مشارکت برای صلح (PfP) یک برنامه سازمان پیمان آتلانتیک شمالی (ناتو) است که هدف آن ایجاد اعتماد بین ناتو و سایر کشورهای اروپایی و اتحاد جماهیر شوروی سابق است.
اکنون ۲۰ کشور عضو این برنامه هستند. این برنامه، نخستین بار در ۲۰ تا ۲۱ اکتبر ۱۹۹۳ به پیشنهاد و ابتکار ایالات متحده، مورد بحث قرار گرفت و بهطور رسمی در ۱۰ تا ۱۱ ژانویه ۱۹۹۴ در اجلاس بروکسل، بلژیک تأیید و راهاندازی شد. رئیسجمهور بیل کلینتون، مشارکت برای صلح را به عنوان «مسیری که به عضویت در ناتو منتهی میشود» توصیف کرد.
ناتو روابط خود را با شرکای خود از طریق همکاری نظامی به نظامی در زمینه آموزش، تمرینات، برنامهریزی، واکنش در برابر بلایا، مسائل علمی و زیستمحیطی، حرفهایسازی، برنامهریزی خط مشی، و روابط با دولتها ایجاد میکند.
کشورهای اروپایی عضو ناتو (۱۹۹۴) اعضای کنونی ناتو که قبلاً عضو برنامهٔ مشارکت برای صلح بودهاند. | اعضای برنامهٔ مشارکت برای صلح کشورهای علاقهمند به عضویت در برنامهٔ مشارکت برای صلح |
۱۴ کشور عضو سابق PfP (یعنی آلبانی، بلغارستان، کرواسی، جمهوری چک، استونی، مجارستان، لتونی، لیتوانی، مونتهنگرو، مقدونیه شمالی، لهستان، رومانی، اسلواکی و اسلوونی) متعاقباً به ناتو پیوستند. در ۲۶ آوریل ۱۹۹۵ مالت به عضویت PfP درآمد. در ۲۷ اکتبر ۱۹۹۶ برای حفظ بیطرفی خود، برنامه را ترک کرد. در ۲۰ مارس ۲۰۰۸، مالت تصمیم گرفت عضویت خود در PfP را مجدداً فعال کند. این مورد توسط ناتو در نشست بخارست در ۳ آوریل ۲۰۰۸ پذیرفته شد. در جریان نشست سران ناتو در ریگا در ۲۹ نوامبر ۲۰۰۶، بوسنی و هرزگوین، مونتهنگرو و صربستان برای پیوستن به PfP دعوت شدند، که در ۱۴ دسامبر ۲۰۰۶ درخواست خود را دادند.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article مشارکت برای صلح, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.