رأی اعتماد

به عبارت دیگر رای اعتماد اصطلاحی مربوط به مجلس است که منظور از آن رایی است که در آن نمایندگان مجلس برای صلاحیت دولت یا وزیری را برای آن سمت تایید کنند و به آن رای مثبت دهند.

رای اعتماد اصطلاحی است پارلمانی، به معنای رایی که اعتماد بر کسی داشتن را تأکید و استوار سازد. رایی که نمایندگان مجلس یا دو مجلس به دولتی که برنامه و اعمال او را تأیید کنند، دهند.

بر طبق اصل ۱۳۳ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، رییس‌جمهور موظف است وزیران پیشنهادی کابینه‌اش را برای گرفتن رای اعتماد به مجلس شورای اسلامی معرفی کند. بنابراین لزوم شروع فعالیت یک وزیر منوط به تایید از جانب رئیس‌جمهور ایران و مجلس شورای اسلامی است. مطابق بند «ه» ماده ۱۱۷ آئین‌نامه مجلس، وزرا در صورتی از مجلس رای اعتماد کسب می‌کنند که بتوانند رای اکثریت مطلق نمایندگان یعنی نصف به علاوه یک را به دست آورند.