Nafnháttarmerki
Nafnháttarmerkið (skammstafað sem nhm.) er einfaldasti orðflokkurinn, en eina orðið í honum er óbeygjanlega smáorðið „að“ á undan sögn í nafnhætti (til dæmis „að tala“, „að lesa“) en þaðan kemur einmitt nafn orðflokksins.
Nafnháttarmerki eru hvorki notuð á eftir núþálegu sögnunum „munu“, „skulu“, „mega“ og „vilja“ (til dæmis ég skal koma) né í samhliða upptalningu í síðari lið eða liðum (hann kann hvorki að lesa né skrifa, hún var góð að reikna og skrifa). Sagnir eru oft í nafnhætti þó að nafnháttarmerkið sé ekki til staðar.
Orðið „að“ er ekki alltaf nafnháttarmerki- en það getur til dæmis verið atviksorð, forsetning og samtenging. Sjá greinina um orðið „að“.
Dæmi
- Mig langar að koma.
- Ég kann ekki að tala latínu.
- Hann hefði langað að fara, ef það væri ekki þegar búið að loka búðinni.
Heimild
- Björn Guðfinnson (án árs). Íslensk málfræði. Námsgagnastofnun.
Neðanmálsgreinar
Tenglar
- Óbeygð orð.
- Nafnháttarmerki. Geymt 15 febrúar 2005 í Wayback Machine
- Smáorð.
This article uses material from the Wikipedia Íslenska article Nafnháttarmerki, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Efnið er aðgengilegt undir CC BY-SA 4.0 nema annað komi fram. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Íslenska (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.