჰმედ-ფაშაზე,
მეორედ დამად სოფუ ბაირამ-ფაშაზე.
პირველად 1613 წელს დამად აჰმედ-ფაშაზე,
მეორედ ჩერქეზ მეჰმედ ფაშაზე.
2011–2014 წლების ტელესერიალ დიდებულ საუკუნეში, უფლისწულ მურადის როლს განასახიერებს მსახიობი სერჰათ ონატი.
This article uses material from the Wikipedia ქართული article მურად III, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). შინაარსი წარმოდგენილია შემდეგი ლიცენზიით (თუ სხვა არ არის მითითებული): CC BY-SA 4.0. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki ქართული (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.