Agricurtura

L'agricoltura o 'agricurtura' (del latín ager, agri, 'campu o tierra de labranza' y cultūra, 'cautivu, crianza') es el conjuntu de ténicas y conocimientus pa cautival la tierra y la parte del sector primariu.

En ella están encluius los deferentis lavutus e tratamientu del suelu y cautivu de vegetalis. Conprendi tó un conjuntu d'azionis umanas que trasforma el meyu ambienti natural, con el fin e mejoraglu pal crecimientu las siembras.

Agricurtura
Sembrau de soja en Argentina.

Las activiais relacionás son las que integran el llamau setol agrícola. Töas las activiais económicas qu'albarca esti setol tienin el su hundamentu en el esplotiju los recursus que la tierra origina, favorecía pola azion del ombri: alimentus vegetalis comu cerealis, frutas, ortalizas, pastus cultivaus y forragis; fibras gastás pola endústria testil, cultivus energéticus, etc.

Es una activiá de gran enportáncia estratégica comu basi hundamental pal desarrollu autossuficienti y riqueza las nacionis.

La céncia qu'estuya la prática la agricoltura es l'Agronomía.

Estoria

Agricurtura 
Trilla de cerealis en el antigu Egitu.

En el Crecienti Fértil d'Oesti d'Asia, Egitu e La Índia huerun los sitius e la primera siembra y cosecha hidráulica, de plantas qu'avían síu recogías previamenti en la naturaleza. El desarrollu y l'independencia l'agricoltura se produju en el norti y sur e China, en el Sahel d'África, en Nueva Guinea y en varias regionis e las Américas. Los ochu cultivus llamaus hundaoris del Neolíticu l'agricoltura, huerun en primer lugar los cerealis: trigu "espelta", el trigu "mochu", aluegu la cebá; las leguminosas: guisantis, lentejas, yerus, garbanzu; y el linu.

En el año 7000 a. C., la nacienti agricoltura llegó a Egitu. Polo menus dendi 7000 a. C., en el subcontinenti indiu se cultivó trigu y cebá, comu lo demuestran escavacionis arqueológicas en Mehrgarh en Baluchistán, en lo que hoy es Paquistán.

En el añu 6000 a. C., l'agricoltura campesina s'atrincheró en las orillas del Nilu. Estu debíu al pocu desarrollu aún e las técnicas e riegu. Duranti esti tiempu, la agricoltura se desarrolló de forma independienti en el Lejanu Orienti, con el arroz, en lugar e trigu, comu cultivu prencipal. Los agricultoris e China e Indonesia logrun domestical el taru o papa china (Colocasia esculenta) y el frijol mung (Vigna radiata), la soja y el azuki (Vigna angularis). Como complementu a estas nuevas huentis d'hidratus e carbonu, una red e pesca artamenti organizá en los ríus, lagus y las costas del océanu en estas áreas truju consigu grandis volúmenis e proteínas esencialis. En conjuntu, estus nuevus métodus agrícolas y de pesca originun un augi la población humana qu'empequeñeció töas las espansionis anterioris y que continúa en l'actualidá.

En 5000 a. C., los sumerius avían desarrollau las prencipalis técnicas agrícolas, incluyendu el cultivu intensivu la tierra a pazu escala, el monocultivu, técnicas e riegu, y el usu de manu d'obra especializá, particularmenti a lo largo la vía acuática agora conocía comu'l canal e Shatt al-Arab, del delta de Golfu Pérsicu a la confluencia los ríus Tigris y Eufratis.

La domesticación d'especis silvestris: urus y muflonis en ganau vacunu y ovinu, respectivamenti, dio pasu a l'utilización a pazu escala d'animalis pa condumiu/fibra y comu bestias e cargación. El pastor s'unió al agricultor com'un proveedor esencial palas sociedáis sedentarias y seminómadas. El maíz, la mandioca y el arrurruz huerun domesticás por primera vezi en el continenti americanu y se remontan al 5200 endenantis e Cristu.

Vel tamién

  • Agricoltura rural
  • Agricoltura de conservación
  • Agricoltura de precisión
  • Cultura
  • Agricoltura de secanu
  • Cosecha
  • Siembra directa
  • Política Agrícola Común e la Unión Uropea
  • Engenieria agrícola
  • Agroecología
  • Agricoltura integrada a los edificius
  • Productu agrícola
  • Ecoagricoltura
  • Aditivu alimentariu
  • Segurancia alimentaria
  • Economía de subsistencia
  • Agricoltura vertical

Huentis

Referéncias

Bibliografía

  • LUELMO, Julio. Historia de la agricultura en Europa y América. Madrid: Ediciones Istmo, 1975.
  • Marcel Mazoyer, Laurence Roudart: Histoire des agricultures du monde: Du néolithique à la crise contemporaine, Paris: Seuil, 2002, ISBN 2-02-053061-9, engl. A History of World Agriculture: From the Neolithic Age to the Current Crisis, New York: Monthly Review Press, 2006, ISBN 1-58367-121-8.
  • Alvarez, Robert A. (2007). "The March of Empire: Mangos, Avocados, and the Politics of Transfer". url = http://caliber.ucpress.net/doi/pdf/10.1525/gfc.2007.7.3.28 Gastronomica; 7(3):28–33. doi=10.1525/gfc.2007.7.3.28
  • Bolens, L. (1997). "Agriculture" in Selin, Helaine (ed.), Encyclopedia of the History of Science, Technology, and Medicine in Non-Western Cultures. Kluwer Academic Publishers, Dordrecht/Boston/London, pp. 20 – 22.
  • Collinson, M. (ed.) A History of Farming Systems Research. CABI Publishing, 2000. ISBN 978-0-85199-405-5

Atijus

  • Agricurtura  En Commons ai conteníu multimedia sobre Agricurtura.

Tags:

Agricurtura EstoriaAgricurtura Vel tamiénAgricurtura HuentisAgricurtura AtijusAgricurturaLatín

🔥 Trending searches on Wiki Estremeñu:

ReligiónCurturaEl LosalEl Arroyo los CagaosOrganismu22 abrilCabeça la VacaIrlanda14 setiembri11 noviembriOrtografía del ExtremeñoMaliBiên HòaLos ÁngelesLogroñuBarack ObamaPórpuraTimol OrientalManuel Infante, el Niño de FregenalCatalParís29 agostuHomo SapiensComportamientuCarles PuigdemontWikipedia en vascu15 marçuPresienti el Gobielnu1912BelgraduHondurasSeleción estremeña de fubu1926Daniel GordoDora GarcíaProvincia de BadajósFernand BraudelTóquiuTao Te ChingMalauiTorsten Haß31 diziembriEl RebollalNueva OrleansValenciaClub Polideportivo CacereñoPablo PicassoMortadelo y FilemónSergio Mattarella27 agostuTanzaniaÇamoraAntonio MachadoVitoria5 diziembriChadIPAPágina prencipalRepúbrica Democrática del ConguMoscúSSC NapoliAyuntamientu🡆 More