პოემა გამზრდელი: აკაკი წერეთლის პოემა

პოემა გამზრდელი მოგვითხრობს სიყვარულზე, მეგობრობაზე, ვაჟკაცობასა და ტოლერანტობის შესახებ. პოემა გამოირჩევა აკაკისთვის დამახასიათებელი ტკბილი ჟღერადობით. „გამზრდელი“ აკაკის მსოფლმხედველობის ერთ-ერთ საუკეთესო მაგალითად მიიჩნევა. პოემა ფინალით განსხვავდება სხვა მხრივ მსგავსი ნაწარმოებებისგან „მატეო ფალკონე“ (პროსპერ მერიმე, 1829), „ტარას ბულბა“ (ნიკოლოზ გოგოლი, 1842), და „ხევისბერი გოჩა“ (ალექსანდრე ყაზბეგი, 1884).

პოემის პროტაგონისტი საფარ-ბეგი შეყვარებულია მზეთუნახავ ზია-ხანუმზე და მის მოსახიბლად გადაწყვეტილი აქვს მოიპაროს ალმასხიტ ინალიფას ცხენი. ის ამ ამოცანის შესრულებაში დახმარებას სთხოვს ძუძუმტეს, ბათუს. საფარ-ბეგი დაემორჩილება გულისთქმას და გააუპატიურებს ბათუს ცოლს, ნაზიბროლას. საფარ-ბეგი გააცნობიერებს საკუთარ დანაშაულს და ძიძიშვილ ბათუს სთხოვს, მოკლას. ბათუ მას, როგორც ძიძიშვილს, ვერ მოკლავს და გაუშვებს გამზრდელთან. საფარ-ბეგი გამზრდელს, ჰაჯი-უსუბს მიმართავს და აღიარებს დანაშაულს. ჰაჯი-უსუბი თავს მოიკლავს და ამით თავად გამოისყიდის გაზრდილის დანაშაულს.

• გამზრდელი (ოპერა)

• ბაქრაძე ა., აკაკი წერეთელი: ტკბილი ოცნება და მწარე სინამდვილე, თბილისი: ლიტერატურის მუზეუმი, 2015. — გვ. 119-151, ISBN 978-99940-28-99-3.

• გამზრდელი დაარქივებული 2016-03-04 საიტზე Wayback Machine.