Vexweşîn

Fermo orgazm di dema çerxa bersiva zayendî de ji nişka ve rijandina heyecana zayendî ya berhevkirî ye, ku di encama kêşanên masûlkeyên rîtmîkî, neçarî yên li herêma pelvîk de ku bi kêfa zayendî tê xuya kirin. Orgazma ku ji hêla mêr û jinan ve tê ceribandin, ji hêla pergala nervê ya neçar an xweser ve têne kontrol kirin. Ew bi gelemperî bi tevgerên bê dilxwaz re têkildar in, di nav de spazmayên masûlkeyan li gelek deverên laş, hestek euphorîkî ya gelemperî û, pir caran, tevgerên laş û dengdanan. Dema piştî orgazmê bi gelemperî serpêhatiyek rihetbûnê ye, ku ji berdana neurohormonên oksîtosîn û prolaktîn û hem jî endorfîn (an "morfîna endojen") ve tê girêdan.

Orgazma mirovan bi gelemperî ji stimulasyona zayendî ya laşî ya penîsê di mêran de (bi gelemperî bi ejakulasyonê re têkildar e) û di jinan de ji klîtorîsê pêk tê. Teşwîqkirina zayendî dikare bi xwe-pratîkê (masturbasyon) an jî bi hevalbendek seksê re (cinsê penetrative, seksê nepenetrative, an jî çalakiya cinsî ya din) be.

Bandorên tenduristiyê yên li derdora orgazma mirovî cihêreng in. Di dema çalakiya zayendî de gelek bersivên fîzyolojîkî hene, di nav de rewşek rehet ku ji hêla prolaktîn ve hatî afirandin, û her weha guhertinên di pergala nerva navendî de mîna kêmbûna demkî ya çalakiya metabolê ya beşên mezin ên korteksa mejî, digel ku di nav deverên lîmbîk (ango "sînor") yên mejî de guherîn an zêde çalakiya metabolîk tune. Di heman demê de cûrbecûr xeletiyên zayendî jî hene, wekî anorgazmiya. Van bandorê li dîtinên çandî yên orgazmê dikin, wek baweriyên ku orgazm û pirbûn an berdewamiya wê ji bo têrbûna di têkiliyek zayendî de girîng in an ne girîng in, û teoriyên li ser fonksiyonên biyolojîkî û pêşkeftinî yên orgazmê.