Neil Gaiman

Bere lanen artean Sandman komiki bilduma eta Stardust, American Gods, Coraline, eta The Graveyard Book eleberriak daude. Sari ugari irabazi ditu, besteak beste, Hugo, Nebula, eta Bram Stoker sariak, baita Newbery eta Carnegie dominak. Newbery eta Carnegie dominak lan beragatik irabazi dituen lehen idazlea da, The Graveyard Book (2008) liburuagatik hain zuzen. 2013an, The Ocean at the End of the Lane Urteko Liburu bezala bozkatu zen British National Book Awards sarietan.

Neil Gaiman
Irudi gehiago
Ahotsa
Bizitza
Jaiotzako izen-deiturak	Neil Richard Gaiman
Jaiotza	Portchester (en) , 1960ko azaroaren 10a (63 urte)
Herrialdea	Erresuma Batua
Bizilekua	Menomonie (en)
Familia
Aita	David Gaiman
Ezkontidea(k)	Amanda Palmer  (2011ko urtarrilaren 1a -
Hezkuntza
Hizkuntzak	ingelesa
Jarduerak
Jarduerak	erlezaina, komiki gidoilaria, eleberrigilea, kazetaria, blogaria, gidoilaria, zinema ekoizlea, aktorea, idazlea, zientzia-fikzio idazlea, film-zuzendaria, poeta eta television writer (en)
Lantokia(k)	Minneapolis
Enplegatzailea(k)	Bard College (en)
Lan nabarmenak	ikusi The Sandman American Gods (en) Stardust (en) Coraline The Graveyard Book (en) Good Omens (en) The Ocean at the End of the Lane (en)
Jasotako sariak	ikusi Grand Prix de l'Imaginaire World Fantasy Award for Best Short Fiction  (1991) Bram Stoker Award for Novel  (2001) : American Gods (en) Hugo Award for Best Novel  (2002) : American Gods (en) Nebula Award for Best Novel  (2002) : American Gods (en) Locus Award for Best Fantasy Novel  (2002) : American Gods (en) Nebula Award for Best Novella  (2003) : Coraline Locus Award for Best Short Story  (2003) Hugo Award for Best Novella  (2003) : Coraline Hugo Award for Best Short Story  (2004) : A Study in Emerald (en) Locus Award for Best Short Story  (2004) Locus Award for Best Short Story  (2005) August Derleth Award  (2006) : Anansi Boys (en) Locus Award for Best Short Story  (2006) Locus Award for Best Fantasy Novel  (2006) : Anansi Boys (en) Locus Award for Best Short Story  (2007) : How to Talk to Girls at Parties (en) Hugo Award for Best Dramatic Presentation, Long Form  (2008) : Stardust (en) Hugo Award for Best Novel  (2009) : The Graveyard Book (en) Newbery Medal  (2009) : The Graveyard Book (en) Carnegie Medal  (2010) : The Graveyard Book (en) Hugo Award for Best Dramatic Presentation, Short Form  (2012) : Doctor Who Bob Morane Prize Yellow Kid Award  (1995) Locus Award for Best Collection  (2007) : Fragile Things (en) Locus Award for Best Collection  (2016) : Trigger Warning (en) Adamson Awards  (1993) : The Sandman Geffen Award Eisner Award for Best Writer  (1991) Eisner Award for Best Writer  (1992) Eisner Award for Best Writer  (1993) Eisner Award for Best Writer  (1994) Inkpot Award  (1991) Harvey Award for Best Writer  (1991) Will Eisner Hall of Fame  (2021) Audie Award for Narration by the Author Rhysling Award Shirley Jackson Award Hugo Award Nebula Award
Genero artistikoa	fantasia beldurrezko literatura zientzia-fikzioa fantasia iluna komedia feminist science fiction (en)
Sinesmenak eta ideologia
Erlijioa	ateismoa
neilgaiman.com

Gaimanen familia Poloniako judu eta Ekialdeko Europako beste juduetan du jatorria; bere birraitonak Anberesetik, Belgika, Erresuma Batura emigratu zuen 1914 baino lehen eta bere aitona, Ingalaterra hegoaldera joan zen bizitzera, Portsmoutheko Hampshirera, eta janari-denda kate bat zabaldu zuen. Bere aitak, David Bernard Gaimanek, denda-kate berean lan egin zuen; eta bere ama, Sheila Gaiman (ezkongabetan Goldman) botikaria zen. Bi ahizpa gazteago ditu, Claire eta Lizzy.

Denbora batez, hurbil zegoen Portchester herrian bizi ondoren, Gaimandarrak 1965ean, West Sussexeko East Grinstead herrira mugitu ziren, non bere gurasoek Zientziologiaren Elizaren zentro batean dianetika ikasi zuten; Gaimanen arreba batek Zientziologiaren Elizan egiten du lan Los Angelesen. Gaimanen hitzetan bera ez da zientziologista, eta, judaismoa bezala, Zientziologia bere familiaren erlijioa dela dio. Bere ikuspegi pertsonalari buruz, Gaimanek adierazi du, "uste dut esan dezakegula Jainkoa existitzen dela DC Unibertsoan. Ez nintzateke zutitu eta danborra joko Jainkoaren existentziagatik unibertso honetan. Ez dakit, uste dut 50/50eko aukera dagoela. Ez nau benetan axola."

Gaiman lau urterekin irakurtzeko gai zen. hala esan zuen behin, "Irakurle izan nintzen. Irakurtzea gustuko nuen. Irakurtzeak atsegin ematen zidan. Oso ondo nenbilen eskolan irakasgai gehienetan, ez gaitasun berezirik nuelako, baizik eta eskolan lehen egunean ikasliburuak ematen zizkidatelako eta irakurri egiten nituelako —eta horrek esan nahi du banekiela zen zetorren, irakurria nuelako." Hamar bat urte zituenean, Dennis Wheatleyren lana irakurri zuen eta eragin handia izan zuen beregan, batez ere, The Ka of Gifford Hillary eta The Haunting of Toby Jugg lanek. Inpresio handia eragin zion lan bat J. R. R. Tolkienen Eraztunen Jauna izan zen, bere eskolako liburutegian hartua, nahiz eta eleberriaren lehen bi liburukiak bakarrik zituzten. Etengabe atera eta irakurri zituen. Geroago, eskolako ingeleseko saria eta irakurketa saria irabazi zituenean, azkenik, hirugarren bolumena eskuratzeko aukera izan zuen.

Bere zazpigarren urtebetetzean, Gaimanek C. S. Lewisen The Chronicles of Narnia bilduma jaso zuen. Geroago, idazlearen estiloarekiko miresmena adierazi du.

 

Lewis Carrollen Aliceren abenturak Lurralde Miresgarrian bere haurtzaroko beste gogoko lan bat izan zen, eta "betirako gustukoen. Alice irakurketa lehenetsia zen, buruz ikasteraino." Batmanen komikiekin ere gozatu zuen umetan.

Gaiman Ingalaterrako Elizaren hainbat eskoletan hezi zen. East Grinsteaden bizi izan da urte askotan, 1965etik 1980ra eta, berriz,1984tik 1987ra. Bere lehen emaztea, Mary McGrath, Zientologia ikasten ari zela ezagutu zuen. Bikotea 1985ean ezkondu zen, Michael, lehen semea, izan ondoren.

Kazetaritza, hasierako idazkera eta literatur eraginak

Haur eta nerabe zela, Gaimanek hainbat idazleen lanak irakurri zituen, hala nola, C. S. Lewis, J. R. R. Tolkien, Lewis Carroll, Mary Shelley, Rudyard Kipling, Edgar Allan Poe, Michael Moorcock, Alan Moore, Steve Ditko, Will Eisner, Ursula K. Le Guin, Harlan Ellison, Lord Dunsany eta G. K. Chesterton. 19-20 urte inguru zituenean, bederatzi urte zituela aurkitu zuen bere zientzia-fikziozko idazle gogokoenarekin, R. A. Laffertyrekin, kontaktatu zuen eta berak idatzitako Laffertyri buruzko muntaia bidaltzearekin batera idazle bihurtzeko aholkua eskatu zion. Idazleak gutun adoretsu eta informatzaile bat idatzi zion Gaimani, literatur aholkuekin.

Gaimanek esan duenez Roger Zelazny izan zen gehien eragin zion egilea, bereziki Gaimanen literatur estiloan eta idazten dituen gaietan ikus daiteke eragin hau. Gaimanek "nire burua jantzi zuten, eta ni idaztera bultzatu ninduten" beste egileak, besteak beste, Moorcock, Ellison, Samuel R. Delany, Angela Carter, Lafferty eta Le Guin dira. Neil Gaimanen inspirazio-iturri izan da ere folk ipuin tradizioa, Otta F Swiren liburuko Skye Uharteari buruzko kondaira aipatuz bere The Truth Is a Cave in the Black Mountainserako inspirazio moduan.

1980ko hamarkadaren hasieran, Gaiman kazetaritzan hasi zen, elkarrizketak egiten eta liburuen kritikak idazten, mundu hura ezagutzeko eta gerora argitaratzen lagunduko zioten kontaktuak egiteko. Asko idatzi zuen eta kritikak egin zituen British Fantasy Societyrako. Argitara eman zuen lehen lan profesionala Featherquest istorio laburra izan zen, fantasia istorioa, Imagine Magazinen 1984ko maiatzean.

1984ean, Londresko Victoria geltokian tren baten zain zegoela, Gaimanek Alan Moorek idatzitako Swamp thing topatu eta arretaz irakurri zuen. Mooreen komikienganako hurbilketa fresko eta kementsuak, halako eragina izan zuen Gaimanengan geroago idatzi zuela "hori izan zen, azken saiakera, nire erresistentziak lurra jo zuen unea. Handik aurrera, maiz eta erregularki Londonen dagoen Forbidden Planet dendara komikiak erostera joaten hasi nintzen".

1984an lehen liburua idatzi zuen, Duran Duran bandaren biografia, baita Ghastly Beyond Belief, aipu liburu bat ere, Kim Newmanekin. Nahiz eta Gaimanek lana zeharo txarra zela pentsatu, liburuaren lehen edizioa oso azkar agortu zen. Bere eskubideei uko egitera joan zenean, argitaratzaileak porrot egin zuela jakin zuen. Honen ondoren, Penthousek lana eskaini zion baina eskaintza hau errefusatu zuen.

Elkarrizketak eta artikuluak ere Britainia Handiko aldizkari askorentzat idatzi zituen, Knave barne. Garai honetan zehar, batzuetan, ezizenez idatzi zuen, Gerry Musgrave, Richard Grey eta "etxe-izen pare bat" barne. Gaimanek esan zuen kazetaritza ibilbidea 1987an bukatu zuela, Britainiar egunkariek egia ez zirenak maiztasunez argitaratzen zituztelako, hain zuzen ere. 1980ko hamarkadaren amaieran, Don't Panic: The Official Hitchhiker's Guide to the Galaxy Companion idatzi zuen, bere esanetan, "britaniar umore klasiko" estiloan. Ondoren, aurrerago Terry Pratchett idazle ingelesarekin egingo zuen lankidetzaren hasierak idatzi zituen, Good Omens umorezko eleberriarenak, apokalipsia eragozteari buruzkoa.

Komikiak

Alan Moore komiki-idazlearen lagun egin ondoren, komikiak idazteari ekin zion Gaimanek, Miracleman hartuz Moorek seriean egindako lana amaitzean. Gaiman eta Mark Buckingham artista serieko hainbat zenbakitan aritu ziren lanean, editorea, Eclipse Comics, porrot egin zuen arte, seriea amaitu gabe utziz. Argitara eman zituen lehen komiki tirak lau Future Shocks labur izan ziren 2000 AD komiki aldizkarirako 1986-87an. Hiru eleberri grafiko idatzi zituen bere kolaboratzaile gogokoenarekin, Dave McKeanekin: Violent Cases, Signal to Noise, eta The Tragical Comedy edo Comical Tragedy of Mr. Punch. Bere lanarekin txundituta, DC Comicsek 1987ko otsailean kontratatu zuen, eta Black Orchid serie mugatua idatzi zuen. Karen Bergerrek, geroago DC Comicsen Vertigoko zuzendari bihurtuko zena, Black Orchid irakurri eta Gaimani lan bat eskaini zion: pertsonaia zahar bat, The Sandman, berriz idaztea, baina bere ukitu propioarekin.

The Sandmanek Dreamen (Amets) pertsonifikazio antropomorfikoaren istorioa kontatzen du, adin gabea, izen askoz ezagutzen dena, Morfeo barne. Seriea 1989ko urtarrilean hasi eta 1996ko martxoan amaitu zen. The Sandmanen zortzigarren alean, Gaimanek eta Mike Dringenberg artistak Death (Heriotz), Dreamen ahizpa nagusia aurkeztu zuten, seriearen pertsonaia nagusia bezain ezagun bihurtuko zena. Death: The High Cost of Living serie mugatuak DCko Vertigo linea 1993an kaleratu eta bultzatuko zuen. Serie erregularreko 75 aleak, ilustratutako testu batekin eta zazpi ipuin biltzen dituen ale berezi batekin batera, 12 liburukitan bildu dira, 14 liburukitan, Death: The High Cost of Living eta Death: The Time of Your Life spin-off-ak kontutan hartzen badira. Parte hartu duten artisten artean, besteak beste, Sam Kieth, Mike Dringenberg, Jill Thompson, Shawn McManus, Marc Hempel eta Michael Zulli daude, Todd Klein letretan, koloreak ematen Daniel Vozzo, eta azalak egiten Dave McKean. Serie hau DCko salduenetako bat bihurtu zen, Batman eta Superman ere eklipsatuz. Les Daniels komiki-historialariak Gaimanen obra "harrigarria" zela adierazi zuen eta The Sandman "fantasiazko, beldurrezko eta umore ironikoko nahasketa, komikietan inoiz ez ikusia" zela oharteman zuen. Paul Levitz DC Comics konpainiako gidoilari eta exekutiboak ikusi zuenez, "The Sandman eleberri grafikoen aparteko lehen arrakasta bihurtu zen, eta, komiki mundura irakurle berriak erakarri zituen, batez ere, unibertsitateko campusetako emakume gazteak, eta Gaiman bera, kultura horren figura ikonikoan bihurtuz zuen."

Gaiman eta Jamie Delano Swamp Thing serieko idazleak izan ziren Rick Veitchen ondoren. DCk Veitchen istorioaren amaiera zentsuratzeko hartutako erabakiaren ondorioz Gaiman eta Delano titulutik erretiratu egin ziren.

1989an Secret Origins serierako bi istorio ekoitzi zituen Gaimanek. Poison Ivyren istorio bat, Mark Buckinghamek marraztua, eta Bernie Mireault eta Matt Wagnerrek ilustratutako Riddleren beste bat. Gaimanek jatorrian Action Comics Weeklyrentzat idatzi zuen istorio bat, 1989an, artxibatu egin zen argitaletxearen kezkengatik, baina azkenean, Green Lantern/Superman: Legend of the Green Flame bezala argitaratu zen.

1990ean, Gaimanek The Books of Magic idatzi zuen, lau zatitako serie txiki bat, munduko magorik handiena izatera deitua den nerabe ingeles bati buruzko istorio baten bidez, DC Unibertsoko zati magiko eta mitologikoetan zehar ibilbide bat egiten duena. Miniserie hau ezaguna egin zen eta John Ney Rieberek jarraipena eman zion.

Gaimanek egin behar zuen Sweeney Todden egokitzapena, Michael Zullik ilustratua Stephen R. Bissetten Taboo argitalpenerako, antologia eten zenean gelditu zen.

1990eko hamarkadaren erdialdean, pertsonaia berri batzuk eta inguru bat sortu zituen, eta Tekno Comixek argitaratutako titulu batean aurkeztuko ziren. Gero, kontzeptuak aldatu eta hiru titulutan banatu ziren, jarraitasun berean: Lady Justice, Mr. Hero the Newmatic Man eta Teknophage, gehi loturak. Gaimanen izena pertsonaien sortzaile gisa nabarmenki agertu zen arren, ez zuen lehen aipatutako liburuetako idazkeran parte hartu.

Gaimanek istorio erdi-autobiografiko bat idatzi zuen Michael Moorcocken Melnibonéko Elric anti-heroiarekiko mutiko baten liluraz Ed Kramerren Tales of the White Wolf antologiarako. 1996an, Gaiman eta Ed Kramerrek The Sandman: Book of Dreams elkarrekin argitaratu zuten. British Fantasy Awarderako izendatua, fikziozko antologia honek Tori Amos, Clive Barker, Gene Wolf, Tad Williams eta beste batzuen historia eta ekarpenekin kontatu zuen.

Gaimanek bi serie idatzi zituen Marvel Comicsentzat. Marvel 1602 zortzi aleko serie mugatua izan zen 2003ko  azarotik 2004ko ekaina arte argitaratua, Andy Kubert eta Richard Isanovek marraztua. The Eternals zazpi aleko serie mugatua izan zen John Romita Jr.ek marraztua eta 2006ko abuztutik 2007ko martxoa arte argitaratua.

2009an, Gaimanek bi zatitan Batmanen istorio bat idatzi zuen DC Comicsentzat Batman R. I. P.-en jarraipena izan zedin, Whatever Happened to the Caped Crusader? izenburuarekin A Alan Mooren Whatever Happened to the Man of Tomorrow? Supermanen istorio klasikoaren play-off gisa.  Wednesday Comics aldizkarirako Mike Allredek marraztutako hamabi zatitako Metamorpho serie batekin lagundu zuen.  Gaimanek eta Paul Cornellek Action Comics # 894 (2010eko abendua) elkarrekin idatzi zuten, Deathen agerraldi bat zuena. 2013ko urrian, DC Comics taldeak The Sandman: Overture kaleratu zuen J.H. Williams III.aren artearekin. Gaimanen Angela pertsonaia 2013an Marvel Unibertsoan sartu zen Age of Ultron minisailaren azken alean.

Gaimanek The Sandman Unibertsoa gainbegiratzen du, Vertigok argitaratutako komiki-liburuen linea. Lau serie berriak, House of Whispers, Lucifer, The Books of Magic eta The Dreaming sortzaile talde berriek idatziak dira. Ildo hau 2018ko abuztuaren 8an abiatu zen.

Eleberriak

 

Terry Pratchett idazlearekin batera, Discworld eleberri sortagatik ezaguna dena, Gaimanek Good Omens nobela argitaratu zen 1990ean.  2011. urtean, Pratchettek esan zuen nahiz eta eleberri guztia bien lankidetzaren ahalegina izan eta ideia gehienak bienak zirela egiazta zitekeen, Pratchettek idazketaren eta edizioaren zati handiago bat egin zuela, Gaimanek Sandmanekin hartua zuen konpromezuagatik besterik ez.

1996ko Gaimanen BBC-ko Neverwhere telesailaren nobelizazioa bakarkako bere lehen eleberria izan zen. Telebista seriearekin batera kaleratu zuten, baina telebistako seriearekin alde nabarmenak ditu. Ordutik, Gaimanek bi aldiz berraztertu du eleberria, Londresko metroarekin ohituta ez dauden estatubatuarrentzat lehen aldiz, eta jatorrizkoarekin pozik ez zegoelako bigarrenez.

1999an, Stardust fantasiazko eleberriaren lehen inpresioak kaleratu ziren. Eleberri estandar bat bezala nahiz testu ilustratu bezala argitaratu izan da. Nobela honetan viktoriar garaiko maitagarrien ipuin eta kulturak eragin handia izan zuten.

American Gods Gaimanen nobela saldu eta sarituenetako bihurtu zen 2001ean. Gaimanek ez du American Godsen zuzeneko bigarren zatirik idatzi, baina pertsonaiak berrikusi ditu. Shadowren Europako bidaiei begiratu bat Eskozian kokatzen duen ipuin batean ikus daiteke, AEBetako jainkoetan garatutako kontzeptu berberak aplikatuz Beowulfen historiari. Anansi Boys 2005. urteko eleberria Anansiri ("Mr. Nancy") buruz ari da, bere bi semeen, erdi-jainkoa bata eta ingeles arrunta bestea, arteko harremana arakatzen duena, bere ondare komuna esploratzen duten bitartean. New York Timeseko salduenen zerrendan lehengo postuan egin zuen debuta.

2008. urtearen amaieran, Gaimanek The Graveyard Book haurrentzako liburu berria kaleratu zuen. Bod izeneko haur baten abenturak kontatzen ditu, familia erahil eta hilerri batean utzia izan ondoren. Rudyard Kiplingen Oihaneko liburuaren eragin handia du. 2009ko urtarrilaren amaieran, hamabost astez, New York Timesen haur-liburu salduenen zerrendan izan zen.

2013an The Ocean at the End of the Lane Urteko Liburu izendatu zuten British National Book Awards sarietan. Eleberriak bere jaioterrira itzuli den gizon baten istorioa kontatzen du, hileta batera joan eta berrogei urte lehenago hasi ziren gertaerak gogoratzen dituela. Norberaren nortasuna bilatzea eta "haurtzaroaren eta helduen arteko deskonexioa" ditu gaitzat.

2016ko irailean, Neil Gaimanek urte batzuz Eskandinaviar mitologiako kontakizunetan lanean aritu zela iragarri zuen. Norse Mythology 2017ko otsailean kaleratu zen.

Filmak eta gidoiak

Gaimenek BBCko fantasia iluneko Neverwhere telesaila idatzi zuen 1996. urtean. MirrorMask filmaren gidoia bere lagun zen Dave McKeanekin batera idatzi zuen, McKeanek zuzendu zezan. Horrez gain, gidoi japoniarraren itzulpen batean oinarritutako Mononoke printzesa anime filmerako gidoia idatzi zuen ingelesez.

Robert Zemeckisen Beowulfen gidoia idatzi zuen Roger Avaryrekin, elkarkidetza hau bi idazleentzat onuragarria izanik. Gilgamexen epopeiaren egokitzapen zinematografikoan parte hartzeko interesa agertu du Gaimanek.

 

J. Michael Straczynskiz gain, Gaiman izan zen Babylon 5en azken hiru denboraldietan gidoi bat idatzi zuen pertsona bakarra, bostgarren denboraldiko Day of the Dead atala.

Nicholson Bakerren The Fermata eleberriaren gidoirako gutxienez moldaketaren hiru zirriborro idatzi ditu Gaimanek Robert Zemeckisentzat, nahiz eta proiektua bertan behera geratu zen, Zemeckisek Polar Express eta Gaiman-Roger Avaryk idatzitako Beowulf filma egiten zituen bitartean.

Neil Gaiman The History Channeleko Comic Book Superheroes Unmasked dokumentalean agertu zen.

Gaimanen lan originaletako batzuk zinemagintzarako egokitzapena egiteko aukeratu dituzte, besteak beste, Stardust, 2007ko abuztuan estreinatua eta Matthew Vaughnek zuzenduta, Charlie Cox, Robert De Niro, Michelle Pfeiffer eta Claire Danes ditu protagonista. 2009ko otsailaren 6an Coralineren stop-motion bertsioa egin zen, Henry Selick zuzendaritzat eta Dakota Fanning eta Teri Hatcher ahotsezko aktoreen paper nagusietan zituela.

Seeing Ear Theatre-ek Gaimanen bi irrati-antzerki burutu zituen, Snow, Glass, Apples, Gaimanen Edurnezuriren berkontaketa eta Murder Mysteries, Erorketaren aurretiko Zeruaren istorio bat, lehenengo krimena egin zenekoa. Bi audio horiek Smoke and Mirrors bilduman argitaratu ziren 1998an.

2009ko Newbery Domina irabazi zuen Gaimanen liburua, The Graveyard Book, pelikula izango da, Ron Howarden zuzendaritzapean.

Gaimanek BBCko Doctor Who zientzia fikzio serieko atal bat idatzi zuen, 2011ean Matt Smith Doktorearen papera egiten zuela bigarren denboraldiz. Grabaketa 2010eko abuztuan hasi zen eta, hasieran, The House of Nothing izenburua izan behar bazuen ere, azkenean, The Doctor's Wife izan zen. Atal honek 2012an Hugo Award for Best Dramatic Presentation (Short Form) irabazi zuen. Gaiman Doctor Whora itzuli zen Nightmare in Silver izeneko atal batekin, 2013ko maiatzaren 11ean emana.

2011ean, Gaimanek Journey to the West film egokitzapen berri baten gidoia egingo zuela iragarri zen.

Gaiman bere buruaz egiten agertu zen The Simpsons The Book Job atalean, 2011ko azaroaren 20an emana.

2015ean, Starzek Gaimanen American Gods eleberria telebistarako serie bihurtzeko egokitzapenari oniritzia eman zion. Bryan Fuller eta Michael Greenek garatuta, 2017an AEBn eman zen telebistan.

Irratia

2013ko martxoan sei irrati saiotan Neverwhere lana igorri zen, Dirk Maggsek BBC Radio 4 eta Radio 4 Extrarako egokitua. Aktore nabarmenetakoak, besteak beste, James McAvoy Richarden paperean, Natalie Dormer, Benedict Cumberbatch, Christopher Lee, Bernard Cribbens eta Johnny Vegas dira.

2014ko irailean, Gaimanek eta Terry Pratchettek BBC Radio 4rekin bat egin zuten Good Omens eleberriaren lehen dramatizazioa egiteko, abenduan ordu erdiko bost pasarte eta, azkena, ordu beteko konfrontazio apokaliptiko bat emanez.

Jendaurreko emanaldiak

Gaimanek maiz egiten ditu bere ipuin eta poesiaren irakurketa publikoak eta bere ematzea den Amanda Palmer musikariarekin biran ibili izan da. Horietako emanaldi batzuetan, halaber, abestiak abestu ditu, "nobelagile baten kantuaren bertsioan", nahiz eta, "kanturako ahotsik ez izan".

2015ean, Gaimanek How Stories Last izeneko 100 minutuko hitzaldi bat eman zuen Long Now Foundationentzat narrazioaren izaeraz eta istorioak giza kulturan dirautenari buruz. 2018ko apirilean, Gaimanek The Big Bang Theory telesailan gonbidatu bezala agertu zen, eta bertako fikziozko komiki dendari buruz egin zuen txioa izan zen gai nagusia The Comet Polarization pasartean.

Bloga eta Twitter

2001eko otsailean, Gaimanek American Gods idazten bukatu zuenean, bere argitaletxeak weblog bat zuen webgune bat sortu zuen sustapenerako, non Gaimanek nobelaren eguneko berrikuspen lana, editoriala eta sustatzeko prozesua deskribatzen zituen. Eleberria argitaratu ondoren, Neil Gaimanen webgune ofizial orokorragoan bilakatu zen.

Gaiman, oro har, Neil Gaiman izatearen eguneroko prozesua deskribatzen du blogean, eta uneko proiektua, edozein dela ere, idazten, berrikusten, argitaratzen edo sustatzen du. Irakurleen mezu elektronikoak argitaratzen ditu eta galderei erantzuten die, modu honetan, zaletuekin zuzeneko elkarreragina izanez. Bloga zergatik idazten duenari buruzko erantzunetako bat "idaztea, heriotza bezala, negozio bakarti bat delako" da.

Blogaren zazpigarren urteurrena ospatzeko, American Gods eleberria dohainik eman zen online hilabete batez.

Gaiman Twitter sare sozialean erabiltzaile aktiboa da, 2018ko ekainean 2,7 milioi jarraitzaile zituela @neilhimself erabiltzaile-izenarekin. 2013an, IGNk Gaiman "Komikilari txiolari onena" izendatu zuen, bere txioak "goren" bezala deskribatuz. Gaimanek ere badu kontu bat Tumblr-en, eta bertan, batez ere, zaleen galderei erantzuten die.

Filmografia

Etxea eta familia

 

Gaiman Wisconsinen dagoen Menomonie herritik gertu bizi da 1992az geroztik. Gaiman, Mary McGrath garai hartako bere emaztearen familiarengana hurbiltzeko mugitu zen bertara. Harekin hiru seme-alaba izan zituen: Michael, Holly eta Madeleine. 2013az geroztik, Gaiman Cambridgen, Massachusetts ere bizi da. 2014an Bard Collegen, New Yorkeko Annandale-on-Hudsonen, arte irakasle izendatu zuen bost urtez.

Amanda Palmer konpositore eta abeslariarekin ezkonduta dago Gaiman, erlazio hau irekia izanik. Bikoteak publikoki iragarri zuen 2009ko ekainean elkarrekin zeudela, eta 2010eko urtarrilaren 1ean Twitterren beraien konpromisoa iragarri zuten. 2010eko azaroaren 16an, Amanda Palmerrek legalki loteslea ez den flash mob ezkontza antolatu zuen New Orleansen Gaimanen urtebetetzerako. Legez, 2011ko urtarrilaren 2an ezkondu ziren. Abelet Waldman eta Michael Chabon idazleen egongelan ospatu zen ezkontza. Palmerrekin ezkondu zenean, bere bigarren izena, Mackinnon, hartu zuen Gaimanek bere izenetako bat izan zedin. 2015eko martxoaren 18an, Facebook eta Twitter kontuen bidez iragarri zuten Palmer bere lehen semeaz haurdun zegoela. Beren semea, Anthony, 2015eko irailaren 16an jaio zen.

Babesa

2016an, Gaiman, Cate Blanchett, Chiwetel Ejiofor, Peter Capaldi, Douglas Kabina, Jesse Eisenberg, Keira Knightley, Julieta Stevenson, Kit Harington, eta Stanley Tuccirekin batera, Nazio Batuen ACNUR errefuxiatu agentziaren "What They Took With Them" bideoan azaldu zen, errefuxiatu globalei buruzko kontzientzia sortzen laguntzeko.

Gaiman Comic Book Legal Defense Fund-eko kontseiluko kide da.

Tori Amosekin adiskidetasuna

Tori Amos musikaria da Gaimanen lagunik ezagunenetako bat, Sandmanen zalea, Gaimanen lagun bihurtu zen musika proiektu batean erreferentzia egin zionean. Gaimanek, berriz, Stardust bere eleberrian sartu zuen pertsonaia gisa (hitz egiten duen zuhaitz bat). Gerora, Amosek hainbat abestietan aipatu du Neil. Horrez gain, Gaimanek Amosen Boys for Pele eta Scarlet 's Walk-en birako liburuetarako ipuinak idatzi zituen, American Doll Posse birako libururako gutun bat eta Strange Little Girls diskoko neskato bakoitzaren istorioa. Amosek Gaimanen Death: the High Cost of Living eleberrirako sarrera idatzi eta azalerako posatu zuen. Sister named Desire izeneko abesti bat ere idatzi zuen, Sandmanen pertsonaian oinarritua, Gaimanen tributu albumean sartu zena Where's Neil When You Need Him?

Gaiman Toriren alaba den Tashen aitabitxia da eta biei Blueberry Girl poema idatzi zien. Charles Vess ilustratzaileak poema liburu bihurtu zuen. 2009ko martxoan argitaratu zen, Blueberry Girl izenburupean.

Gaimanek sari asko jaso ditu bere bizitzan zehar, batzuk 10 aldiz baino gehiagotan. Hauek dira garrantzitsuenak:

• Harvey Saria
• Locus Saria
• Eisner Saria
• Bram Stoker Saria
• Hugo Saria
• Nebula Saria
• British Fantasy Awards
• Shirley Jackson Saria
• World Fantasy Saria
• Newbery Medaila

 

Neil Gaiman sortzaile oparoa izan da. Honako hau bere lan ezagunenen hautaketa bat da.

Komikiak

• Black Orchid #1–3 (Dave McKean-ekin, 1988–1989)
• The Sandman (1989-1996)
• The Books of Magic #1–4 (John Bolton, Scott Hampton, Charles Vess eta Paul Johnsonekin, 1990–1991)
• The Spirit: The New Adventures (1998)
• The Extraordinary Works of Alan Moore (Mark Buckinghamekin, 2003)
• Eternals #1–7 (John Romita Jr.-ekin, 2007)
• Death (2009)

Eleberriak

• Good omens (Terry Pratchettekin elkarlanean, 1990)
• Neverwhere (1996)
• Stardust (1999)
• American Gods (2001)
• Coraline (2002)
• Anansi boys (2005)
• InterWorld (2007)
• The Graveyard Book (2008)
• The Silver Dream (2013)
• The Ocean at the End of the Lane (2013)
• Eternity's Wheel (2015)

Haur Liburuak

• The Day I Swapped My Dad for Two Goldfish (1997)
• Otsoak hormetan (The Wolves in the Walls, 2003)
• Odd and the Frost Giants (2008)
• Blueberry Girl (2009)
• Fortunately, the Milk (2013)
• The Sleeper and the Spindle (2014)

Ipuinak eta poesia

• Angels and Visitations: A Miscellany (1993)
• Smoke and Mirrors (1998)
• Trigger Warning: Short Fictions and Disturbances (2015)
• Fragile Things: Short Fictions and Wonders (2006)

Ez Fikzioa

• Duran Duran: The First Four Years of the Fab Five (1984) Duran Duran musika taldearen biografia,
• Don't Panic: The Official Hitchhiker's Guide to the Galaxy Companion (1988) Douglas Adamsen trilogiaren gida.
• Norse Mythology (2017)

Soinugrabaketak

• Warning: Contains Language (1995)Gaimanek irakurritako istorioak, McKeanek musika.
• Signal to Noise (2000) audio drama.
• The Neil Gaiman Audio Collection (2004)
• Where's Neil When You Need Him? (2006) Audioa.

Filmak

Telebista

Telebistarako ere zenbait serietan kapituluak idatzi ditu, adibidez, Neverwhere, Babylon 5, Doctor Who eta beste.

Euskaratuak

• Otsoak hormetan (The Wolves in the Walls, 2003). Astiberri, 2004. Itzultzailea: Joxe Rojas.