Բրիժիտ Բարդո
Բրիժիտ Ան-Մարի Բարդո (ֆր.՝ Brigitte Anne-Marie Bardot, bʁiʒit baʁdo, սեպտեմբերի 28, 1934(1934-09-28), Փարիզի 15-րդ շրջան, Ֆրանսիա), ֆրանսիացի կինոդերասանուհի և ֆոտոմոդել։
 ֆր.՝ Brigitte Bardot | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | սեպտեմբերի 28, 1934 (89 տարեկան) |
| Ծննդավայր |  Փարիզ, Ֆրանսիա |
| Կրթություն | Հատեմեր և Փարիզի կոնսերվատորիա |
| Քաղաքացիություն | Ֆրանսիա |
| Ազգություն | ֆրանսիացի |
| Կրոն | կաթոլիկություն |
| Մասնագիտություն | կինոդերասանուհի և ֆոտոմոդել |
| Ակտիվ շրջան | 1952-1973 |
| Ծնողներ | հայր՝ Louis Bardot?, մայր՝ Anne-Marie Mucel? |
| Ամուսին(ներ) | Ռոժե Վադիմ, Jacques Charrier?, Գունտեր Սակս և Bernard d'Ormale? |
| Համատեղ ապրող(ներ) | Ժիլբեր Բեկո և Սերժ Գենսբուրգ |
| Երեխա(ներ) | Nicolas-Jacques Charrier? |
| Պարգևներ և մրցանակներ |  Բեմբի Prix des intellectuels indépendants? և«Դավիդ դի Դոնաթելլո» մրցանակ լավագույն օտարերկրյա դերասանուհուն |
| brigitte-bardot.fr | |
 Բրիժիտ Բարդո՝ Վիքիպահեստ | |
Կենսագրություն
Բրիժիդ Բարդոն ծնվել է 1934 թվականին, Փարիզում։ Սովորել է կատակերգության ու պարարվեստի ուսումնարանում։ Առաջին անգամ նկարահանվել է ռեժիսոր Վիլլի Ռոզիեի «Մանինան՝ առանց քողի աղջիկը» ֆիլմում 1952 թվականին։ Ռեժիսոր Միշել Բուարոնի «Չարաճճի աղջիկը» կինոնկարում (1955) կատարած երկրորդական դերակատարումից հետո նա հռչակվեց Մարկ Ալեգրեի «Փետրաթելով մարգարտածաղիկը» (1957) և հատկապես Ռոժե Վադիմի «Եվ Աստվածը ստեղծեց կնոջը» ֆիլմի շնորհիվ (1956)։ Բարդոյի լավագույն կատարումներին կարելի է հանդիպել նաև Ռենե Կլերի «Մեծ զորավարժություններ (1956), ռեժիսորներ Կլոդ Օտան- Լարայի «Դժբախտության դեպքում» (1958), Քրիստիան- Ժակի «Բաբետան գնում է պատերազմ» (1959), Ռոժե Վադիմի «Գիշերային գոհարավաճառները» (1958), «Սանձը վզին» (1961) և «Զինվորի հանգիստը» (1962), Հանրի-Ժորժ Կլուզոյի «Ճշմարտությունը» (1960), Միշել Բուարոնի «Հռչակավոր սիրային պատմությունները» (1961), Յուրի Մալլի «Անձնական կյանք» (1961) և «Վիվա Մարիա» (1964), Ժան-Լյուկ Գոդարի «Արհամարհանքը» (1963), Միշել Դեվիլի «Արջը և տիկնիկը» (1970), Ռոբերտ Էնրիկոյի «Ռոմի պողոտան» (1971), Նինա Կոմպանեզի «Կոլին Տրուս-Շեմիսի շատ չքնաղ և զվարճալի պատմությունը» (1974), Ռոժե Վադիմի «Դոն Ժուան» (1973) և այլ կինոնկարներում։
1950-ական թվականներին Եվրոպայում համարվում էր «սեքս-խորհրդանիշ», ինչպես Մերիլին Մոնրոն ԱՄՆ-ում։ Շոու-բիզնեսում իր 21-ամյա կարիերայի ընթացքում նկարահանվել է 48 ֆիլմերում, ձայնագրել է 80 երգ, հանդես է եկել տարբեր երաժշտական շոուներում։
1973 թվականին ավարտելով իր կինոկարիերան՝ սկսել է ակտիվ աշխատանք տանել կենդանիների պաշտպանության բնագավառում։ 1990-ական թթ բազմիցս հանդես է եկել Ֆրանսիայում ներգաղթյալների ավելացման և իսլամի տարածման դեմ, նույնասեռականության և միջռասայական ամուսնությունների քննադատությամբ, ինչի պատճառով հինգ անգամ դատապարտվել է «ազգամիջյան թշնամանքի հրահրման» համար։
Ծանոթագրություններ
 | Վիքիքաղվածքն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրիժիտ Բարդո» հոդվածին։ |
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Բրիժիտ Բարդո» հոդվածին։ |
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Բրիժիտ Բարդո, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.