Hrjehor Martini: Serbski farar a přełožer

Wo zažnym žiwjenju a wukubłanju Martinija njeje wjele znate. Narodźi so wokoło 1575 w tehdy hišće ryzy serbskim Dažinje blisko Lubija a bě wot 1600 do 1605 z fararjom w bliskej Bukečanskej wosadźe. Wot 1605 do 1618 skutkowaše jako diakon w delnjołužiskej Starej Darbni, wot 1618 do 1623 jako farar w Malešecach a wot 1623 hač do swojeje smjerće w lěće 1632 bě z fararjom w Poršiskej wosadźe.

Martini wuda 48-stronsku knižku Die Sieben Bußpsalmen des königlichen Propheten Davids. Windisch und Deutsch („Sydom pokutnych psalmow kralowskeho profeta Dawida“; Budyšin 1627) w serbskej a němskej rěči, kotraž bě spisana w Lubijskej hornjoserbskej narěči a płaći jako jedyn z najstaršich hornjoserbskich rěčnych pomnikow kaž tež jako jenički serbski ćišć za čas Třicećilětneje wójny. Wona je wěnowana dwanaće serbskim fararjam. W předsłowje skorži Martini, zo je přeco hišće kóždy serbski farar nuzowany, z němčiny přełožować, a zo z „tajkeje njejednotneje interpretacije“ wjele šmjatańcy nastanje. Z knižku chcyše k přewinjenju tohole njedostatka přinošować.

• Michał Hórnik: Martinijowe pokutne psalmy z l. 1627. W: ČMS 24 (1871), str. 3–14.

• Jurij Młynk: Martini, Hrjehor. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 362
• Sasahara, Ken, Zur Wortfolge von Gregorius Martinis Die Sieben Bußpsalmen des königlichen Propheten Davids. Windisch und Deutsch (1627), Tokyo University Linguistic Papers, 33 (2013), 239 - 253