سید محمدباقر طباطبائی حکیم (۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش در نجف – ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ در نجف)، رئیس مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق و یکی از مشهورترین روحانیون فعال سیاسی عراق در قرن بیستم بود.
سید محمدباقر حکیم | |
---|---|
زادهٔ | ۱۹۳۹ م/ ۱۳۱۸ ه.ش نجف، عراق |
درگذشت | ۲۹ اوت ۲۰۰۳/ ۷ شهریور ۱۳۸۲ نجف، عراق |
حزب سیاسی | مجلس اعلای اسلامی عراق |
والدین |
|
وی فرزند سید محسن طباطبایی حکیم میباشد. وی در امور سیاسی متأثر از استادش سید محمدباقر صدر بود.[نیازمند منبع]
حکیم در نیمه اول سال ۱۹۸۳ موفق به فرار از عراق شد. صدام دستور بازداشت ۱۶ نفر از افراد خانواده حکیم و شکنجه آنها به طرق مختلف و سپس اعدام آنها را صادر کرد. پیامی نیز به این مفهوم به ایشان صادر شد که اگر به تحریک مردم علیه رژیم اقدام کند کشتارها ادامه پیدا خواهد کرد.
وی رابطه نزدیکی با جمهوری اسلامی ایران داشت[نیازمند منبع] و بنیانگذار سپاه بدر بود که در جنگ ایران و عراق در کنار ایران علیه رژیم بعث جنگیدند.[نیازمند منبع]
سید محمدباقر حکیم در تاریخ ۲۹ اوت ۲۰۰۳ سه ماه پس از سقوط صدام و بازگشتش به عراق، پس از اقامه نماز جمعه در حین خروج از حرم امیرالمومنین در نجف ترور شد. در این واقعه ۸۵ نمازگزار دیگر نیز همراه او کشته شدند.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article سید محمدباقر حکیم, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.