مستعمره

این دولت و انحصارات امپریالیستی آن از مستعمره به عنوان مواد خام و نیروی کار ارزان بازار فروش کالاها و عرصه سرمایه‌گذاری‌های پرسود و همچنین به مثابه پایگاه‌های نظامی و سوق‌الجیشی استفاده می‌کنند.

فرهنگ فارسی معین، مستعمره را «سرزمین یا کشوری که حکومتش زیر نظر یک کشور قوی‌تر بیگانه باشد» آورده‌است.

«اِستِعمار» واژه‌ایست عربی و در بُن به معنای آبادی خواستن است و معنی دیگری که به زیر نظر داشتن سلطه و حکومت و مادیات نیز می‌باشد. «استعمار کردن» نیز به معنای «آباد کردن» می‌باشد. ولی امروزه استعمار معنای نفوذ و دخالت کشورهای زورمند در کشورهای ناتوان به بهانه آبادی و سازندگی است. «کُلُنی» یا «مهاجرنشین» یا «مستعمره نشین» از دیگر واژه‌هاییست که ممکن است در این معنی به کار روند.

• افشاری راد، مینو؛ آقابخشی، علی‌اکبر؛ فرهنگ علوم سیاسی؛ نشر چاپار، ۱۳۸۷. (شابک: ۹۶۴-۷۷۹۰-۲۷-۹)
• فرهنگ فارسی دکتر محمد معین (شش جلدی)، مؤسسه انتشارات امیرکبیر.