استان ژیتومیر

این استان به عنوان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی در ۲۲ سپتامبر ۱۹۳۷ رسمیت یافت، ولی تاریخ قدیم‌اش جزئی از منطقه تاریخی پولسیا بوده‌است.

مساحت کل این استان ۲۹٬۸۳۲ کیلومتر است. منطقه شامل جنگل‌هایی به مساحت ۷۵۰ هکتار و ۲۲۱ رودخانه که مجموع طول آن‌ها ۵۳۶۶ کیلومتر است و همگی در حوزه آب‌خیز دنیپر قرار دارند. و هم‌چنین دریاچه‌ها و برکه‌های بسیار دارد.

جمعیت تخمینی استان ۱٬۳۲۸٬۱۵۸ نفر است (۲۰۰۶)، و این استان مهم‌ترین منطقه اقامت اقلیت لهستانی تبار اکراین با ۴۹۰۰۰ نفر جمعیت است.

اقتصاد استان ژتومیر بیشتر بر اساس استخراج معادن سنگ‌های ساختمانی، بهره‌برداری از جنگل‌ها، کشاورزی و کارخانه‌های ماشین‌سازی استوار است. این منطقه دارای معادنی بزرگ از گرانیت، مرمر، گابرو، لابرادوریت و از فلزات کم‌یاب مانند: وانادیوم، اسکاندیوم هافنیوم توریوم و ایلمنیت و همچنین فلزات نیمه گران‌بها مانند: جاسپر، توپاز و کوارتز می‌باشد. برخی از قسمت‌های شمالی این استان به شدت بر اثر حادثه چرنوبیل به شدت آسیب دیدند. برخی شهرها و بخش‌ها ویران شد و جزو حوزه قرنطینه هسته‌ای چرنوبیل قرار گرفت، در حالی که دیگر مناطق نیز از تولید محصولات کشاورزی خود منع شده بودند.

استان به ۲۳ رایون (منطقه) تقسیم شده و شهرهای مهم آن عبارت‌اند از:

• بارانیفکا
• بردیچیف
• کوروستن
• نوووهراد-وولینسکیی
• ژیتومیر
• مالین