سلطان حسین بایقرا: پادشاه تیموری

/۷۰–۱۴۶۹ م؛ و ۹۱۱–۸۷۵ ه.ق. /۱۵۰۶–۱۴۷۰ م) بود.

سلطان حسین بایقرا
خاقان منصور، معزالسلطنه، ابوالغازی
سلطان حسین بایقرا، اثر کمال‌الدین بهزاد، دهه ۱۴۹۰ میلادی
سلطنت	۸۴۸ - ۸۴۸ خورشیدی (۳۷ سال)
تاج‌گذاری	۸۴۸ هجری خورشیدی
پیشین	ابوالقاسم بابر، ابوسعید میرزا، یادگار محمد میرزا
جانشین	بدیع‌الزمان میرزا، مظفرحسین میرزا
زاده	خرداد ۸۱۷ هجری خورشیدی هرات، امپراتوری تیموری، افغانستان امروزی
درگذشته	۱۳ اردیبهشت ۸۸۳ هجری خورشیدی روستای بابااِلهی، نزدیک هرات، امپراتوری تیموری، افغانستان کنونی
آرامگاه	هرات، امپراتوری تیموری، افغانستان امروزی
فرزند(ان)	بدیع‌الزمان میرزا مظفرحسین میرزا شاه قریب میرزا ابوالحسن میرزا محمدمحسن میرزا ابوتراب میرزا محمدحسین میرزا فریدون‌حسین میرزا حیدر میرزا محمدمعصوم میرزا فرخ‌حسین میرزا ابراهیم‌حسین میرزا ابن‌حسین میرزا محمدقاسم میرزا سلطانم بیگم آغ بیگم کچک بیگم بگا بیگم آغا بیگم زبیده بیگم فاطمه سلطان بیگم نیژد سلطان بیگم سعادت بخت بیگم عایشه سلطان بیگم مریم سلطان بیگم منَوَر سلطان بیگم
نام کامل سلطان بایقرا حسین میرزا پسر منصور پسر بایقرا پسر عمرشیخ پسر تیمور
دودمان	تیموریان
پدر	منصور تیموری
مادر	فیروزه سلطان بیگم

سلطان حسین بایقرا در سال ۸۶۱ ه‍. ق که خراسان آشفته شده بود، در شهر مرو به پادشاهی نشست و در ذی‌حجهٔ ۸۶۲ ه‍. ق/۱۴۵۹ میلادی استرآباد را فتح کرد و در سال ۸۷۳ ه‍. ق. /۱۴۶۹ میلادی هرات را تسخیر نمود و در ۸۷۴ با میرزا یادگار محمد جنگید و در اواخر سال ۸۷۵ ه‍. ق. با میرزا سلطان محمود جنگید و تا سال ۹۰۲ه‍. ق در غایت دولت و اقبال حکومت کرد؛ و در سال ۹۱۱ ه‍. ق/۱۵۰۶ م درگذشت.

او پادشاهی ادب‌پرور و هنردوست بود و وزیر معروفش امیر علیشیر نوایی موجب شهرت دربار او و آبادانی پایتختش هرات شده بود. میر علی هروی از خوشنویسان مهم سده دهم مدتی در دربار وی بوده‌است.

اثری موسوم به مجالس‌العشاق و اشعاری به فارسی و ترکی دارد و تخلصش حسینی بوده‌است.

• دائرةالمعارف بزرگ اسلامی، مدخل «حسین بایقرا»