Արաքսը (նաեւ՝ Արազ, Արաս, Արաքսի եւ Երասխ), հայկական լեռնաշխարհին ամէնէն մեծ գետերէն։ Ունի 1,072 քմ.
երկարութիւն, որուն 200 քմ.-ը կը կազմէ Հայաստանի եւ Թուրքիոյ սահմանը։ Հայաստանի գետերուն մեծագոյն մասը (որոնց աւազանները կը կազմեն հանրապետութեան տարածքին 73,5%-ը) կը պատկանի Արաքսի աւազանին։ Արաքսը վաղնջական ժամանակներէ հանդիսացած է հայոց քաղաքակրթութեան կարեւոր բնօրրաններէն մէկը։ Արաքսը ջուր կը մատակարարէ Մեծ Հայքի Այրարատ, Սիւնիք, Արցախ, Փայտակարան եւ Վասպուրական նահանգներուն, որուն համար ալ անիկա յաճախ կը կոչուի Մայր Արաքս։
Արաքս | |
---|---|
Բնութագիր | |
Երկայնք | 1 072 քմ |
Աւազանի մակերես | 102 հազար քմ2 |
Ջուրի ծախս | 285 մ3/վ |
Ջրահոսք | |
Ակունք | Բիւրակն (Պինկեոլ) |
· Կոորդինատներ | 39°20′17″N 41°19′42″E / 39.33792°N 41.32823°E |
Գետաբերան | Կուր գետ (Սապիրապատի մօտ) |
Տեղակայում | |
Երկիր | Թուրքիա Հայաստան Արցախ Իրան Ազրպէյճան |
Գետը Ուիքիպահեստին մէջ |
Արաքսը սկիզբ կ'առնէ Բիւրակնեան լեռներէն բխող բազմաթիւ սառնորակ աղբիւրներէ։ Հոս անոր ջուրերը ունին ոչ աւելի 3-3,5° ջերմութիւն։ Անիկա լեռնաշխարհին միակ գետն է, որ կը հոսի լեռնաշխարհին ամբողջ տարածքով եւ միանալով Կուրին՝ կը թափի Կասպից ծով։ Արաքսը կը հոսի Հայաստանի Հանրապետութեան, Ազրպէյճանի, Թուրքիոյ եւ Իրանի տարածքներով։ Անոր երկարութիւնը 1072 քիլոմեթր է, որմէ 200 քիլոմեթրը Հայաստանի Հանրապետութեան տարածքին մէջն է։ Գետին լայնքը մերձարաքսեան հարթութեան մէջ կը հասնի 30-130 մեթրի (Մեղրուն մերձ կիրճերուն մէջ՝ 6-7 մեթրի)։ Խորքը՝ 3-4,5 մեթր է։
Արաքսը տարուան գրեթէ բոլոր ամիսներուն պղտոր կ'ըլլայ։ Արագահոս գետ է (վայրկեանին՝ 1,5 մեթր)։ Հայոց մայր գետը իր փոխադրած տիղմով Նեղոսէն ետք աշխարհի մէջ կը գրաւէ երկրորդ տեղը։ Մասնագէտներու հաշիւներով՝ Արաքսը ամէն տարի ծով կը տանի աւելի քան մէկ միլիոն վակոն տիղմ։ Օտարները հրաշալիք կը համարեն Արաքսի նշանաւոր Քարաւազը (սահանքը Մեղրուն մերձ կիրճերուն մէջ)։ Ստրաբոնի վկայութեամբ, հինէն Արաքսը, հատելով Մուղանի դաշտը, թափած է Կասպից ծով՝ առանց Կուրին միանալու։։
Ֆրանսացի աշխարհագրագէտ Էլիզէ Ռեկլիւն Արաքսը կ'անուանէ «բուն, գերազանց հայկական գետ»։ Արարատեան դաշտին մէջ Արաքսը աջէն կ'ընդունի Դեղին գետը, ձախէն Ախուրեանը, Սեւ Ջուրը, Հրազդանը, Ազատը, ապա Նախիջեւանը։
Արաքսը իր վերին հոսանքի շրջանին մէջ կը հոսի գահավիժումներով եւ աղմկալից է։ Անիկա շատ աւելի արագահոս կը դառնայ, երբ կը կտրէ Հայկական Պար լեռնաշղթան ու կը մտնէ Բասէնի դաշտը։ Հոն անոր կը միանայ Մուրց (Հասան-կալա) գետը, որմէ ետք կ'անցնի Կաղզուանի անձուկ ձորերով եւ, նոր վտակներ ընդունելով, աստիճանաբար կը յորդի ու կը դառնայ ջրառատ գետ մը, որ մեծ աղմուկով կը մտնէ Արարատեան դաշտ։ Հոս Արաքսը կը հոսի դանդաղ, սակայն Նախիջեւանի մօտ կ'անցնի զառիվեր, տեղ-տեղ ոլորապտոյտ ափերով։ Հոս անոր ձախակողմեան ափը կը սկսի նկատելիօրէն բարձրանալ՝ աստիճանաբար դէպի անոր հունը իջնող լեռնաբլուրներուն շնորհիւ։
Ջուլֆայի մօտ Արաքսը կը մտնէ խոր եւ նեղ կիրճ մը, այնուհետեւ կարճ տարածութեան վրայ կրկին դուրս կու գայ հարթավայր մը, բայց Օրդուբադէն քիչ մը վար, երկու կողմերէն գետին կը մօտենան առանձին լեռնաբազուկներ, գետին հունը աստիճանաբար կը նեղնայ, կը յառաջանան սահանքներ։ Մեղրիի մօտ գետին կը մօտենան Զանգեզուրի եւ Ղարատաղի լեռները, որոնք տեղ-տեղ ուղղակի կախուած են գետահունի վրայ։ Սեղմուած այդ լեռներով, Արաքսը կը հոսի Մեղրիի նշանաւոր երկար ու խոր կիրճերով։ Հոս Արաքսի ջուրերը խելահեղ արագութեամբ կը զարնուին ափամերձ ժայռերուն, կը փրփրին եւ սրընթաց առաջ կը վազեն՝ մինչեւ Բարգուշատ եւ Հագարի գետերու խառնուրդը։
Արաքսի ստորին հոսանքը կ'անցնի Մերձկասպեան դաշտավայրով, ուր ան կը միանայ Կուրին եւ կը թափի Կասպից ծով։ Գետը տարեկան դէպի Կասպից ծով կը տանի 3 միլիար խմ. ջուր։
Արաքսին վրայ բազմաթիւ կամուրջներ կառուցուած են։ Անոնցմէ ամէնէն նշանաւորները հինգ էին, որոնք եղած են Բասէնի, Երուանդակերտի, Արտաշատի, Նախիջեւանի եւ Ջուղայի մէջ։ Արտաշատի կամուրջը կոչուած է Տափերական։ Այս կամուրջէն սկսած է Արտաշատ-Տիգրանակերտ արքայական պողոտան։ Նշանաւոր եղած է նաեւ Ջուղայի կամուրջը, որուն շինութեան աւանդութիւնը կը վերագրուի Ալեքսանտր Մակեդոնացիին: 1605-ին Շահ Աբասին հրամանով այս կամուրջը կ'աւերուի, որպէսզի հայերը մոռնան տունդարձի ճամբան, իսկ թուրքերը չկարենան այդ կամուրջով ներխուժել Պարսկաստան։
Պատմական կամուրջներէն այսօր մնացած է միայն մէկը՝ Բասէն գաւառի Բ. Հոբբի կամուրջը։ Կամուրջներու անհետացումը պայմանաւորուած է Արաքսի հունին յաճախակի փոփոխութիւններով: Մովսէս Խորենացիի վկայութեամբ, գետը ժամանակին հոսած է հայկական հինաւուրց մայրաքաղաքներու՝ Արմաւիրի, Արտաշատի եւ Վաղարշապատի մօտերէն, բայց հետագային հեռացած է այդ քաղաքներէն, որուն պատճառով ալ կամուրջները կործանած են։ Պատահական չէ, որ հռոմէացի բանաստեղծ (Ք.ա. 1-ին դար) Միտիլիոս (Վիտիլիոս) Արաքսը կ'անուանէ «Կամուրջընկեց», իսկ հռոմէացի բանաստեղծ Ալբիոս Տիբուլլոսը (Ք.ա. 54 - 19) Արաքսը անուանած է «Կամուրջներ չհանդուրժող Երասխ»։
Շատ հինէն բարեբեր եղած են Արաքսի ափերը։ Արեւելեան Հայաստանի՝ Ռուսաստանին միանալէն ետք, Ռուսական կայսրութիւնը քայլեր առած է Արաքսի ջուրերը արդիւնաւէտ ձեւով օգտագործելու համար։ 1848-ին «Վոլկա» անունով ռուսական ջերմանաւ մը, որ ունէր 40 ձիաուժ, առաջին անգամ կը մտնէ Արաքս՝ գետին նաւարկելիութիւնը ստուգելու նպատակով։ Առաջին փորձը կը ձախողի եւ այնուհետեւ չի կրկնուիր։ 1870-ին ռուսական կառավարութիւնը յատուկ պայմանագիրով Արաքսի մէկ հատուածը (Արարատեան դաշտին մէջ) 65-ամեայ ժամկէտով մը կը յանձնէ հրամանատար-սպայ Կախանովին։ 1874-ին Կախանով կը կառուցէ ջրանցք մը, որ ոռոգելի կը դարձնէ քանի մը տասնեակ հեկտար տարածութիւն։
Սահմանային գետ դառնալէ ետք, Արաքսի ջուրերը կը սկսին օգտագործուիլ ԽՍՀՄ ու Թուրքիոյ եւ ԽՍՀՄ ու Իրանի կառավարութիւններուն միջեւ կնքուած պայմանագիրերու համաձայն։
Քսենոփոնը (Ք.ա.5 - 4-րդ) Արաքս անունով կոչած է Եփրատ գետին Խապուրաս վտակը։
Հայ պատմիչներն ու գրողները շատ գրած են Արաքսի մասին։ Եթէ ընդունինք, որ գետերն ալ իրենց հիմները ունին, ապա Արաքսի հիմնը Ռափայէլ Պատկանեանի «Արաքսի Արտասուքը» բանաստեղծութիւնն է, որ առաջին անգամ տպագրուած է 1856-ին։
Մայր Արաքսի ափերով Քայլամոլոր գընում եմ, Հին-հին դարուց յիշատակ Ալեաց մէջը պըտրում եմ։ |
Հայ արձակին մէջ Արաքս գետին մասին գեղարուեստական ոճով նկարագրած է Րաֆֆին՝ («Սամուէլ» պատմավէպին «Արաքսի որոգայթները» գլխուն առաջին երկու էջերուն մէջ)։
This article uses material from the Wikipedia Արեւմտահայերէն article Արաքս (գետ), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Արեւմտահայերէն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.