رینه: شهری در استان مازندران
رِینه یکی از شهرهای استان مازندران ایران است.
این شهر در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. مردم رینه از قومیت طبری هستند و به زبان مازندرانیرینه نزدیک‌ترین شهر به قله دماوند است. شهر رینه در دوران باستان ورنه نامیده می‌شد.
| رینه رنه | |
|---|---|
 | |
| کشور |  ایران |
| استان | مازندران |
| شهرستان | آمل |
| بخش | لاریجان |
| نام(های) دیگر | رِینه لاریجان |
| نام(های) پیشین | ورنه |
| مردم | |
| جمعیت | ۹۸۳ نفر |
| جغرافیای طبیعی | |
| ارتفاع | ۲۴۰۰ متر |
| آب‌وهوا | |
| روزهای یخبندان سالانه | ۱۰۰ |
| اطلاعات شهری | |
| پیش‌شمارهٔ تلفن | ۰۱۱۴ |
  رینه | |
لاریجان از سال ۱۳۱۶ به بخش ارتقا یافته و بخشداری لاریجان در رینه تأسیس شده و تا سال ۱۳۴۲ در آنجا مستقر بوده و به دلیل تأسیس جاده هراز به خاطر دسترسی بهتر اهالی لاریجان به اداره حاکمیتی، بخشداری این اداره به کنار جاده هراز انتقال یافته و در همان سال شهرداری رینه تأسیس و تاکنون هم در حال ادامه خدمات‌رسانی به شهروندان می‌باشد و از سال ۱۳۷۹ با تصویب طرح هادی‌شهر رینه، روستاهای گرنا و آبگرم جزو حوزه خدماتی شهر رینه قرار گرفتند. شهر رینه در کیلومتر ۷۹ جاده هراز از مسیر شهرستان آمل به تهران بالاتر از گزنک واقع گردیده و دارای کلانتری مستقل می‌باشد. کوهنوردانی که قصد صعود به قله دماوند از یال جنوبی را دارند نیز می‌بایستی از مسیر رینه رفت‌وآمد نمایند. از مناطق دیدنی و جالب توجه رینه می‌توان آبگرم لاریجان (در ۵ کیلومتری رینه با راه آسفالت) و دشت لاله را نام برد.
پادگان نظامی رینه که در ضلع غربی این شهر قرار داشت و در آخرین وضعیت یک گردان از لشکر ۲۳ تکاور در آنجا مستقر بودند که چند سال است نظامیان رفته و زمین‌های پادگان فروخته شده و اکنون خریداران در حال ساخت و ساز واحدهای مسکونی می‌باشند. مهم‌ترین محصولات کشاورزی رینه سیب، گیلاس، آلبالو، گردو، زردآلو، آلو طلایی، فندوق، گلابی و… می‌باشد.
جمعیت
بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۹۸۲ نفر جمعیت بوده‌است. مردم رینه به گویش آملی که گویشی از زبان مازندرانی است صحبت می‌کنند.
تاریخچه
وجه تسمیه
شهر رینه در گذشته ورنه نامیده می‌شد. در وندیداد از ورنهٔ چهارگوش و سرزمین چهاردهم، از بهترین جاها و سرزمین‌ها و محل تولد فریدون، دربند کنندهٔ ضحاک، نیز سخن به میان آمده‌است. ورنه با گذشت زمان به رینه تغییر نام داد. در فرهنگ عامه و ادبیات عامیانه برخی نام رینه را با ذکر داستانی به ریحانه، دختری صاحب خدم و حشم که در تفرج به صورت تصادفی در این سامان سکنی گزید، پیوند می‌زنند. تاریخ نویسان عهد قدیم مطالبی دربارهٔ لاریجان، از نظر سیاسی، اجتماعی و جغرافیایی بیان کرده‌اند. از جمله لاریجان یک از قدیمی‌ترین نواحی طبرستان است که قریه ورکه محل تولد فریدون و زندانی شدن ضحاک در آن واقع شده‌است. ابن اسفندیار (مورخ قرن ششم) در تاریخ طبرستان، فریدون را اهل روستای ورک لاریجان معرفی می‌کند.
دوران باستان
دوران باستان
.jpg)
استان مازندران پیش از اسلام تپورستان (به پهلوی: 
) نامیده می‌شد که برگرفته از نام قوم تپوری (به یونانی: Τάπυροι) می‌باشد که پس از اسلام قوم طبری نام گرفتند و سرزمینشان طبرستان نامیده شد. به اعتقاد مورخان آماردها نخستین سکنه باستانی مازندران بودند و آماردها از آمل تا تنکابن و تپورها از آمل تا گرگان سکونت داشتند. در عصر هخامنشی در کرانه جنوبی دریای مازندران اقوام، تپوری، آمارد، آناریاکه و کادوسی سکونت داشتند. مورخان آماردها را به مردمان داهه و سکایی و پارسی پیوند داده‌اند. هرودوت از قبیله مارد (mardes) در کنار دائی‌ها (daens)، دروپیک‌ها (dropiques)، و ساگارتی‌ها (sagarties) به عنوان پارس‌های کوچنشین و صحراگرد یاد کرده‌است. پلینیوس مورخ یونانی محل آماردها را قسمت شرقی مارگانیا شناسایی کرده‌است. استرابون(۶۳ ق. م) قوم آمارد را در کنار اقوام تپوری، کادوسی و کرتی به عنوان اقوام کوهستان نشین شمال کشور یاد می‌کند. استرابو می‌نویسد: تمام مناطق این کشور به استثنای بخشی به سمت شمال که کوهستانی و ناهموار و سرد است و محل زندگی کوهنشینانی به نام کادوسی (Cadusii) و آماردی (Amardi) و تپوری (Tapyri) و کرتی (Cyrtii) و سایر مردمان دیگراست، حاصلخیز است. به گفته واسیلی بارتلد تپوری‌ها در قسمت جنوب شرقی ولایت سکونت داشتند و در قید اطاعت هخامنشیان درآمده بودند و آماردها مغلوب اسکندر مقدونی و بعد مغلوب اشکانیان شدند و اشکانیان در قرن دوم ق. م. آنها را در حوالی ری سکونت دادند و اراضی سابق آماردها به تپوری‌ها اهدا شد و بطلمیوس در شرح دیلم یعنی قسمت شرقی گیلان در ساحل بحر خزر در آن زمان از تپوری‌ها نام می‌برد.به گفته یحیی ذکا در «کاروند کسروی» آورده‌است: آماردان یا ماردان، در زمان لشکر کشی اسکندر مقدونی به ایران، این تیره در مازندران نشیمن می‌داشتند و آن هنگام هنوز قبایل تپوران به آنجا نیامده بودند. به گفته مجتبی مینوی قوم آمارد و قوم تپوری در سرزمین مازندران می‌زیستند و تپوری‌ها در ناحیه کوهستانی مازندران و آماردها در ناحیه جلگه‌ای مازندران سکونت داشتند. در سال ۱۷۶ ق. م فرهاد اول اشکانی قوم آمارد را به ناحیه خوار کوچاند و تپوری‌ها تمام ناحیه مازندران را فرو گرفتند و تمام ولایت به اسم ایشان تپورستان نامیده شد.
جاذبه‌ها
مهم‌ترین جاذبه‌های گردشگری و دیدنی رینه و نزدیک به رینه:
- قله دماوند
- امامزاده محمد طاهر
- آبگرم لاریجان
- آبشار سر آسیاب
- دخمه سنگی کافر کلی
- کوهستان پارک
- پارک شهر
- تکیه رینه
- دشت شقایق‌ها
ادارات مهم دولتی
- دفتر اسناد رسمی شماره ۱۷۰ رینه (سر دفتر: مصطفی جلالی)
- اداره ثبت اسناد و املاک لاریجان
- اداره برق لاریجان
- شهرداری رینه
- ارشاد اسلامی رینه
- اداره پست رینه
- کتابخانه عمومی شهر
- دانشگاه پیام نور واحد رینه لاریجان
- سازمان آب و فاضلاب رینه
- پایگاه بسیج امام موسی کاظم
- کلانتری ۱۴ رینه
- بانک ملی ایران
- فدراسیون کوهنوردی رینه
- مرکز مخابرات شهید غلامی
- مجمع خیرین شهر رینه
- هلال احمر شهر رینه
- مرکز بهداشت (بهداری) رینه
شهرک‌ها
رینه دارای ۵ شهرک بزرگ می‌باشد.
- شهرک آرین
- شهرک صنعتی رینه
- شهرک منصوریه
- شهرک بهاران (نیروی زمینی ارتش جمهوری اسلامی ایران)
- شهرک صادقیه
آیین‌های سنتی رینه
- آیین کله سر
- آیین برف چال
- مراسم تعزیه‌خوانی
- مراسم عزاداری ماه محرم
- تیر ماه سیزه شو
- اربعین حسینی
- جشن بزرگ تیرگان
منابع
پیوند به بیرون
This article uses material from the Wikipedia فارسی article رینه, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.