Nicol David

Filla de Ann Marie David, profesora malaisiana chinesa de orixe hokkien e hakka e Desmond David, un enxeñeiro malaisiano indio de orixe támil e antigo futbolista que xogou equipo de Penang que levou a copa de Malaisia en 1974. Nicol ten dúas irmás máis vellas, Lianne e Cheryl, tamén xogadoras de squash en competicións nacionais. Educada na fe católica , realizou estudos de primaria e secundaria no colexio e e máis no instituto público feminino, de orixe católica, Convent Green Lane de George Town.

Deportista amadora

David principiou a xogar ao squash con cinco anos e comezou a recibir adestramento formal con oito . Ee Phoeh Hoon adestrouna no centro de squash de Bukit Dumbar para representar ao seu estado natal e en 1992 logrou o seu primeiro éxito no campionato júnior de Penag, ao se facer coa medalla de prata en sub 14, e logo conseguiu tamén a medalla de prata no campionato júnior interestatal dese ano en sub 16. En 1994 estivo entre as elixidas para formar parte do equipo de squash de Penang nos Xogos de Malaisia que logrou a medalla de prata; nese ano acadou tamén os seus primeiros dous títulos internacionais, o de Hong Kong sub 13 e o Aberto de Escocia sub 12. A partir de 1995 adestrouna Richard Glanfield e en agosto de 1997 logrou pasar a cuartos de final nos Campionatos do Mundo Júnior de Squash que se celebraron no Brasil. En decembro de 1998 nos Xogos Asiáticos logrou a medalla de ouro.

Nicol, con quince anos, gañou os campionatos do mundo júnior de squash de 1999 logo de vencer á súa compatriota Lynn Leong por 9-5, 9-3 e 9-2 na final en Anveres, e con quince anos converteuse na campioa júnior mundial máis nova. Tamén en 1999 gañou o aberto júnior británico , os xogos do sueste de Asia, sénior e por equipos.

Primeiros anos como profesional

 

 

 

 

No ano 2000 David entrou na WISPA e pasou a profesional, ao mes gañou o seu primeiro título WISPA ao derrotar en febreiro a Salma Shabana na final do aberto de Finlandia por 9–1, 9–0 e 9–5 e tornou a muller máis nova en conseguir ese título.

En 2001 David, que xogara so o patrocinio de Dunlop Sport durante a maior parte da súa carreira como amadora e ao comezou da súa etapa profesional, asinou un acordo para xogar con raquetas Head coa empresa local Mulpha Sports. En xullo defendeu con éxito o título de campioa do mundo júnior en Penang, co que se tornou na única xogadora en gañar o título dúas veces ata 2007 ao gañar Raneem El Weleily o seu segundo campionato. David tamén gañou en individuais nos Campionatos de Asia Júnior ao derrotar á súa compatriota Tricia Chuah na final por 9–5, 9–6 e 9–0.

En 2002 derrotou a Ellen Petersen de Dinamarca por 9–2, 9–7, 8–10 e 9–4 e gañou así o seu segundo aberto de Kuala Lumpur e en agosto con Ong Beng Hee, gañou unha medalla de prata en dobres mixtos nos Xogos da Commonwealth logo de perder na final con Glen Wilson e Leilani Rorani. David non puido reter a medalla de ouro nos Xogos de Asia de 2002 tras perder por 9–7, 9–5 e 9–7 contra Rebecca Chiu de Hong Kong na final que se celebrou en Busan.

En novembro de 2003 chegou á final do Monte Carlo Classic, mais perdeu contra da inglesa Linda Charman. Nos Campionatos do Mundo de Hong Kong chegou á semifinal pero non se puido impoñer á inglesa Cassie Jackman e caeu por 9–6, 9–3, 9–4 na final en decembro. Noutras competicións importantes da WISPA non xogou ben, quedou eliminada á primeira na Carol Weymuller US Open e na primeira rolda do British Open e tampouco chegou á primeira rolda no Open de Texas . No Qatar Classic Open perdeu contra Natalie Grinham na segunda rolda por 9–2, 7–9, 9–0 e 9–4.

No ano 2004 non logrou título ningún. Así e todo, chegou á final do Open de Kuala Lumpur en febreiro e máis do de Malaisia, acadou en novembro a final do Shanghai WISPA WorldStars Championship e en decembro as semifinais do Campionato do Mundo e logou subir dous lugares para se colocar cuarta nos índices da WISPA en xaneiro de 2005 .

Ascenso ao liderado mundial

En xullo, Nicol, gañou a medalla de ouro nos Xogos Mundiais que se celebraron en Alemaña e de volta en Malaisia converteuse na primeira xogadora local en gañar o Aberto de Malaisia nos seus 31 anos de historia e en outubro logou outro grande éxito ao se converter na primeira malaisiana en gañar o British Open logo de derrotar a australiana Natalie Grinham nunha final que durou 55 minutos . Ao pouco gañou o Campionato do Mundo que se celebrou en Hong Kong. Nunha votación en decembro de 2005 as compoñentes da Women's International Squash Players Association votárona como a mellor xogadora WISPA do ano 2005.. David ascendeu á número un da clasificación en xaneiro de 2006 e con 23 anos converteuse na primeira malaisiana e primeira asiática en acadar esa posición

O ano 2006 non principiou ben para David, perdeu dúas veces en finais fronte a Vanessa Atkinson en febreiro no Apawamis Open e máis no de Kuala Lumpur. Esas dúas derrotas supuxeron a caída de David ao número dous. Non obstante, ao longo do ano foi en progreso, coa consecución de seis títulos, e volveu de novo encabezar a clasficación mudial. O 25 de novembro defendeu con éxito o seu título do Campionato do Mundo no Ulster Hall de Belfast ao derrotar a Natalie Grinham na final, recoñecida como unha das grandes finais do Campionato do Mundo feminino, e converteuse na primeira deportista malaia en gañar un título mundial pola segunda volta consecutiva, e a cuarta persoa na historia en reter un campionato mundial de squash. David tamén obtivo o Qatar Classic Open, o British Open Championship, o Open de Hong Kong, o de Penang e o máis o de Malaisia. En decembro mantiña o seu liderado, con case o dobre de puntos que a súa máis inmediata rival, Rachael Grinham, e nese mes nos segundos premios WISPA votárona como a mellor xogadora do ano pola segunda volta.

Anos de dominio mundial

 

 

Nos primeiros meses de 2007 logrou seis títulos, non obstante, perdeu na final do British Open contra da australiana Rachael Grinham nun partido de cinco sets que durou 87 minutos e un mes despois non logrou defender o seu título mundial ao perder na segunda rolda contra Shelley Kitchen por 0–9, 1–9, 9–2, 9–3 e 6–9 en 69 minutos e por primeira volta dende abril de 2004 non se cualificou para os cuartos nun torneo. En decembro, David gañou o recentemente instituído premio á mellor deportista asiática do ano, superando a máis de 100 competidoras que representaban 25 deportes.

No ano 2008 gañou dez títulos e non perdeu partido ningún. En febreiro gañou o Open Apawamis e continuou co Open de Kuala Lumpur, o British Open, o Open de Seúl, o Open de Malaisia, o Sigapure Masters, o Open dos Países Baixos, o Campionato do Mundo en Inglaterra, o Qatar Classic e no seu ano máis exitoso ata daquela retivo o Open de Hong Kong title por terceiro ano consecutivo; invatida dende outubro de 2007 completou 53 partidos sen perder. Tamén conseguiu o seu sexto Campionato de Asia e liderou o equipo de Malaisia que logrou a medalla de bronce no Campionato por Equipos do Mundo no Cairo.

No primeiro torneo do ano 2009, o Open de Kulala Lumpur, perdeu fronte a Natalie Grainger e puxo fin a 56 partidos e 17 meses sen perder mais recuperou o camiño da vitoria no primeiro Open das Illas Caimán ao vencela por 11–8, 11–6 e 11–5 na final e unha semana despois lograba no Open de Texas o seu segundo título do ano, e de novo o vencer a Grainger, desta volta en catro sets e tres semanas despos lograba o seu segundo Open de Seúl ao derrotar a Jenny Duncalf en catro sets. Un mes despois, o 24 de xullo, retiña o título dos Xogos do Mundo ao gañar a Natalie Grinham nos Países Baixos e o 1 de agosto lograba a súa quinta vitoria consecutiva no Open de Malaisia, ao gañar por 11–6, 11–8, 9–11, 11–7 nun partido de 60 minutos contra da inglesa Alison Waters. David tornou na primeira xogadora en gañar cinco títulos do Open de Malaisia dende a súa creación en 1975. Ao pouco gañou o seu terceiro campionato consecutivo no Singapore Masters ao vencer a Natalie Grinham por 11–9, 11–8 e 11–9 . O 12 de setembro perdeu contra Madeline Perry nos cuartos de final do British Open; non obstante, quince días despois recuperouse da súa derrota ao vencer a Natalie Grinham na final do campionato mundial e lograr o título por cuarta volta aínda que rematou o ano con derrotas ao perder nas semifinais contra Jenny Duncalf no Qatar Classic e máis no Open dos Estados Unidos.

 

No seu primeiro torneo de 2010, en marzo no Open de Chennai, gañou sen problemas todos os partidos e levou o título, logo de vencer a Jenny Duncalf. Un mes despois, no Open de Kuala Lumpur, derrotou á exipcia Omneya Abdel Kawy para se facer co seu segundo título WISPA do ano. Logo gañou outros cinco títulos, entre eles o campionato do mundo en Exipto o 22 de setembro, o quinto da súa carreira e, xa que logo, igualaba a marca de Sarah Fitz-Gerald. En outubro nos Xogos da Commonwealth en Delhi derrotou a Jenny Duncalf por 11–3, 11–5, 11–7 nun partido de 40 minutos e fíxose co ouro. Decontado participou no Torneo Internacional Bicentenario de México 2010 en Toluca, onde bateu a Rachael Grinham por 12-10, 11-4, 11-5 na súa 34ª vitoria consecutiva. En novembro fíxose por cuarta volta co Qatar Classic ao vencer a Rachael Grinham por 11–5, 11–8 e 11–9 en só 34 minutos, o que supuña o seu 50º título WISPA. Nos Xogos de Asia logrou a medalla de ouro ao derrotar a Annie Au de Hong Kong por 11-8, 8-11, 11-6 e 11- 7 na cidade chinesa de Cantón e formou parte do equipo de Malaisia que logrou outra medalla de ouro ao superar tamén ao equipo de Hong Kong.

En febreiro de 2011 perdeu no Cleveland Classic fronte á inglesa Laura Massaro por 9-11, 7-11, 11-9 e 8-11 co que rematou un período de 14 meses sen perder. Un mes máis tarde participou no equipo malaisiano que participou na copa do mundo WSF en Chennai, na India, mais en semifinais deixou o lugar para que Low Wee Wern tivera unha oportunidade para participar, así e todo, o equipo malaisiano perdeu 2-1 contra Inglaterra. O 20 de marzo gañou o Open de Kuala Lumpur pola sétima volta logo de bater a Madeline Perry por 11– 6, 11-6 e 11–2 en só media hora. Nesa tempada tamén gañou cinco dos seis torneos das series mundiais.

Na tempada 2013 aínda que logrou tres dos cinco torneos das series mundiais, non puido facerse co British Open, un dos torneos máis prestixiosos, nin co campionato mundial que foron para Laura Massaro. En 2014 gañou tres dos catro títulos das series mundiais, British Open, Open de Hong Kong e US Open, e conseguiu o seu oitavo campionato do mundo ao vencer a Raneem El Weleily na final logo de salvar catro bólas de partido no cuarto xogo.

Retirada progresiva da elite mundial

Dende setembro de 2015 o circuíto feminino adoptou a mesma altura de chapa (tin) que a do circuíto masculino (pasou de 48 a 43 cm) para favorecer o xogo de ataque e o mesmo mes David perdeu o primeiro posto da clasficicación mundial en beneficio da exipcia Raneem El Weleily. En decembro logrou o seu décimo título no Open de Hong Kong contra Laura Massaro e rematou o ano como a terceira xogadora mellor clasificada, pero non logrou título ningún en 2016 e baixou ao sétimo posto da clasificación mundial.

En 2017 obtivo o seu derradeiro título no torneo de Ciudad de Floridablanca ao se beneficiar da grave ferida nas semifinais da favorita Amanda Sobhy. En febreiro de 2019 anunciou a súa retirada deportiva ao rematar esa tempada e disputou o seu derradeiro partido como profesional no British Open contra Nour El Tayebm, que resultou gañadora.

En xullo de 2022 fundou coa ex-xogadora colombiana Mariana de Reyes, a Nicol David Organisation, dedicada a darlle adestramento de squash e clases de inglés a nenos e nenas malaisianos nun programa a cinco anos.

Ligazóns externas

• Partido da final do campionato do mundo 2014 entre Nicol David e Raneem El Weleily PSA SQUASHTV .