Charles Aznavour: Armensko-francoski šansonier, spěwytwórc, komponist a dźiwadźelnik

meje">22. meje 1924 w Parisu, † 1. oktobra 2018 w Mouriès, Francoska) bě armensko-francoski šansonier, spěwytwórc, komponist a dźiwadźelnik. Nimo toho bě armenski wulkopósłanc w Šwicarskej a stajny zastupjer Armenskeje pola Zjednoćenych narodow w Genfu. Z wjace hač 200 milionami předatych tačelow płaći wón jako najwuspěšniši a najznaćiši zastupjer francoskeho šansona na swěće.

Wón narodźi so w lěće 1924 jako syn chudeju armenskeju mandźelskeju, kotrajž běštaj dla ludomordarstwa lěta 1915 ze swojeje domizny ćeknyłoj. Swětodaloku znatosć sej w lěće 1946 wudoby, jako bu wot Édith Piaf sobu wzaty na turu přez Francosku a Zjednoćene staty. We swojej wjace hač 70 lět trajacej karjerje napisa wjace hač 1000 spěwow, kotrež interpretowaše w cyłkownje sydom rěčach (francosce, armensce, jendźelsce, němsce, italsce, španisce a rusce) a wozjewješe je na přez 100 tačelach. Jako dźiwadźelnik hraješe we wjace hač 70 filmach, mjez druhim Die Blechtrommel (1979, režija: Volker Schlöndorff) a Ararat.

Aznavour bě trójce zmandźeleny a měješe dohromady pjeć dźěći.

• Mit leiser Stimme: Mein Leben – ein Chanson. (original: A voix basse.) Přełožiła Sabine Schwenk. Graf, München 2010, ISBN 978-3-86220-008-5. Awtobiografija.
• Le temps des avants. Der einzige Zufall in meinem Leben bin ich. (original: Le temps des avants.) Přełožiłoj Alexander Drechsel a Henrike Rohrlack. Militzke, Leipzig 2005, ISBN 978-3-86189-731-6. Awtobiografija.
• Aznavour über Aznavour – Erinnerungen. (original: Aznavour par Aznavour.) Přełožiła Karin von Zabiensky. DVA, Stuttgart 1971, ISBN 3-421-01576-7.

  Commons: Charles Aznavour – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow

• Oficielna webstrona Aznavouroweje załožby (jendź.)
• Charles Aznavour – Literatura w katalogu Němskeje narodneje biblioteki (Datowa sadźba k Charles Aznavour • PICA-datowa sadźba) (němsce)