Ittoqqortoormiit

A súa poboación era de 345 habitantes en 2020.

Ittoqqortoormiit

Localización
70°29′07″N 21°58′00″O / 70.4853, -21.966721°58′00″O / 70.4853, -21.9667
Estado	Dinamarca
País autónomo	Groenlandia
Concello	Sermersooq
Capital de	Ittoqqortoormiit municipality (en)
Poboación
Poboación	345 (2020)
Creación	1925
Identificador descritivo
Código postal	3980
Fuso horario	UTC−01:00, horario estándar UTC±00:00, horario de verán
Outro
Irmandado con	Aalborg Dalvík
Páxina web	ittoqqortoormiit.gl

O nome danés de Scoresbysund deriva do nome do explorador do Ártico e baleeiro William Scoresby, que foi o primeiro en trazar un mapa da área en 1822. O nome groenlandés Ittoqqortoormiit significa "habitantes da Casa Grande" no dialecto do leste de Groenlandia. A rexión é coñecida pola súa fauna que inclúe osos polares, bois almizcleros, e focas.

Ittoqqortoormiit atópase en Liverpool Land, preto da desembocadura da costa norte do fiorde de Kangertittivaq. Fiorde que desemboca no Mar de Groenlandia.

 

Ittoqqortoormiit foi fundada en 1925 por Ejnar Mikkelsen e ao redor de 80 colonos Inuit (70 persoas de Tasiilaq e catro familias do oeste de Groenlandia). Eles foron levados a bordo do buque Gustav Holm, e establecéronse a 400 km ao sur do último asentamento Inuit coñecido no nordés de Groenlandia (Eskimonæs en Dødemandsbugten na costa sur de Clavering Ø, 27 km ao suroeste do máis avanzado Daneborg, 1823).

O acordo foi alentado polo poder colonial de Dinamarca, que nese momento tiña un interese crecente no nordés de Groenlandia. Ao mesmo tempo, a colonización tiña a intención de mellorar a deterioración das condicións de vida en Tasiilaq, desde onde os colonos estaban máis ou menos voluntariamente transferidos. Os colonos pronto prosperaron debido ás boas condicións de caza da nova zona, que era rica en focas, morsas, narvais, osos polares e raposos árticos.

Antes, con todo, a mesma zona fora o fogar dunha densa poboación dos Inuit no pasado, como o testemuñan as ruínas e outros restos arqueolóxicos.

Ittoqqortoormiit é unha das localidades máis remotas de Groenlandia. Está servida polo heliporto de Ittoqqortoormiit, cos helicópteros de Air Greenland transportando pasaxeiros entre o asentamento e o aeroporto de Nerlerit Inaat. Tamén se pode chegar en barco durante algúns meses do ano. Hai dúas saídas semanais de Air Islandia desde Reiquiavik, sincronizado cos voos a Kulusuk no sueste de Groenlandia. Air Greenland ofrece unha comunicación indirecta por aire co resto do país a partir de Kulusuk.

Os cazadores locais, desde hai varias xeracións, viven da caza de baleas e osos polares, e segue sendo, ata a actualidade, un importante factor cultural-económico da zona. A carne e os seus subprodutos desempeñan un papel directo na economía das familias de cazadores. Os ingresos obtéñense polo comercio destes produtos, pero estas opcións son de tempada e variables.

Ittoqqortoormiit atópase preto de grandes poboacións de camaróns e fletáns negros, pero a presenza de xeo impide a explotación destes recursos durante todo o ano, e como resultado a pesca non está amplamente desenvolvida no municipio.

O turismo, pola contra, está crecendo en importancia. Os edificios abandonados no asentamento Uunarteq son utilizados polos habitantes locais, como casas de campo durante o verán.

 

A poboación de Ittoqqortoormiit flutuou nas últimas dúas décadas, con lixeiro descenso nos últimos anos.