Catolicismo (do grego καθολικός, katholikós, 'universal, que comprende todo') é un termo que fai referencia á principal rama actual do cristianismo, xurdida tralo Cisma de Oriente.
Os católicos son fieis á Igrexa católica, como así tamén á teoloxía, doutrina, liturxia, principios éticos e normas de comportamento derivadas, do mesmo xeito que ao conxunto dos seus seguidores como un todo, a quen se lles denomina «católicos». O vocábulo «catolicismo» úsase polo xeral para facer alusión á experiencia relixiosa compartida polas persoas que viven en comuñón coa Igrexa de Roma.
Catolicismo | |
---|---|
Cruz latina | |
Historia | |
Fundador | Desde Cristo, a partir dos 12 Apóstolos |
Escisións | Catolicismo occidental e Ortodoxia oriental |
Clasificación | |
Teoloxía | cristianismo |
Demografía e cultura | |
Fieis | > de 1000 millóns |
Linguas litúrxicas | Latín, linguas vernáculas |
O termo refírese aos cristiáns pertencentes á Igrexa católica, composta por 23 igrexas sui iuris que se atopan en completa comuñón co Papa e que en conxunto reúnen a máis de mil millóns de fieis (unha sexta parte da poboación mundial e máis da metade de todos os fieis cristiáns). A principal característica distintiva da Igrexa católica é o recoñecemento da autoridade e primacía do papa, bispo de Roma. Con todo hai varias igrexas que comparten tamén o adxectivo cualificativo de «católicas», como a Igrexa ortodoxa e as Antigas igrexas orientais, a Igrexa asiria do Oriente e as Igrexas que constitúen a Comuñón anglicana
O nome de Igrexa católica (ou catolicismo) utilizouse para referirse á "Igrexa universal" desde principios do século II; a primeira referencia que se ten do uso deste termo, é a aparición do mesmo nas cartas de Ignacio de Antioquía (en grego Ιγνάτιος Αντιοχείας), quen segundo Xoán Crisóstomo, sería ordenado polo propio Pedro.
En varias situacións durante os tres primeiros séculos do cristianismo, o bispo de Roma, considerado no catolicismo o sucesor do apóstolo Pedro, interviña nas comunidades para axudar a resolver conflitos, exemplos foron os papas Clemente I, Vítor I e Calisto I. Nos primeiros tres séculos da súa historia, a Igrexa organizábase en tres patriarcas, os bispos de Antioquía, con xurisdición sobre Siria, e máis tarde sobre Asia Menor e Grecia, Alexandría da xurisdición de Exipto, e Roma da xurisdición de Occidente. Máis tarde os bispos de Constantinopla e Xerusalén engadíronse os patriarcas, por razóns administrativas. O Primeiro Concilio de Nicea no ano 325, considerou ao bispo de Roma como o "primus" (primeiro) entre os patriarcas, establecéndoo así nos seus cuartos, quintos e sextos canons, "seguindo a tradición antiga", aínda que moitos interpretan que este título como o "primus inter pares" (primeiro entre iguais). Considerouse tamén que o patriarca de Roma posuía unha autoridade especial debido á súa relación con san Pedro, que morrera e fora sepultado nesta cidade.
A Igrexa católica apostólica romana esténdese principalmente en países do suroeste de Europa, Europa central, de América Latina, África central e Filipinas. Esta é a igrexa cristiá con maior extensión e a máis antiga das confesións cristiás, da cal se derivan outras igrexas autodenominadas católicas. O seu centro actual é a cidade-estado do Vaticano, en Roma (Italia), onde reside o Papa, quen é considerado polos católicos romanos como cabeza do colexio dos bispos, sucesor de San Pedro, Vicario de Cristo e Pastor da Igrexa. A sede papal mudouse a Aviñón, Francia, por un breve período de tempo da Baixa Idade Media.
Os dogmas católicos son as crenzas esenciais que identifican e definen o credo católico fronte a outras confesións cristiás, aínda que algunhas destas crenzas son comúns a outras denominacións cristiás (e.g. Encarnación, Trindade). Para un católico o dogma é unha verdade revelada por Deus e proposta pola Igrexa para a crenza indubitable dos fieis.
Os dogmas católicos baséanse na Biblia e na tradición apostólica. Así como os hebreos tiñan a súa tradición (que foi a base de gran parte dos libros do Antigo Testamento), os católicos cren na tradición apostólica transmitida de xeración en xeración de forma escrita e oral.
Algúns dogmas esenciais do catolicismo son:
Os católicos recoñecen sete sacramentos, os cales, segundo suscitan, foron instituídos polo mesmo Xesucristo:
Nominalmente, a palabra bautizar significa «lavar», «mergullar», «introducir dentro da auga»; a inmersión na auga simboliza o acto de sepultar ao catecúmeno na morte de Cristo de onde sae pola resurrección con El (cfr. Rm. 6, 3-4; Col 2, 12) como nova criatura (2 Co. 5, 17; Ga. 6, 15) (Catecismo, n. 1214).
Entre os sacramentos, ocupa o primeiro lugar porque é o fundamento de toda a vida cristiá, o pórtico da vida no espírito e a porta que abre o acceso aos outros sacramentos. Segundo o catecismo (n. 1213), polo Bautismo os cristiáns son liberados do pecado e rexenerados como fillos de Deus, chegan a ser membros de Cristo e son incorporados á Igrexa e feitos partícipes da súa misión.
A Sagrada Eucaristía culmina a iniciación cristiá. Os que foron elevados á dignidade do sacerdocio real polo Bautismo e configurados máis profundamente con Cristo pola Confirmación, participan por medio da Eucaristía con toda a comunidade no sacrificio mesmo do Señor.
Cabo mencionar que, para o catolicismo romano, a Eucaristía non representa un símbolo senón que é Xesucristo mesmo co seu corpo, sangue, alma e divindade, presentes na Eucaristía. Debido a isto é chamado O Santísimo Sacramento.
Co Bautismo e a Eucaristía, o sacramento da Confirmación constitúe o conxunto dos "sacramentos da iniciación cristiá", cuxa unidade debe ser salvagardada. É preciso, pois, explicar aos fieis que a recepción deste sacramento é necesaria para a plenitude da graza bautismal (cf OCf, Praenotanda 1). En efecto, aos bautizados "o sacramento da confirmación úneos máis intimamente á Igrexa e enriquéceos cunha fortaleza especial do Espírito Santo. Desta forma comprométense moito máis, como auténticas testemuñas de Cristo, a estender e defender a fe coas súas palabras e as súas obras" (LG 11; cf OCf, Praenotanda 2)
De acordo co catecismo da Igrexa católica:
Coa sagrada unción dos enfermos e coa oración dos presbíteros, toda a Igrexa enteira encomenda aos enfermos ao Señor sufrinte e é glorificado para que os alivie e sálve. Ata os anima a unirse libremente á paixón e morte de Cristo; e contribuír, así, ao ben do Pobo de Deus" (LG 11).
"A alianza matrimonial, pola que o home e a muller constitúen entre si un consorcio de toda a vida, ordenado pola súa mesma índole natural ao ben dos cónxuxes e á xeración e educación dos nenos, foi elevada por Cristo, o Señor á dignidade de sacramento entre bautizados "(CIC, ca. 1.055,1)
A orde é o sacramento grazas a como a misión que Cristo confía nos seus apóstolos segue sendo exercida na Igrexa ata o final dos tempos. É, polo tanto, o sacramento do ministerio apostólico. Inclúe tres grados: o episcopado, o presbiterado e o diaconado.
Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Catolicismo |
This article uses material from the Wikipedia Galego article Catolicismo, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Todo o contido está dispoñible baixo a licenza CC BY-SA 4.0, agás que se indique o contrario. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Galego (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.