Հայոց ցեղասպանության ճանաչման գործընթացը սկսվել է 1915 թվականի մայիսի 24-ի ֆրանս-բրիտանա-ռուսական համատեղ Հռչակագրի հրապարակմամբ և մինչ օրս չի ավարտվել և վերսկսվել 1965 թվականից, երբ Ուրուգվայը պետականորեն առաջինը պաշտոնապես ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը։
Սկսած 1915 թվականից տարբեր պետություններ ընդունել են բանաձևեր, որոնք դատապարտում են հայերի կոտորածը։
ԱՄՆ-ն երեք անգամ (1916, 1919, 1920) ընդունել է նմանատիպ բանաձևեր, սակայն դրանք չեն կարողացել կանգնեցնել Օսմանյան կայսրության գործողությունները։ 1915 թվականին մայիսի 24-ին Ֆրանսիան, Մեծ Բրիտանիան և Ռուսական կայսրությունը հանդես են եկել համատեղ հռչակագրով, որը նույնպես քննադատում էր այդ կոտորածները։
Հայկական սփյուռքը գրեթե ամբողջությամբ ներկայացված է ցեղասպանության զոհերի ուղղակի ժառանգներով և ունի բավարար նյութական միջոցներ, որպեսզի դիմադրի Թուրքիայի ճնշումներին։ Հայոց ցեղասպանության ճանաչման հարցի ամերիկյան ուսումնասիրող Հիթըր Գրեգի կարծիքով՝ ԱՄՆ-ում գործող հայ լոբբիստական ընկերությունների գլխավոր նպատակն է Թուրքիայի կողմից հայոց ցեղասպանության ճանաչումը և տարածքների վերադարձը։ Ըստ Գրեգի՝ ամերիկահայ լոբբիստներն, իրենց նպատակին հասնելու համար, իրենց կողմն են գրավում զանազան քաղաքական գործիչների, ճնշում գործադրում տարբեր պետությունների կառավարությունների վրա, զբաղվում Հայոց ցեղասպանության հարցի լայնամասշտաբ լուսաբանմամբ, հիմնադրում այդ ցեղասպանության հարցերով զբաղվող կառույցներ։
Սակայն Թուրքիան պաշտոնապես չճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը.
Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչել են շատ պետություններ և միջազգային կազմակերպություններ։ Պաշտոնապես առաջինն ընդունել է Ուրուգվայը 1965 թվականին։Իսկ 2021 թվականի Ապրիլի 24 ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը ևս պաշտոնապես ընդունեց Հայոց ցեղասպանությունը։Առաջին անգամ օգտագործելով 《Հայոց ցեղասպանություն》 եզրույթը։Նրա ելույթում նշվում է։
«Ամեն տարի այս օրը մենք հիշում ենք բոլոր նրանց կյանքը, ովքեր զոհվել են Օսմանյան դարաշրջանի Հայոց ցեղասպանության ժամանակ և հանձն ենք առնում կանխել նման վայրագության կրկնությունը»։
Ջո Բայդեն
ժողովրդի կոտորածը պաշտոնապես դատապարտել և ճանաչել են որպես ցեղասպանություն (34 երկիր` 2019թ. նոյեմբերի դրությամբ) ըստ միջազգային իրավունքի հետևյալ երկրները՝
Երկիր | Ճանաչման տարեթիվը | Ծանոթագրություն |
---|---|---|
ԱՄՆ | 2019 2021 | ԱՄՆ Ներկայացուցիչների պալատը ձայների գերակշիռ մեծամասնությամբ 2019 թվականի հոկտեմբերի 30-ին ճանաչեց 1,5 մլն հայերի ցեղասպանությունը Օսմանյան կայսրությունում։ Հանրապետականների և դեմոկրատների հեղինակած թիվ 296 բանաձևն ընդունվեց 405 կողմ և 11 դեմ ձայներով։ 2019 թվականի դեկտեմբերի 12-ին, ԱՄՆ Սենատը ընդունեց` Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող և դատապարտող բանաձևը։Իսկ 2021 թվականին ԱՄՆ նախագահ Ջո Բայդենը ընդունեց Հայոց Ցեղասպանությունը։ |
Ավստրիա | 2015 | Ավստրիայի խորհրդարանի բոլոր վեց խմբակցությունները 2015 թվականի ապրիլի 22-ին մեկ րոպե լռությունից հետո ընդունել են համատեղ հայտարարություն՝ ճանաչելով ու դատապարտելով Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Արգենտինա | 1988, 1993, 2004, 2005, 2006, 2007, 2015 | 2 օրենք, 5 բանաձև |
Բելգիա | 1998, 2015 | Բելգիայի Սենատը 1988 թվականին 1915 թվականի ցեղասպանությունը ճանաչող բանաձև է ընդունել և դիմել է ներկայիս Թուրքիայի կառավարությանը` Հայոց ցեղասպանությունն ընդունելու կոչով։ Բելգիայում Հայոց ցեղասպանության պատմական փաստը ժխտելու համար քրեական պատասխանատվություն է սահմանված։ Պատիժը՝ 45 հազար եվրոյից մինչև մեկ տարվա ազատազրկում։ Բելգիայի Ներկայացուցիչների պալատը 2015 թվականի հուլիսի 23-ի լիագումար նիստին բացարձակ մեծամասնությամբ Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող բանաձև է ընդունել։ |
Բոլիվիա | 2014, 2015 | Հռչակագիրը միաձայն ընդունվեց Սենատի և Խորհրդարանի ստորին պալատի կողմից՝ Արտաքին գործերի նախարարության հավանությամբ։ |
Բրազիլիա | 2015 | 2015-ի մայիսի 27-ին Բրազիլիայի Դաշնային Սենատը միաձայն ընդունել է Սենատի Արտաքին հարաբերությունների և ազգային պաշտպանության հանձնաժողովի նախագահ, դաշնային սենատոր Ալոիզիո Նունես Ֆերեյրա Ֆիլյոյի և դաշնային սենատոր Ժոզե Սերայի հեղինակած № 550/2015 բանաձևը, որով պաշտոնապես ճանաչվում է Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Բուլղարիա | 2015 («զանգվածային սպանություններ» ձևակերպմամբ) | Բուլղարիայի խորհրդարանը ձայների 157 կողմ և 36 դեմ հարաբերակցությամբ ընդունել է Հայոց ցեղասպանության մասին բանաձևը, ուր մասնավորապես նշված է, որ խորհրդարանը ճանաչում է 1915-1922 թվականներին Օսմանյան կայսրության՝ հայ ժողովրդի նկատմամբ գործած ցեղասպանությունը։ Բուլղարիայի խորհդարանը նաև ապրիլի 24-ը հռչակել է «հայ զոհերի հիշատակի օր»։ Բուլղարիայի վարչապետ Բոյկո Բորիսովը խորհրդարանում կայացած մամլո ասուլիսում հայտարարել է. «Պետք է ճանաչել ցեղասպանությունը, որին ենթարկվեցին հայերը»։ |
Գերմանիա | 2005, 2016 | Բանաձևն առաջին ընթերցումն ավարտվեց 2015-ի ապրիլին։ 2016-ի հունիսի 2-ին, գերմանական Բունդեսթագը գրեթե միաձայն (մեկ դեմ և մեկ ձեռնպահ ձայների հարաբերակցությամբ) ընդունեց բանաձև, որը որակեց օսմանյան դարաշրջանում հայերի սպանությունները «ցեղասպանություն»։ |
Դանիա | 2015 («արյունոտ և ողբալի իրադարձություններ» ձևակերպմամբ) | Բանաձևով խորհրդարանը վերահաստատել է 2015 թվականի մայիսի 19-ի իր որոշումը, որը դատապարտում էր «հայերի նկատմամբ իրականացված ջարդերը և այլ բռնությունները»։ Սա այն բանաձևն է, որտեղ օգտագործված էր «Արևելյան Անատոլիա» (մյուս նախագծում՝ «Օսմանյան կայսրություն էր), և «ողբերգական և արյունալի իրադարձություններ» ձևակերպումները (մյուս նախագծում՝ «ջարդեր և բռնի տեղահանություններ»)։ Բանաձևին կողմ է քվեարկել 89 պատգամավոր, դեմ՝ 9, ձեռնպահ՝ 11, ընդհանուր առմամբ քվեարկությանը մասնակցել է 109 պատգամավոր։ |
Իտալիա | 2000, 2019 | Ընդունվել է ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրենք։
2019 թվականի ապրիլի 10-ին Իտալիայի խորհրդարանը 382 կողմ ձայնով (պատգամավորների ընդհանուր թիվը 432 է) հավանության է արժանացրել Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող բանաձևը։ |
Լատվիա | 2021 | Լատվիայի Սեյմայի դեկլարացիա |
Լեհաստան | 2005 | Եվրախորհրդարանի փոխնախագահ Ռիչարդ Չարնեցկին ասել է, որ հպարտ է, քանզի Լեհաստանը ճանաչել և դատապարտել է Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Լիբանան | 1997, 2000 | Լիբանանի Ազգային խորհուրդը 1997 թվականի ապրիլի 3-ին բանաձև է ընդունել, որում ապրիլի 24-ը ճանաչել է հայ ժողովրդի ողբերգական կոտորածի հիշատակման օր։ Բանաձևը կոչ է անում Լիբանանի ժողովրդին ապրիլի 24-ին միասնական լինելու հայ ժողովրդի հետ։ Իսկ 2000 թվականի մայիսի 12-ին Լիբանանի խորհրդարանը ճանաչել և դատապարտել է Օսմանյան Թուրքիայի իրականացրած ցեղասպանությունը։ |
Լիբիա | 2019 | Լիբիայի արևելյան շրջանի ժամանակավոր կառավարության նախարարների խորհուրդը որդեգրել է միջազգային հարաբերությունների և արտաքին գործերի նախարար Աբդուլ Հատի Հուեյճի առաջարկը՝ ընդունել 1915 թվականին Օսմանյան կայսրությունում իրագործված Հայոց ցեղասպանության պատմական իրողությունը։ |
Լիտվա | 2005 | Լիտվայի Սեյմը (խորհրդարանը) 2005 թվականի դեկտեմբերի 15-ին ձայների մեծամասնությամբ ընդունել է Օսմանյան կայսրությունում 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող բանաձև։ |
Լյուքսեմբուրգ | 2015 | Լյուքսեմբուրգը ճանաչել է Հայոց Ցեղասպանությունը։ Լյուքսեմբուրգի Մեծ Դքսության խորհրդարանը Ցեղասպանությունը ճանաչող բանաձևը միաձայն ընդունել է մայիսի 6-ին։ |
Կանադա | 1996, 2002, 2004, 2006 | Կանադայի խորհրդարանը 1996 թվականի ապրիլի 23-ին Քվեբեկի խորհրդարանականների խմբի ներկայացմամբ՝ ցեղասպանությունը դատապարտող բանաձև է ընդունել։ Իսկ արդեն 2004 թվականին Կանադայի խորհրդարանի հանրային պալատը ճանաչել է Օսմանյան Թուրքիայի իրագործած Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Կիպրոս | 1975, 1982, 1990 | Առաջին երկիրը, որ հարցը բարձրացրեց ՄԱԿ-ի Գլխավոր ասամբլեայում։ Ընդունվել է ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրենք։ |
Հայաստան Հայկական ԽՍՀ | 1988, 1990 | Հայաստանի Հանրապետության 1990թ. օգոստոսի 23-ին ընդունված Անկախության հռչակագրի 11-րդ կետի համաձայն` Հայաստանի Հանրապետությունը հանդես է գալիս Օսմանյան Թուրքիայում և Արևմտյան Հայաստանում 1915 թվականի Հայոց ցեղասպանության միջազգային ճանաչման օգտին։ |
Հունաստան | 1996 | Ընդունվել է ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրենք։
|
Մեքսիկա | 2023 | Մեքսիկայի Սենատը ճանաչել է Հայոց Ցեղասպանությունը 2023 թ. փետրվարի 8-ին։ |
Նիդերլանդներ | 2004, 2015, 2018 | 2018 թվականի փետրվարի 22-ին Նիդերլանդների Ներկայացուցիչների պալատի կողմից ընդունվել են որոշումներ, որոնք վերահաստատում են դեռևս 2004թ. Հայոց ցեղասպանության ճանաչումը։ |
Շվեդիա | 2000, 2010 | 2010 թվականի մարտի 11-ին Շվեդիայի խորհրդարանը` Ռիկսդագը ընդունել է Հայոց ցեղասպանությունը ճանաչող բանաձը։ |
Շվեյցարիա | 2003 — Ազգային խորհուրդ (պարլամենտի ստորին պալատ) | Ընդունվել է ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրենք։ |
Չեխիա | 2015, 2017 | 2017 թվականի ապրիլի 26-ին Չեխիայի խորհրդարանի Պատգամավորների պալատը ընդունել է Հայոց ցեղասպանության և մարդկության դեմ գործած այլ հանցագործությունները ճանաչող և դատապարտող բանաձև։ |
Չիլի | 2007, 2015 | Սենատի որոշումը - 7 հուլիսի, 2007թ.: Պատգամավորների պալատի բանաձև - 14 ապրիլի, 2015թ.: |
Պարագվայ | 2015 | 2015 թվականի հոկտեմբերի 29-ին Պարագվայի Սենատը միաձայն ընդունել է Հայոց ցեղասպանությունը դատապարտող և ընդունող բանաձև։ |
Պորտուգալիա | 2019 | 2019 թվականի ապրիլի 26-ին Պորտուգալիայի խորհրդարանը ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Ռուսաստան | 1995, 2005, 2015 | Ռուսաստանի Պետդուման 1995 թվականի ապրիլի 14-ին` 1915-1922 թթ. ցեղասպանություն իրագործողներին դատապարտող և ապրիլի 24-ը Հայոց ցեղասպանության զոհերի Հիշատակի օր ճանաչող հռչակագիր է ընդունել, իսկ 2005 և 2015 թվականներին ընդունել է նմանատիպ հռչակագրեր 90-րդ և համապատասխանաբար՝ 100-րդ տարելիցների կապակցությամբ։ |
Սիրիա | 2015 | 2015 թվականի մարտի 17-ին Սիրիայի խորհրդարանը ճանաչել է Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Սլովակիա | 2004 | Ընդունվել է ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրենք։
։ |
Սլովենիա | 2004 | Ընդունվել է ցեղասպանության ժխտումը քրեականացնող օրենք։
։ |
Վատիկան, «Սուրբ Աթոռ» | 2000, 2015 | Հովհաննես Պողոս 2-րդը դարձավ Հռոմի առաջին պապը, որը ճանաչեց և դատապարտեց 1915թ. Օսմանյան կայսրությունում Հայոց ցեղասպանությունը։ |
Վենեսուելա | 2005 | Վենեսուելայի խորհրդարանը 2005թ.-ի հուլիսի 14-ին բանաձև ընդունեց Հայոց ցեղասպանության ճանաչման մասին։ Երկրի հայ համայնքի նախաձեռնած փաստաթուղթը քննարկման էր դրվել խորհրդարանի պատգամավոր Հուգո Մորալեսի և իրավաբան Ժանետ Մադրիսի կողմից։ |
Ուրուգվայ | 1965, 2004 | Հայոց ցեղասպանությունն առաջինն ընդունեց և դատապարտեց Ուրուգվայը։ 1965թ.-ի ապրիլի 20-ին Ուրուգվայի սենատի գլխավոր վեհաժողովը և Ներկայացուցիչների պալատն ընդունեց «Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օրվա մասին» օրենքը։ |
Օսմանյան կայսրություն | 1919 | Այսպիսով, Թուրքիան ինքը եղավ առաջին երկիրը, որը ճանաչեց Հայոց ցեղասպանությունը՝ 1915 թվականի մայիսի 24–ի Մեծ Բրիտանիայի, Ֆրանսիայի, Ռուսաստանի համատեղ հայտարարությունից հետո, որով առաջին անգամ ճանաչվում և դատապարտվում էր Հայոց ցեղասպանությունը և դրվում է Թուրքիային դրա համար պատասխանատվության ենթարկելու հարցը։ 1919–20 թվականների օսմանա–թուրքական ռազմական տրիբունալի վճիռը փաստորեն ճանաչում էր Հայոց Ցեղասպանությունը (այն ժամանակ հայտնի էր «պատերազմական ոճիրներ» անվամբ), և մահվան էր դատապարտում ոճրագործներին։ Այնուամենայնիվ, 1921 թվականին, թուրքական ազգային շարժում կոչեցյալի կողմից ներում շնորհվեց մեղավոր ճանաչվածներին։ Այդուհետև, հաջորդած թուրքական կառավարությունը՝ Մուստաֆա Քեմալ Աթաթուրքի գլխավորությամբ, ընդունեց Հայոց ցեղասպանության փաստի ընդունումից հրաժարման կամ մերժման քաղաքականությունը։ |
Ֆրանսիա | 1998, 2000, 2001, 2006 | 2019 թվականին նախագահ Էմանուել Մակրոնի որոշման համաձայն ապրիլի 24-ը Ֆրանսիայում նշելու են որպես Հայոց ցեղասպանության զոհերի հիշատակի օր։ |
Հայոց ցեղասպանությունն ընդունել են այնպիսի կազմակերպություններ, ինչպիսիք են Եվրոպայի Խորհուրդը (1998, 2001), Եվրախորհրդարանը (1987, 2000, 2002, 2015, 2016), ՄԱԿ-ի մի քանի հանձնաժողովներ, Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդը և այլն։
Կազմակերպություն | թվական | Ծանոթագրություն |
---|---|---|
Եվրոպական միություն | 1987, 2000, 2002, 2015, 2016 | |
Արդարադատության միջազգային կենտրոն | 2002 | |
Ցեղասպանագետների միջազգային ընկերակցություն | 2007 | |
Ամերիկայի հրեական համայնքների միություն | 1989 | |
Եվրոպայի խորհուրդ | 1998, 2001 | |
Մարդու իրավունքների միացյալ հանձնախումբ | 1998 | |
Եկեղեցիների համաշխարհային խորհուրդ | 2013 |
2016 թվականի ապրիլի 15-ին Եվրախորհրդարանը 554 կողմ ձայնով բանաձև ընդունեց, որով կոչ էր անում Թուրքիային ընդունել Հայոց ցեղասպանությունը և վերահաստատեց 1987 թվականի ընդունած բանաձևը, որով 1915-1917 թվականներին Օսմանյան կայսրությունում հայերի հանդեպ իրականացվածը ճանաչվել էր ցեղասպանություն՝ ՄԱԿ-ի՝ ցեղասպանության մասին 1948 թվականի կոնվենցիայի դրույթների համապատասխան։
Ավստրալիա
Արգենտինա
Կանադա
Շվեյցարիա
Միացյալ Թագավորություն
Իտալիա
ԱՄՆ
Բրազիլիա
Հայերի ցեղասպանության ընդունումը պաշտոնապես պարտադիր պայման չէ Թուրքիայի՝ ԵՄ-ին անդամակցելու համար, բայց որոշ հեղինակներ կարծում են, որ Թուրքիան պետք է կատարի այդ քայլը ԵՄ-ին անդամակցելու ճանապարհին։
Այս հոդվածն ընտրվել է Հայերեն Վիքիպեդիայի օրվա հոդված: |
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Հայոց ցեղասպանության ճանաչում, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.