لامبورگینی اوراکو

این کوپه چهار سرنشینه است که توسط طراح مارچلو گاندینی برای مربی ساز برتون طراحی شده است. مهندس پائولو استانزانی اورراکو را نوآورانه ترين لامبورگيني ميدونه که تحت مسئوليت خودش طراحي شده2.

لامبورگینی اوراکو
دید کلی
شرکت	لامبورگینی
تولید	1973-1979
مونتاژ	سانتاگاتا بولونیزه، ایتالیا
طراح	[[مارچلو گاندینی ]] در[[گروپو برتونه |برتونه]]
بدنه و شاسی
کلاس	خودروی اسپورت (S)
شکل بدنه	2+2 کوپه
طرح‌بندی	عرضی خودروهای موتور وسط عقب-محور عقب
خودروهای وابسته	لامبورگینی سیلوت لامبورگینی جالپا
پیشرانه
موتور	۲٫۰ لیتر (۱۲۲ اینچ مکعب) موتور وی۸ (پی200) ۲٫۵ لیتر (۱۵۳ اینچ مکعب) موتور وی۸ (P250) ۳٫۰ لیتر (۱۸۳ اینچ مکعب) [[موتور وی۸ ]] (پی300 & پی111)
ابعاد
فاصله بین محورها	۲٬۴۵۰ میلیمتر (۹۶٫۵ اینچ)
درازا	۴٬۲۵۰ میلیمتر (۱۶۷٫۳ اینچ)
پهنا	۱٬۷۶۰ میلیمتر (۶۹٫۳ اینچ)
بلندی	۱٬۱۶۰ میلیمتر (۴۵٫۷ اینچ)
گاه‌شمار
پسین	لامبورگینی سیلوت

ارائه

در پاییز سال ۱۹۷۰ در نمایش موتور تورین ارائه شد اما به دلیل مشکلات فنی و مالی (لامبورگینی در سال ۱۹۷۲ ۵۱٪ از شرکت را فروخت)، تا سال ۱۹۷۳، در میان شوک نفتی۱ به بازار عرضه نشد. اوراکو در چهار مدل P250، P250 نوع 111، P200 و پی۳۰۰ تولید خواهد شد. "اوراکو" اشاره به یک "گاو نر کوچک" در bullfighting1 اسپانیایی دارد، در حالی که تعیین "P"، که به معنی "عقب" (موقعیت عقب) است، جابه جایی موتور را به دنبال دارد. همه آنها دارای یک موتور V8 با نصب عرضی هستند. گیربکس در سمت چپ موتور در قسمت امتداد بلوک نصب شده و دارای پنج دنده است و به دیفرانسیل لامبورگینی کوپه شده است. شاسی فولادی یک ساختار مونوکوک با بدنه تشکیل می دهد. اوراکو همچنین دارای سیستم تعلیق مستقل چهار چرخ، ترمزهای خود تهویه و رینگ های منیزیمی است.

مدل

پی۲۵۰

سه نمونه اولیه در اوایل دهه ۱۹۷۰ ساخته شدند و اوراکو پی۲۵۰ که اولین مدل این سریال بود در ۵۲۰ نسخه بین سال های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۶ تولید شد. دارای تیپو L240 جدید آلومینیوم V8 از 2,462 سانتی متر مکعب است که اجازه می دهد تا حداکثر سرعت 230 کیلومتر در h3. وزن پی۲۵۰ ۱۱۰۰ کیلوگرم است که نسبتاً سبک است.

تجهیزات استاندارد شامل تهویه مطبوع، شیشه های برقی و رنگی، تودوزی چرمی و نصب رادیو می باشد.

"اوراکو باب" یکی از سه نمونه اولیه P250 است که در سال 1973 توسط باب والاس نیوزلندی (در) (راننده آزمایشی لامبورگینی از 1964 تا 1975) اصلاح شد.

پی۲۵۰ تیپو ۱۱۱

پی۲۵۰ تیپو ۱ یا اوراکو پی۱ نسخه ای از پی۲۵۰ است که منحصراً برای بازار آمریکا در سال ۱۹۷۵ برای رعایت استانداردهای جدید ضد آلودگی توسعه یافته است. به غیر از تهویه مطبوع و پنجره های الکتریکی، از جمله تجهیزات ضد آلودگی، سپرهای تقویت شده، و چراغ های مه۵ دارد. قدرت موتور از ۲۲۰ به ۱۸۰ اسب بخار کاهش می یابد. پی111 با کاهش عملکرد6 خود موفقیت را برآورده نخواهد کرد7 و تنها 21 نسخه ساخته خواهد شد5.

پی۲۰۰ و پی300

P200 و P300 در نمایشگاه خودروی تورین در سال 1974 ارائه شدند. Urraco P200، مجهز به یک موتور 2 لیتری V8، برای بازار ایتالیا طراحی شده است8 (به غیر از مصرف سوخت پایین تر، ظرفیت موتور کوچک آن امکان فرار از مالیات جدید 17 درصد برای وسایل نقلیه بالای 2 لیتر 9)، در حالی که P300 دارای موتور 3 لیتری بهبود یافته است. هر دو مدل از P250 نیز روکش بهتری دارند.

Urraco P200 که با V8 خود 1994 سانتی متر مکعب کوچکترین موتور تولید شده توسط لامبورگینی را دارد، از سال 1975 تا 1977 در 80 نسخه تولید شده است. P300 بین سال های 1975 تا 1979 در 205 نسخه تولید خواهد شد.

نسخه P300 با توزیع با چهار میل بادامک بالاسری و عرضه با چهار کاربراتور دو بشکه 10 متمایز می شود. این طراحی اسپرت تر به خودرو اجازه می دهد تا از سرعت 260 کیلومتر در ساعت فراتر رود و 1000 متر را از یک استارت ایستاده تنها در 26 ثانیه طی کند.

1. (en) The First Working Man's Lambo Didn't Work [archive] - Aaron Robinson, Car & Driver, février 2004

• مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Lamborghini Urraco». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۰.