الفبای لاتین (انگلیسی: Latin alphabet)، (لاتین: Abecedarium Latinum) که از آن با نام الفبای رومی نیز یاد میکنند پرکاربردترین سامانهٔ نوشتاری در جهان است که الفبای استاندارد زبان انگلیسی و بیشتر ملل اروپایی و سرزمینهایی که اروپاییان در آن زندگی میکنند میباشد.
این الفبا پیش از سال ۶۰۰ ق.م. از الفبای اتروسکی برگرفته شده و این گمان میرود که تبار آن از راه الفبای اتروسکی، یونانی و فنیقی به الفبای سامی شمالی برسد که در سوریه و فلسطین در نزدیکی ۱۱۰۰ پیش از میلاد به کار میرفت. در گذشته الفبای لاتین کلاسیک دربرگیرندهٔ ۲۳ نویسه بود که ۲۱ تای آن از الفبای اتروسکی گرفته شدهاست.حروف J, U, W در این الفبا جایی ندارند و از حروف دیگر برای ادای این حروف استفاده می شود.حروف I, V, X,M که به ترتیب نشان دهنده عددهای یک، پنج ، ده و هزار هستند.ترکیب قرارگیری این حروف در کنار هم نشان دهنده عدد مورد نظر است، مثلا MMXII نشان دهنده عدد ۲۰۱۲ می باشد. <https://youngsociologists.com/>
This article uses material from the Wikipedia فارسی article الفبای زبان لاتین, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.