John Maynard Keynes

Cambridge universitetini tugatgan (1906). 1908-yildan to umrining oxirigacha shu universitetda dars berdi (1920-yildan professor), ayni paytda bir qator maʼmuriy lavozimlarda ishladi. Britaniya xazinasi xodimi (1915—19), Angliya banki direktorlaridan biri (1942-yildan), Bretton—Vuds konferensiyasida Angliyaning bosh vakili (1944). 1912-yildan nazariy „Economic journal“ („Iqtisodiyot jurnali“) muharriri boʻlgan.

Pul muomalasi va moliya, iqtisodiy oʻsish, bandlik sohalarida bir qator asarlar yaratdi („Versal shartnomasining iqtisodiy oqibatlari“, 1919; „Mister Cherchill siyosatining iqtisodiy oqibatlari“, 1925; „Pul toʻgʻrisida risola“, 1930 va boshqalar). Keynesning asosiy gʻoyalari „Bandlik, foiz va pulning umumiy nazariyasi“ (1936) asarida bayon etilgan. K. bozor iqtisodiyotini davlat tomonidan tartibga solishning zarurligi va davlat iqtisodiy siyosatining asosiy tamoyillarini asoslab berdi. Keynes qarashlari 2-jahon urushi va undan keyingi davrda koʻpgina Gʻarb mamlakatlari (ayniqsa, AQSH va Buyuk Britaniya)da davlat iqtisodiy siyosatining nazariy asosiga aylandi (qarang Keynschilik, Neokeynschilik).