Animal Uro

Uro Bos primigenius Rango fósil: plioceno tardío - holoceno
Esqueleto de uro Museo Nacional de Dinamarca
Estado de conservación
Extinto
Clasificación científica
Reino: Animalia Filo: Chordata Clase: Mammalia Orde: Artiodactyla Suborde: Ruminantia Infraorde: Pecora Familia: Bovidae Subfamilia: Bovinae Tribo: Bovini Xénero: Bos Especie: B. primigenius
Nome binomial
Bos primigenius (Bojanus, 1827)
Mapa do hábitat orixinal das tres subespecies do uro
Subespecies
† B. p. primigenius (Bojanus, 1827) † B. p. namadicus (Falconer, 1859) † B. p. africanus (Thomas, 1881)
Sinonimia
Bos taurus Bos indicus Bos urus

Tratábase dun boi de grandes dimensións e comportamento indócil.

 

O uro foi clasificado como Bos primigenius, Bos taurus, ou, nas fontes antigas, Bos urus.

En 2003, a Comisión Internacional de Nomenclatura Zoolóxica rexistrou o uso de 17 nomes específicos baseados en especies silvestres, anticuadas, que foron previamente usadas, e contemporáneas baseadas en formas domésticas. confirmando a denominación Bos primigenius para o uro.

Os taxonomistas que consideran o touro doméstico como unha subespecie do uro salvaxe deben usar B. primigenius taurus; os que consideran o touro doméstico como unha especie separada poden usar o nome B. taurus, que a Comisión mantivo dispoñíbel para ese propósito.

Nomenclatura

A palabra romance uro deriva do latín urus (plural uri). Este termo é un préstamo do xermánico (cf. antigo inglés / antigo alto alemán ūr, nórdico antigo úr).

 

 

A aparencia dos uros foi reconstruída a partir de material esquelético, descricións históricas e representacións contemporáneas, tales como pinturas rupestres, e de gravados ou ilustracións de Sigismund von Herberstein.

Unha obra de Charles Hamilton Smith é unha copia dunha pintura propiedade dun comerciante de Augsburgo, que podería datar do século XVI.

Os estudosos propuxeron que a ilustración de Smith se baseaba nun híbrido touro doméstico/uros, ou dun touro dunha raza semellante ao uro.

O uro foi un dos herbívoros máis grandes na Europa posglacial, comparábel co bisonte europeo.

O seu tamaño parece que variaba segundo as rexións. En Europa, os uros das poboacións do norte eran máis grandes de media que as do sur. Por exemplo, durante o holoceno, encontráronse uros procedentes de Alemaña e Dinamarca que tiñan unha altura media na cruz de 155 a 180 cm nos touros, e de 135 a 155 cm nas vacas, mentres que as poboacións de uros machos atopados en Hungría non pasaban dos 160 cm se altura na cruz.

O seu hábitat, en épocas prehistóricas, estendíase desde Galiza a Corea e de Siberia á India. Este animal tería sido cazado polos homes no sur e centro de Europa desde a prehistoria, como relatan as pinturas rupestres encontradas nestes lugares. Liñaxes mais dóciles terían sido seleccionadas polas poboacións locais, e terían dado orixe ao boi europeo (Bos taurus). O uro, con todo, xamais sería domesticado, e, após milenios sufrindo coa caza, o último individuo morreu en 1627, nos bosques de Jaktorowka, na Polonia.

Recentemente, tense discutido a separación do uro como variedade distinta do boi doméstico, visto que estudos xenéticos suxiren que pertenceron ambos á mesma especie (Bos taurus).

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Uro

Bibliografía

• Kowalski, Kazimierz (1981): Mamíferos. Manual de teriología. Madrid: H. Blume Ediciones. ISBN 84-7214-229-9-
• Vuure, T. van (2002): History, Morphology and Ecology of the Aurochs (Bos primigenius) Arquivado 29 de agosto de 2011 en Wayback Machine.. Lutra 45: 1-16.

Outros artigos

• Bóvidos
• Bovinos
• Bovininos
• Domesticación
• Limiá
• Vaca

Ligazóns externas

• Folla: Científicos buscan recriar raza extinta de boi xigante (en portugués)
• Vacas, bisontes y búfalos (en castelán) Consultada o 12/5/2012.
• Aurochs Bos primigenius en The Sixth Extintion (en inglés) anundante ifomacion, ilustacións e mapa.