Կարտոֆիլ

Անվան այլ կիրառումների համար տե՛ս՝ Կարտոֆիլ (այլ կիրառումներ)

Կարտոֆիլ
Կարտոֆիլ
Դասակարգում
Թագավորություն	Բույսեր (Plantae)
Ենթատիպ	Սերմնավոր բույսեր (Spermatophytes)
Կարգ	Մորմածաղկավորներ (Solanales)
Ընտանիք	Մորմազգիներ (Solanaceae)
Ենթաընտանիք	Մորմայիններ (Solanoideae)
Տրիբա	Solaneae
Ցեղ	Մորմ (Solanum)
Տեսակ	Կարտոֆիլ (S. tuberosum)
Միջազգային անվանում
Solanum tuberosum L., 1753

Ժամանակակից գիտական անվանումը՝ տվել է Կասպեր Բաուգին 1596 թվականին իր «Theatri botanici» աշխատությունում, ավելի ուշ այդ անվանումը օգտագործեց Կառլ Լիննեյը իր «Species Plantarum» (1753) աշխատությունում;

«Կարտոֆիլ» բառը նկարագրում է բուն կարտոֆիլ բուսատեսակը, սակայն առավել հաճախ մարդիկ «կարտոֆիլ» ասելով հասկանում են ուտելի պալարները։ Գյուղատնտեսության ասպարեզում կարտոֆիլը մշակվում է պարենային, կերային և տեխնիկական նպատակների համար։ Կարտոֆիլը մարդու կողմից տասնյակ կերակրատեսակների ձևով օգտագործվում է ամբողջ տարվա ընթացքում, ինչի համար այն հաճախ անվանվում է «երկրորդ հաց»։

Ծաղի դիագրամ Ծաղկի բանաձև։ ${\displaystyle \ast K_{(5)}\;C_{(5)}\;A_{5}\;G_{({\underline {2}})}}$

Արմատային համակարգը թույլ է զարգացած, ցողունը երկկող է, քառակող կամ կլոր, բարձրությունը՝ 50-80 սմ, հիմնականում՝ կանաչ, երբեմն՝ նաև կարմրամանուշակագույն կամ կապտամանուշակագույն։ Տերևներն ընդհատվող կենտփետրաձև են, կտրտված։ Ծաղկաբույլը ոլորք է, ծաղիկները՝ սպիտակ, կարմրամանուշակագույն, կապտամանուշակագույն։ Պտուղը մանր սերմերով երկբուն հատապտուղ է։ Պալարը ձևափոխված ստորգետնյա ցողուն է։ Լինում է տարբեր գույների (սպիտակ, կարմիր, վարդագույն, կապտամանուշակագույն և այլն) և ձևերի (կլոր, ձվաձև, երկարավուն, տակառաձև և այլն)։

Կարտոֆիլը մշակվում է պարենային, կերային և տեխնիկական նպատակներով։ Կարտոֆիլի պալարը պարունակում է մինչև 75% ջուր, 25% չոր նյութեր, որից օսլա՝ 17-22%, սպիտակուցային նյութեր՝ 2%։ Այն պարունակում է C, B1, B2, B6, PP և A վիտամինները։ 300գ եփած կարտոֆիլը պարունակում է 21մգ ասկորբինաթթու, որը 30-50%-ի չափով բավարարում է մարդու օրական C վիտամինի պահանջը։

Կարտոֆիլի հայրենիքը Հարավային Ամերիկան է (Չիլի, Պերու, Բոլիվիա), որտեղ դրա մշակությունը բնիկներին հայտնի է եղել դեռ մեր թվարկությունից առաջ։ Եվրոպական երկրներում կարտոֆիլի մշակությունը սկսվել է 16-րդ դարի վերջերին։

Յուրահատուկ պայմաններում հանդիպում է մոտ կարտոֆիլի 10 տարբեր տեսակներ.։

• Solanum tuberosum subsp. andigenum (Juz. & Bukasov) Hawkes
  • syn. Solanum andigenum Juz. & Bukasov
  • syn. Solanum andigenum f. guatemalense Bukasov
  • syn. Solanum subandigenum Hawkes
• Solanum tuberosum var. aymaranum (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum var. bolivianum (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum f. ccompis (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum f. cevallosii (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum var. chiar-imilla (Bukasov & Lechn.) Ochoa
• Solanum tuberosum var. longibaccatum (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum f. pallidum (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum var. stenophyllum (Bukasov) Ochoa
• Solanum tuberosum subsp. tuberosum
  • syn. Solanum tuberosum var. guaytecarum (Bitter) Hawkes

 

 

2005 թվականին կարտոֆիլի արտադրությամբ առաջատար երկիր էր Չինաստանը, երկրորդ տեղում էին Ռուսաստանը և Հնդկաստանը։

Կարտոֆիլի արտադրություն (մլն տոննա) Աղբյուր։ Պարենի և գյուղատնտեսության կազմակերպության/small>
Երկիր	2011
Չինաստան	88.4
Հնդկաստան	42.3
Ռուսաստան	32.7
Ուկրաինա	24.2
ԱՄՆ	19.4
Գերմանիա	11.8
Լեհաստան	8.2
Բանգլադեշ	8.3
Ֆրանսիա	8.0
Բելառուս	7.7

• Բելգիայում գոյություն ունի կարտոֆիլի թանգարան։ Ի թիվս իր ցուցանմուշների - հազարավոր իրերի, որոնք պատմում են կարտոֆիլի ստեղծման պատմության մասին, ինչպես նաև կան այդ թեմայով բազմաթիվ նկարներ։
• 2008 թվականին Մարինսկ քաղաքում բացվել է Կարտոֆիլի հուշարձան։

• Գինեսի գրքում գրանցված ամենամեծ կարտոֆիլի քաշը կազմել է ավելի քան 8 կգ։