Грошы

Грошы гэта тавар, які функцыянуе ў якасці меры кошту і ў якасці сродку звароту. Праз грошы выяўляюць кошт іншых тавараў, паколькі яны абменьваюцца на любой з іх. Аднак не грошы робяць тавары сувымернымі, а наадварот: менавіта таму, што ўсе тавары ўяўляюць сабою арэчаўленую чалавечую працу і, такім чынам, самі па сабе сувымерныя, менавіта таму кошт усіх тавараў вымяраецца адным і тым жа спецыфічным таварам, ператвараючы гэты апошні ў агульную для іх меру кошту, гэта значыць у грошы.

У сярэдзіне XII стагоддзя з’яўляецца першая беларуская грашовая адзінка — віцебскі ізрой. Віцебскія срэбныя пруткі, адзначаныя ў грамаце 1298 года, мелі адметную ад суседніх пруткоў метралогію. Менавіта гэтая «валюта» стала першай грашовай адзінкай Вялікага Княства Літоўскага. Ізроі актыўна выкарыстоўваліся як асноўная валюта разам з пражскімі грошамі да канца XIV стагоддзя. У гэты час выпускаліся залатыя пруткі і літоўскія срэбныя пруткі — рублі.

Полацка-віцебская вагавая сістэма на аснове ізрояў спалучылася ў далейшым з пашырэннем пражскага гроша на тэрыторыі Вялікага Княства Літоўскага.

• Трансферт