این نوشتار بهطور خلاصه به تاریخ انگلستان در عهد آنگلوساکسونها میپردازد.
آنگلوساکسونها اقوامی ژرمن بودند که در انتهای سده ۴ میلادی و سالهای آغازین سده ۵ میلادی، انگلستان را از تصرف رومیان خارج کرده، نام خود را به این خطه داده، و کشور و ملت انگلستان را پایه گذاردند.
از جمله آنگلوساکسونها میتوان به «آنگلها»، «گوتها»، «فریزیها» و «ساکسونها» اشاره نمود. قبرهای منطقه ساتن هو، به همراه یادداشتهای راهبانی چون عالیجناب «بید»، اطلاعات مربوط به تاریخ آنها را بیان میکند.
در انتهای سده ۴ میلادی، رهبر رومی انگلستان از قبایل ژرمنی خواست که در انگلستان مستقر گردند. او با این تصمیم میخواست که ژرمنها را متحدانی صمیمی برای بخش رومی انگلستان سازد تا از حملات پیکتها جلوگیری کند.
اما نتیجه خلاف انتظار بود. سیل اقوام ژرمن، در آغاز سده ۵ میلادی، رومیان انگلیسی را ناگزیر به ترک جزیره نمود و سلتها را نیز به سمت غرب به عقب راند. آغاز قرون وسطا در انگلستان را همزمان با همین تهاجمها ذکر کردهاند.
پیش از آمدن مسیحیت توسط رومیها، مردم پیرو مذاهب سلتی و ژرمنی-مشتمل بر انواعی از ستایش و پرستش طبیعت- بودند. ۱۵۰ سال پس از آخرین یورشهای ژرمنها، پاپ گرگوری کبیر رهبر کلیسای کاتولیک، جرات کرد که میسیونرهای خود را به رهبری سنت آگوستین به سوی انگلوساکسونها بفرستد. شاه کنت از انگلوساکسونها با شاهزادهای مسیحی از فرانکها ازدواج کرد. این ازدواج، شاه کنت را مسیحی کرد و به موجب همکاری شاه کنت با اگوستین، مسیحیت در جزیره گسترش یافت. تا سده هفتم، مسیحیان انگلستان تحت نظارت و کنترل مذهبی کلیسای رم قرار گرفتند.
در این زمان انگلستان از وحدت سیاسی برخوردار نبوده و به چندین کشور متخاصم تقسیم شده بود؛ که از جمله مهمترین آنها میتوان به نورثامبریا، مرسیا، کنت و وسکس اشاره نمود.
سرانجام در سال ۸۲۹ میلادی، کلیه این ممالک، اگبرت، شاه وقت وسکس را به عنوان پادشاه انگلستان برگزیدند. اگبرت نخستین پادشاه از سلسله ساکسونهای غربی بود؛ با این وجود در اسکاتلند و ایرلند حکومتهای محلی دیگری قدرت داشتند.
در زمان جانشینان اگبرت، انگلستان با هجوم اقوام نورمان مواجه گردید. در سده ۹ میلادی، آلفرد کبیر از وسکس بزرگترین پادشاه انگلیس شمرده شد. او وایکینگهای دانمارکی را در سال ۸۷۸ میلادی شکست داد، و آنها را وادار کرد تا تقسیم انگلستان را به دو قسمت پادشاهی وسکس و دانلا به رسمیت بشناسند. آلفرد کبیر مدارس زیادی ساخت، نیروی دریایی بریتانیا را تشکیل داد و لندن را از دست دانمارکیها خارج کرد.
Charles-Edwards, Thomas (2003). Thomas Charles-Edwards (ed.). Short Oxford History of the British Isles: After Rome: Conversion to Christianity. Oxford. ISBN978-0-19-924982-4.
Charles-Edwards, Thomas (2003). Thomas Charles-Edwards (ed.). Short Oxford History of the British Isles: After Rome: Nations and Kingdoms. Oxford. ISBN978-0-19-924982-4.
Crystal, David (2001). The Cambridge Encyclopedia of the English Language. CUP. ISBN0-521-59655-6.
Henry of Huntingdon (1996). Diana E. Greenway (ed.). Historia Anglorum: the history of the English. Oxford: OUP. ISBN0-19-822224-6.
Higham, N.J. (1994). English Conquest: Gildas and Britain in the fifth century. Manchester: Manchester United Press. ISBN0-7190-4080-9.
Hines, J., ed. (2003). The Ango-Saxons from the Migration Period to the Eighth Century: An Ethnographic Perspective. Woodbridge: Boydell Press. ISBN1-84383-034-5.
Horspool, David (2006). Why Alfred Burned the Cakes. London: Profile Books. ISBN9781867793.
Hunter Blair, Peter (1963). Roman Britain and Early England 55BC-- AD871. London: W W Norton. ISBN0-393-00361-2.
Rev. James Ingram Tr (1912). Ernest Rhys (ed.). Anglo Saxon Chronicle. London: J. M. Dent & Sons Ltd.
Jones, Michael E. (1998). The End of Roman Britain. Ithaca, NY: Cornell University Press. ISBN978-0-8014-8530-5.
Kelly, S.E.; et al., eds. (1973 - 2007). Anglo-Saxon Charters Volumes: I - XIII. Oxford: OUP for the British Academy. ;
Kirby, D. P. (1978). Peter Brandon (ed.). The South Saxons:The Church in Saxon Sussex. Chichester: Phillimore. ISBN850332400.
Lapidge, Michael Ed. (2001). The Blackwell Encyclopaedia of Anglo-Saxon England. London: Blackwell. ISBN0-631-22492-0.
Mayr-Harting, Henry (1992). The Coming of Christianity to Anglo-Saxon England. Pennsylvania: University Press Pennsylvania. ISBN0-271-00769-9.
William of Malmesbury (1847). J.A.Giles tr. (ed.). Chronicle of the kings of England:From the earliest period to the reign of King Stephen. London: Henry Bohn.
Williams, Ann (2003). Aethelred the Unready: The Ill-Counselled King. Hambledon: Hambledon Continuum. ISBN1-85285-382-4.
Wood, Michael (1985). The Domesday Quest. London: BBC. ISBN0-15-352274-7.
Wood, Michael (2005). In Search of the Dark Ages. London: BBC. ISBN978-0-563-52276-8.
Yorke, Barbara (1990). Kings and Kingdoms of Early Anglo-Saxon England. London: Taylor & Francis Ltd. ISBN978-0-415-16639-3.
This article uses material from the Wikipedia فارسی article انگلستان در عهد آنگلوساکسونها, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses. ®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.