Xoiaría

É tamén o taller dun xoieiro ou a tenda onde venden os produtos. As xoias son ornamentais obxectos traídos por persoas físicas, normalmente feitos con pedras preciosas e metais preciosos. Porén, as xoias poden facerse de case calquera tipo de material. Por moitos séculos, o metal, combinado con xemas, foi o material máis empregado para a xoiaría, pero outros materiais como as cunchas e as plantas tamén foron usados. Crese que os artefactos arqueolóxicos con máis de 100 000 anos de antigüidade feitos de cunchas de Nassarius poderían ser as formas de xoiaría máis antigas da historia. Polo xeral, cando non inclúe moitos metais preciosos puros, xemas nobres ou outros materiais preciosos, o produto é chamado de bixutería e pode ser de alta calidade, pero a un prezo máis baixo.

Algunhas culturas teñen o hábito de almacenar grandes cantidades de mercadorías en forma de xoias. A xoia pode tamén ser simbólica, como no caso dos cristiáns vestindo un crucifixo en forma dunha xoia, pode servir de amuleto, ou, no caso de moitas culturas occidentais, os casados levan un anel de voda.

As xoias en varias formas foron feitas e levadas por ambos os sexos en case todas (se non todos) as culturas da humanidade, en cada un dos continentes. Os ornamentos persoais parecen ser unha tendencia humana básica.

Bibliografía

• Borel, F. 1994. The Splendor of Ethnic Jewelry: from the Colette and Jean-Pierre Ghysels Collection. New York: H.N. Abrams (ISBN 0-8109-2993-7).
• Evans, J. 1989. A History of Jewellery 1100–1870 (ISBN 0-486-26122-0).
• LaGamma, Alisa (1991). Metropolitan jewelry. Nova York: The Metropolitan Museum of Art. ISBN 0870996169. 
• Nemet-Nejat, Karen Rhea 1998. Daily Life in Ancient Mesopotamia. Westport, CT: Greenwood Press (ISBN 0-313-29497-6).
• Tait, H. 1986. Seven Thousand Years of Jewellery. London: British Museum Publications (ISBN 0-7141-2034-0).