سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) یک سازمان سیاسی با مشی مارکسیستی و کمونیستی است که علیه نظام جمهوری اسلامی ایران فعالیت میکند.
برای تأییدپذیری کامل این مقاله به منابع بیشتری نیاز است. (آوریل ۲۰۱۲) |
این سازمان در سال ۱۳۸۸ (۲۰۰۹) از راه کارگر انشعاب کرد و به صورت مستقل به فعالیت خود ادامه داد.
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) | |
---|---|
نام انگلیسی | Organization of Revolutionary Workers of Iran (Rahe Kargar) |
بنیانگذاری | ۱۳۸۸ |
انشعاب از | راه کارگر |
روزنامه | راه کارگر |
مرام سیاسی | کمونیسم مارکسیسم |
وابستگی ملی | شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست (۱۳۹۱-۱۳۹۶) |
تلویزیون | راه کارگر |
وبگاه | |
سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) از زمان تأسیس شورای همکاری نیروهای چپ و کمونیست در سال ۱۳۹۱ در آن عضویت داشت، اما از مهر ۱۳۹۶ از این ائتلاف خارج شد.
سازمان راه کارگر در سال ۱۳۵۷ در جریان انقلاب بهمن ۱۳۵۷ از جمعی از اعضا و هواداران سابق چریکهای فدایی و مجاهدینِ مارکسیست تشکیل شد که در زندان دیدگاه خود را نسبت به مبارزه مسلحانه تغییر داده بودند و مواضع ضد مائوئیستی اختیار کرده بودند. پس از انقلاب ۱۳۵۷، این افراد دور هم جمع شدند و دیدگاههای خود را در نشریه رسمی خود به نام «راه کارگر» منتشر کردند. آنها در تحلیل خود، جمهوری اسلامی را حکومتی مذهبی-بناپارتیستی میدانستند. به دنبال آن در چهارم تیر ۱۳۵۸ با نام راه کارگر رسماً اعلام موجودیت کردند.
سازمان راه کارگر در سال ۲۰۰۹ دچار انشعابی بزرگ شد. مبنای انشعاب اساساً برپایه اختلافاتی صورت گرفت که از مدتهای پیش پیرامون درک از تشکیلات و نوع سازمانیابی، رابطۀ آن با آزادی اندیشه و بیان مشروط یا غیرمشروط و بهطور ویژه دربارۀ سازمان یکتاکتیکی یا چندتاکتیکی شکل گرفته بود. دو مقاله «گرهگاهها، ضوابط و منطق حاکم بر آنها» نوشته تقی روزبه که شامل هفت پرسش و پاسخ بود و متقابلاً پاسخ محمدرضا شالگونی به هفت پرسش بالا، با عنوان «اختلاف ما»، نشاندهندۀ زمینهها و دلایل عمده انشعاب در سال ۲۰۰۹ بود.
در پی انتشار نامهای درونی با امضای سی تن از اعضای راه کارگر بخشی از اعضای این سازمان از جمله محمدرضا شالگونی و روبن مارکاریان نظر کمیتۀ مرکزی سازمان برای باقیماندن در راه کارگر و بحث روی اختلافات در کنگره راه کارگر را نپذیرفتند و بههمراه بخشی از اعضای راه کارگر خود را راه کارگر نامیدند و رهبری جدیدی را برای بخش منشعب راه کارگر بنام «هیئت اجرائی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر)» تشکیل دادند.
علیرغم جدایی تشکیلاتی دو بخش راه کارگر تغییر خاصی در مواضع سیاسی و نظریشان به وجود نیامده و هر دو بخش گاهی در همکاریهای مشترک از جمله «اتحاد چپ» و … با هم همکاری میکنند. به لحاظ سیاسی هیچگونه اختلاف سیاسی یا ایدئولوژیک میان این دو سازمان وجود ندارد و علت تداوم جدایی اصرار بخش منشعب این سازمان به عدم تحمل گرایشهای گوناگون نظری در یک سازمان چپ است.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.